نشنال جئوگرافیک در وب‌سایتش صفحه ای را ایجاد کرده است تحت عنوان "رنج ناپیدا: حقیقت سیاه پنهان در پس پرده تورسیم حیات وحش" که در آن و در قالب تصاویر، گزارش میدانی و ویدئویی، به توریسم حیات وحش پرداخته است.
در این صفحه یک مستند کوتاه ویدئویی وجود دارد با عنوان "درون جهان تاریک گردشگری حیات وحش دربند" که هرچند مشاهدات خانم ناتاشا دالی به عنوان یک گردشگر معمولی در حیات وحش تایلند است اما مستندی تاثیرگذار و روشنگر است. تگ لاین ویدئو هم مهم است: "قفس، سرعت پرورش، آموزش مبتنی بر ترس. آزار و اذیت حیوانات در زیر سطح توریسم حیات وحش پنهان است."
بیشتر گزارش مربوط به "دره فیل" در تایلند است که به دلیل تعداد زیاد فیلها به مکانی توریستی تبدیل شده که از سرتاسر جهان برای دیدن نمایش فیلها و گرفتن عکس و سلفی با این حیوانات به آنجا مراجعه می کنند.
تلخ است دیدن صحنه هایی که مردان و زنان برای ثبت پست هایی در اینستاگرامشان و تنها با 10 دلار با حیات وحش چه می کنند. اگر گردشگران با حرص و ولع تماشاگر این حیوانات اسیر نباشند، سودجویان هم دست از نابودی حیات وحش خواهند کشید.
در بخشی از گزارش که خود گزارشگر هم در حال گریستن است، صحنه ای را به تصویر کشیده است که در هنگام بارش شبانه باران، فیلها پس از خستگی ساعتها نمایش به دلیل جاری بودن آب در زیر پایشان، امکان نشستن و خوابیدن را ندارند.
با دیدن این گزارش نظاره گر یکی دیگر از بلایای اینستاگرام باشید! البته نه به این معنا که اگر اینستاگرام نبود این نمایشها هم وجود نداشت، اما اگر دنیای تفاخر مذبوحانه، سطحی نگرنی و صحنه سازی شادی و خوشبختی اینستاگرام نباشد، شدت این گونه امور هم بسیار کمتر و ضعیف تر است.
