فروشگاه اینترنتی کتاب 30بوک همراه با تخفیف دائمی
معرفی کتاب مزاح بیپایان
اعتیاد چگونه زندگی یک فرد را تعریف میکند؟ چگونه میتوان از آن بهعنوان یک سلاح علیه کل جامعه استفاده کرد؟ دیوید فاستر والاس در رمان مزاح بیپایان به بررسی این سؤالات و موارد دیگر پرداخته است. کتاب مزاح بیپایان رمانی تخیلی و شاهکار دیوید فاستر والاس نویسنده و مقالهنویس آمریکایی است که خودش سالها به افسردگی شدید مبتلا بود و درنهایت در سال 2008 و در 46 سالگی دست به خودکشی زد و از دنیا رفت.
این کتاب پس از انتشار مورد ستایش منتقدان قرار گرفت و یکی از مهمترین آثار ادبی قرن بیستم شد و به فهرست 100 کتاب برتر انگیسیزبان مجلهٔ تایم راه یافت. این رمان با فروش بیش از 44 هزار نسخه در اولین سال انتشار، پرفروشترین کتاب داستانی ادبی شد و از آن زمان تاکنون نیز بیش از یک میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته است.
تحلیلی بر کتاب مزاح بیپایان
والاس نوشتن رمان مزاح بیپایان یا چیزی شبیه به آن را در زمانهای مختلف بین سالهای 1986 و 1989 آغاز کرد. تلاشهایش اما در سالهای 1991 تا 1992 پربارتر بود و در پایان سال 1993 او پیشنویس رمان را داشت. از اوایل سال 1992 تا زمان انتشار کامل، گزیدههایی از پیشنویسهای مختلف این کتاب بهطور پراکنده در مجلات ادبی مانند هاروارد ریویو، گرند استریت، نیویورکر، لسآنجلس تایمز و هارپرز منتشر شد.
مزاح بیپایان در سال 1996 با بیش از هزار صفحه منتشر شد و علت شهرتش زبان طنز و 388 پاورقی مفصل، پرجزئیات و بسیار خندهدار آن بود. والاس در این رمان، آیندهای را به تصویر کشید که در آن تبلیغات فراگیر شده و مردم گرفتار اعتیادهای مختلف شدهاند. او در این کتاب با زبان طنز به تمایلات پوچ فرهنگ معاصر آمریکا حمله کرد و به موضوعاتی مانند سرمایهداری، اعتیاد، سلامتروان و شهرت پرداخت.
داستان این کتاب درآیندهای خیالی اتفاق میافتد که البته چندان متفاوت از اوایل قرن بیستویکم آمریکا نیست. شخصیتهای کتاب مزاح بیپایان همه از نوعی اعتیاد رنج میبرند، آنها به مواد مخدر، الکل، رابطهٔ جنسی، مصرفگرایی و حتی سرگرمی معتادند. آیندهای که والاس در کتاب مزاح بیپایان به تصویر کشیده کاملاً با امروز متفاوت است، بااینحال نگرانیهای روزمرهٔ شخصیتهای این کتاب کاملاً آشنا بهنظر میرسد.
این کتاب تحقیق و تفحص عظیمی است که نویسنده در آن نشان میدهد آمریکا سرزمین اعتیادهاست؛ اعتیاد به تلویزیون، اعتیاد به موادمخدر و اعتیاد به تنهایی.
