هفت اشتباه نویسندگان تازه کار تولید محتوا متنی

آن هندلی (Ann Handley) سرپرست ارشد تولید محتوا در مؤسسه مارکتینگ پروفز (MarketingProfs)، در کتاب «هر کس یک نویسنده است: راهنمای تولید محتوای بسیار خوب» می نویسد: «در دنیای آنلاین، واژه ها، قاصدانی هستند که ما را به جهان معرفی می کنند.»

این نکته برای کسانی که می خواهند در دنیای آنلاین تأثیرگذار باشند، بسیار حائز اهمیت است. واژه هایی که شما در هنگام انتشار مطلب در شبکه های اجتماعی یا در نوشتن یک وبلاگ یا ارسال یک ایمیل یا حتی پاسخ به سؤالات مشتریان استفاده می کنید، می توانند باعث کاهش یا افزایش اعتبار شما شوند.

متأسفانه این هفت اشتباه که توسط نویسندگان تازه کار صورت می گیرد، به اعتبار شما در دنیای دیجیتال لطمه می زند. پس سعی کنید به هر ترتیبی که شده از انجام این اشتباهات پرهیز کنید.

1. استفاده غیرضروری از لحن مفعولی
مردم معمولاً جملاتی را که با زبانی فعال نوشته شده بهتر درک می کنند. نوشتن با لحن مفعولی، فاعل را به کلی از جمله حذف می کند. «پسرها توپ را پرتاب کردند» که بیان فعال است، اما «توپ پرتاب شد» یک بیان مفعولی است.
برای خوانندگان، خوانندن جملات مفعولی، مانند رانندگی کردن در گل و لای، سخت و غیرجذاب است.

برعکس، لحن فعال، مانند تماشای یک اسلاید است که حتی اگر بخواهید هم نمی توانید متوقفش کنید. این اصل، نه تنها در مورد نوشتن داستانی، بلکه در مورد نوشتن آنلاین نیز صادق است. فاعل را هر جا که می توانید در ابتدای جمله قرار دهید تا خواننده را به مطالعه مطلب علاقه مند کنید.

استاد سابق روزنامه نگاری دانشگاه کانزاس، پروفسور جان برمر (John Bremmer) این نکته را در کتاب «لغت نامه نویسندگان و سایر علاقه مندان به کلمات» اینگونه بیان می کند: «لحن فعال، لحن قوی و بی پروایی است. لحن منفعلانه، لحن افراد ضعیف، بزدل و خجل است که از اعلام نام فاعل اصلی یک رویداد یا منبع اصلی یک نقل قول، پرهیز می کنند.»

2. استفاده بسیار کم از جاهای خالی
در دبیرستان احتمالاً نوشتن مطلب در بندهای طولانی (چهار یا پنج جمله ای) با فاصله کم بین بندها را یاد گرفته اید.
البته دنیای آنلاین امروز، قوانین متفاوتی دارد.

خوانندگان ترجیح می دهند بندهای کوتاه با فاصله های بیشتر بین بندها را بخوانند، زیرا خواندن اینگونه مطالب به ویژه بر روی گوشی های موبایل، آسان تر است.

3. بیان چندین مطلب در یک نوشته کوتاه
سعی کنید که در هر نوشته از بیان چندین مطلب مختلف پرهیز کنید. هر ایمیل، پیام یا مطلب منتشره در شبکه های اجتماعی باید تنها یک هدف داشته باشد و یک مطلب را توضیح دهد. در غیر این صورت، نوشته شما سریعاً به هم ریخته و مبهم خواهد شد.

یک نکته را بیان کنید و بدون مقدمه چینی اضافی به آن بپردازید.

4. اهمیت ندادن به دستور زبان
ممکن است کسانی به شما بگویند که «دستور زبان مهم نیست. فقط خودت باشد و مردم عاشق نوشته هایت خواهند شد.»
این جمله درست است، البته تا حدی...

شما باید به هنگام نوشتن، خودتان باشید و لحنی متمایز و منحصر به فرد داشته باشید، اما باید از دستور نگارش صحیح پیروی کنید، در غیر این صورت، ممکن است خواننده شما را به کم هوشی متهم کند، مگر اینکه عمداً و با هدف مشخصی، ساختارهای نگارشی و دستوری زبان را درهم بشکنید.

پس به طور کلی باید گفت که از غلط نوشتن پرهیز کنید. 43درصد کاربران آنلاین بر این عقیده اند که اشتباهات نگارشی، نوشته را غیرجذاب می کنند و 35درصد بر این باورند که دستور زبان صحیح، کاملاً جذاب است.

5. عبور سریع از مطالب
پریدن سریع از یک مطلب به مطلب دیگر، باعث دشواری فهم متن می شود. نوشته در خالص ترین شکل خود، توضیح و سازماندهی افکار است و اگر این افکار، با ترتیب معین و قابل فهمی به هم مرتبط نشوند، خواننده برای فهم نکته ای که می خواهید بیان کنید، دچار مشکل خواهد شد.

تصور نکنید که خوانندگان شما، نظم فکری شما را می شناسند. برای توضیح استدلال های خود و نحوه رسیدن به نتایج مورد ادعا، زمان بگذارید.

6. تکیه بر کلیشه ها
در کتاب «نویسندگی بی نظیر: هنر نویسندگی خلاقانه»، پاوان میشرا (Pawan Mishra) می نویسد: «کلیشه ها همچون ویروس هایی هستند که نوشته شما را بیمار می کنند.»

نوشتن کلیشه ای آسان است. فکر کردن در قالب کلیشه ها زمان اندکی می طلبد و کلیشه ها معمولاً حتی بدون اینکه متوجه شوید، خود را به نوشته شما تحمیل می کنند. متأسفانه، این کلیشه ها باعث می شوند که نوشته شما غیرجذاب به نظر برسد و مخاطب اینگونه قضاوت کند که شما نمی توانید، استدلال یا تفکر مستقلی داشته باشید.

در عوض سعی کنید که یک کلیشه قدیمی را به طرز جدیدی بیان کنید یا از تشبیهات و استعارات جدیدی استفاده کنید. نوشته شما اگر کلیشه ای نباشد، بسیار تأثیرگذارتر و جذاب تر خواهد بود.

7. نادیده گرفتن دیدگاه مخاطب
بیشتر کسانی که تولید محتوا می کنند، چه در قالب شبکه های اجتماعی، ایمیل، پیام یا وبلاگ نویسی، این کار را با رویکردی خودخواهانه انجام می دهند. اغلب نویسندگان برای دل خوشان می نویسند چون می خواهند صرف نظر از علاقه مخاطب، داستانِ ذهنی خودشان را بازگو کنند یا به مخاطب چیزی بیاموزند.

قبل از شروع به نوشتن، به مخاطب فکر کنید. مخاطب چه کسی است؟ نیاز مخاطبین چیست؟ مشکلات مخاطبان چیست؟ و مهم تر از همه، شما چطور می توانید به مخاطبان کمک کنید؟

با در نظر گرفتن این سؤالات پیش از شروع نوشتن، نه تنها نوشته شما با افرادی که می خواهید بر آنها تأثیر بگذارید، ارتباط بیشتری برقرار خواهد کرد، بلکه تأثیرگذاری نوشته بیشتر شده و مخاطبان بیشتری را جذب خواهد کرد.