رئیس جمهورشهیدرئیسی مظلوم ترین رئیس جمهورتاریخ انقلاب

چه بگویم از خاطرات بودنت سید که بعد از رفتنت هیچ کس رادرمرتبه مظلومیتت نمی بینم و باورنمی کنم نبودنت را سید!!

رفتنت چه غریبانه بود وچه مشتاقانه بال گشودی به سوی معبود خویش گام به گامت قدم به قدمت درراه خدمت به مردم بودسید! یادآنجا که گفتی به راننده آرام برو وگرنه خودم پشت فرمان می نشینم و آنجایی که خودرو را به خاطر پیرزنی گوژپشت نگه داشتی تا دردفقرو آب افتاده درکاشانه اش را آلام ببخشی یکدفعه چه شد سید عزیز که رفتی !! اکنون هیچکس برازنده جایگاه تونیست ونخواهد بود آنهایی که اکنون دم از خدمت می زنند وخواهان جایگزینی جای تو هستند همه وهمه چهره هاشان را سابق به ملت نشان داده اند رانت خوارهای اقتصادی وسیاسی که منتظر بودند تو نباشی سیدکه اینچنین سودای ریاست کنند همه وهمه چهره هایشان برای ملت مشخص است !!جنس تو ازچیز دیگه ای بود نگاهت مملو از آرامش بود وتسکین آلام ودردهای ملت من تورااز نزدیک ندیدم اما حس خاصی به وجودت داشتم نه من بلکه همه ملت دوستت داشتندسید! واکنون در فراغت اشکها می ریزندکاری از دستشان برنمی آید
کاش بودی وافرادی را می دیدی که برسرکرسی ریاست جمهوری بعدازتو چگونه خودرا می بافند با هزاران دروغ !! هیچ وقت آنها رئیسی مظلوم نخواهند شد چه بگویم سید عزیزکه درفراغت همه گریستند !!

مظلومانه بودی ومظلومانه رفتی

روحت شاد یادت گرامی ای سیدمحرومان !!!سید ابراهیم رئیس السادات رحمه الله علیه