خلاصهٔ رمان مزاح بیپایان
داستان این کتاب حولِ یک فیلم مفقوده میگذرد: فیلمی که خاصیت مرگبار دارد و سازندهاش در دسترس نیست. این فیلم و سازندهاش به طرقی حلقه اتصال چندین خط داستان میشوند: یک مرکز بازپروری اعتیاد، پر از آدمهایی که به ته خط رسیدهاند و حالا میخواهند از نو شروع کنند، یک آکادمی تنیس و نوجوانهایی که باید آماده حضور در «نمایش» شوند، یک گروهکِ تروریستی، و خانوادهای که والاس ساختارش را از «برادران کارامازوف» وام گرفته و شخصیتهایش را از «هملت». خطوط داستانی کمکم به هم نزدیک و دور میشوند. از عمقِ تنهایی شخصیتها، لذتها، وسواسها، اعتیادها و اعوجاجهایشان تا ساختارِ سیاسی، فرهنگی و حتی زیستمحیطی دنیای جدید میرویم. از متن اصلی به پانویسها میپریم و تا برگردیم ممکن است یک قصهی دیگر خوانده باشیم. والاس در «مزاح بیپایان» امکانی فراهم میکند برای عمیقتر دیدنِ خودمان و روزگارمان، آنچه بودیم، هستیم و حتی خواهیم بود؛ کما اینکه آن آینده نزدیکِ سال ۱۹۹۶ حالا شده لحظهی حال ما.
والاس و شهرتِ کتاب مزاح بیپایان
والاس پس از انتشار و شهرت کتاب مزاح بیپایان تبدیل به یک نویسندهٔ مشهور و یک چهرهٔ عمومی شد و مجبور شد خودش را با این شرایط وقف دهد. او با مجلات ملی مصاحبه کرد و ده تور کتاب به ده شهر مختلف داشت.
مجلهٔ رولینگ استون خبرنگار و نویسنده دیوید لیپسکی را فرستاد تا والاس را در تور کتاب «پیروزمندانهاش» دنبال کند و این اولینباری بود که این مجله در 10 سال گذشته گزارشگری را برای معرفی یک نویسندهٔ جوان میفرستاد. این مصاحبه هیچگاه منتشر نشد اما به کتاب پرفروش نیویورک تایمز تبدیل شد و فیلم «پایان تور» با بازی جیسون سیگل در نقش والاس با اقتباس از آن ساخته شد. داستان این فیلم به دورهٔ کوتاهی پس از انتشار کتاب برمیگردد و در این فیلم دیوید لیپسکی به صداهای ضبط شدهٔ والاس در طول مصاحبههایش گوش میدهد. دنی الفمن موسیقی متن این فیلم را آهنگهای نوازندگانی قرار داد که والاس و لیپسکی به آنها گوش میدادند.
دربارهٔ نویسنده
دیوید فاستر والاس در سال 1962 در ایتاکای نیویورک به دنیا آمد و در سال 2008 درگذشت. او رماننویس، داستاننویس و مقالهنویس آمرکایی است که در آثار متراکمش تحلیلی تاریک و اغلب طنزآمیز از فرهنگ آمریکایی به تصویر کشیده است. او در حال تحصیل در رشتهٔ کارشناسی ارشد در نویسندگی خلاق بود که اولین رمانش با نام «جاروی سیستم» در سال 1987 منتشر شد بسیار مورد توجه قرار گرفت. اما والاس را بیشتر بهخاطر رمان دومش «مزاح بیپایان» میشناسند؛ رمانی عظیم و چند لایه که نوشتن آن چهارسال طول کشید و صدها پاورقی گسترده دارد.
رمان مزاح بیپایان یک رمان دایرهالمعارفی پستمدرن است که به دلیل طولانی بودن، جزئيات و یادداشت پایانی آن به شهرت رسید و به آن متامدرنیست رئالیست هیستریک نیز میگویند. البته این رمان بسیار طولانی و خواندن آن بسیار سخت است اما تبدیل به یکی از فراموشنشدنیترین آثاری خواهد شد که به عمرتان خواندهاید.
کتاب مزاح بیپایان و رمانهای خواندنی دیوید فاستر والاس را با تخفیف ویژه از فروشگاه اینترنتی 30بوک بخرید. نقد و بررسی مفصلترِ این کتاب را در مقالهٔ معرفی کتاب مزاح بیپایان بخوانید.
مطلبی دیگر از این انتشارات
بهترین رمانهای جهان کدامند؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
از حال بد به حال خوب؛ کتابی برای تغییر حال
مطلبی دیگر از این انتشارات
پیشنهاد مطالعه در حوزۀ زنان