۸ سال تجربه طراحی در حوزه املاک

من سال ۸۶ تو رشته‌ی IT دانشگاه سجاد قبول شدم و از همون ترم‌ اول، متوجه شدم که علاقه اصلی من برنامه‌نویسی پاسکال، ++C و... نیست. با مفهوم رابط کاربری آشنا شدم و چون پیش‌زمینه دیزاین داشتم؛ به شدت بهش علاقه‌مند شدم.

برخلاف الان، در اون دوران دسترسی به دوره‌های آموزشی آنلاین (و حتی حضوری) به این راحتی‌ها نبود و اگر هم بود، با سرعت اینترنت Dial-up امکان دانلودش نبود و مرجع ما بیشتر خوندن مقاله در سایت‌هایی مثل smashing و کتاب‌هایی بود که کم‌وبیش در این حوزه منتشر میشد.

دو تا از تاثیرگذارترین کتاب‌هایی که اون زمان خوندم، کتاب ۱۰۱ نکته و ترفند برای استفاده از CSS و بعدها آموزش HTML5 بود که هر دو رو امیرعباس عبدالعلی عزیز ترجمه کرده.

ترم دوم دانشگاه با پیام آریان‌فرد که هم‌دوره بودیم، تصمیم گرفتیم یه شرکت دو نفره راه بندازیم. پیام از دوران دبیرستان سابقه برنامه‌نویسی داشت و ۳-۴ سال بود که در زمینه توسعه‌وب تجربیاتی پیدا کرده بود. من هم با فتوشاپ، HTML و CSS آشنا شده بودم.

پیام backend بود و من frontend و برای شرکت‌های مختلف با قیمت‌های نه چندان زیاد، طراحی سایت می‌کردیم.

? اون زمان با Table ساختاربندی و برای گردکردن لبه‌ها از ۴تا عکس png استفاده می‌کردیم و IE6 هم که هیچی رو پشتیبانی نمی‌کرد. پس‌زمینه عکس‌های png رو هم سیاه نشون میداد!

مشهدهوم، پروژه‌ای که جدی نبود اما جدی شد!

چند سالی گذشت و با اضافه‌شدن حمید به تیم‌مون، تصمیم گرفتیم پروژه‌ای رو تو حوزه املاک راه‌اندازی کنیم.

⏳ اون زمان (یعنی اواخر سال ۹۰) هنوز دیواری نبود و دیجی‌کالا هم انقدر شناخته شده نبود.

چون ساکن شهر مشهد بودیم، اسم سایت رو گذاشتیم مشهدهوم و طرح صفحه اول اون، نمایی بود از چند تا ساختمون، حرم و چند تا کبوتر!

? دیزاینری که به طرح‌های اولیه‌ش نخنده، دیزاینر نیست!

حدود یک سال بعد، اپلیکیشن اندروید مشهدهوم رو طراحی کردیم که جزو اولین اپلیکیشن‌های حوزه املاک در کافه‌بازار به حساب میومد. شاید خودمون هم فکر نمی‌کردیم که مشهدهوم، انقدر بین مشاورای املاک و مردم مشهد مورد توجه قرار بگیره.

? توی همون سال در جشنواره وب ایران به عنوان بهترین سایت املاک از نگاه مردم هم انتخاب شدیم اما بعد از اون، به دلایلی دیگه تو این جشنواره شرکت نکردیم!

ورود به حوزه املاک کشور با مانیشن

سال ۹۴ بسترها فراهم شده بود و مردم با فضای استارتاپ‌ها تا حدودی آشنا شده بودن. با توجه به استقبالی که از مشهدهوم شده بود؛ تصمیم گرفتیم خدمات‌مون رو به شهرهای مهم گسترش بدیم. مدت‌ها برای انتخاب اسم کلنجار رفتیم و بین کاربرها نظرسنجی گذاشتیم و در نهایت به اسم مانیشن رسیدیم. مانیشن در پارسی باستان به معنی «سرا، سرپناه و محل زندگیه».

برای مانیشن هم روال قبل رو ادامه دادم و نمادهای مهم هر شهر رو انتخاب کردم و به عنوان پس‌زمینه استفاده کردم.

تابستون ۹۵ وارد سایکل چهارم آواتک شدیم. من که دو سه سالی بود با مفهوم Usability و UX آشنا شده بودم؛ از اون موقع بصورت تخصصی‌ در این حوزه فعالیت کردم. سعی می‌کنم از تجربیاتم در این زمینه بیشتر بنویسم...

از مانیشن به ۲نبش، یک تصمیم بزرگ!

در خصوص اینکه آیا «مانیشن» اسم خوبی بود یا نه، ساعت‌ها با بچه‌های تیم و منتورهای آواتک (خصوصا سجاد بهجتی) صحبت کردیم و جلسه گذاشتیم اما در اون دوره به نتیجه نرسیدیم. گذشت و گذشت تا نهایتا نیمه دوم سال ۹۸ تصمیم گرفتیم به دلایلی که بعضی‌هاش اینجا توضیح داده شده، اسم برندمون رو عوض کنیم و بعد از ۴ ماه بررسی، در ۱۵ اسفند ۹۸ برند ۲نبش جایگزین مانیشن شد.

در شرایطی که توی اوج همه رکوردهامون بودیم، این تصمیم برای ما اتفاق بزرگی بود اما تمام‌قد پاش وایستادیم و خوشبختانه داریم ثمره‌ش رو می‌بینیم. در حال حاضر تیم طراحی ۲نبش رو شکل دادم و ماه‌هاست که روی دیزاین‌سیستم جدید کار می‌کنیم. شک ندارم که بزودی اتفاقات بزرگی رقم می‌خوره و نتایج تلاشمون رو می‌بینیم.

مطالب مرتبط با ۲نبش که پیشنهاد می‌کنم بخونید:

بستر ۸ هزار میلیارد تومان معامله در سال ۹۸ در ۲نبش!

چطور تیم دیجیتال مارکتینگ ۲نبش شکل گرفت؟