14 سال پیش، شبی که تازه اسپیکر نسبتاً خوبی که ساب مناسبی داشت خریده بودم و دیوانه وار چند سی‌دی از مجموعه های منتشر شده توسط هرمس را می شنیدم. یکی از این سی‌دی ها، موسیقی فیلم روبان قرمز بود و یکی از قطعاتش که بسیار دوستش داشتم و بارها و پشت سر هم می شنیدمش. 6 سال پیش خیلی اتفاقی این قطعه را روی ساندکلاود آپلود کردم و امشب دوباره شنیدمش!
فراموشم نمی شود رنگ و بوی آن روزهایی که این قطعه را نمی شنیدم، مصرف می کردم! روزهایی که تازه نامزد کرده بودم، اسپیکر با کیفیتی داشتم که دستیار من بود برای کشف جزییات موسیقی های مورد علاقه ام، تلفنی با رامین صدیقی، موسس و مدیر نشر هرمس صحبت کرده بودم و موافقتش را برای فروش آثار هرمس در سایتم گرفته بودم. سایت فروشگاه الکترونیکی "بی کران" که آن روزها به همراه دوستم راه اندازی کرده بودم و با شوق و امید توسعه اش می دادم.
حالا با شنیدن این قطعه، همه حس و حال آن روزها در من زنده می شود و لذت می برم از نگاه دختر 10 ساله ام، وقتی با تعجب به من می گوید: "اینا چیه که می شنوی! بهنام بانی بذار" و شیرین زبانی دختر 4 ساله ام که می گوید: "لیزه لیزه بزال بلقصیم (قطعه ریزه ریزه را پخش کن تا برقصیم!)"
فیلم روبان قرمز را خیلی دوست داشتم و دارم. هر چند که علی رغم نظر حاتمی کیا که بارها و در مصاحبه های مختلف اعلام کرده که این فیلم، بهترین فیلم اوست؛ اما بهترین فیلم حاتمی کیا نیست ولی با فاصله ای چند پله ای از آژانس شیشه ای، یکی از بهترین های حاتمی کیاست. اما به نظرم موسیقی این فیلم پس از خیلی دور، خیلی نزدیک بهترین اثر محمدرضا علیقلی است.
این قعه را بشنوید:
https://soundcloud.com/00397/vaj3slpeinrd
برای شناخت بهتر رامین صدیقی، این ویدئو از مجموعه تداکس تهران را ببینید.
