
همین پارسال بود که پسرعموم، علی، تصمیم گرفت برای یه روز بنز دوستش رو قرض بگیره تا تو اینستا عکس بندازه. ژست گرفت جلوی ویلای یکی دیگه، استوری گذاشت با آهنگ لاکچری، و کپشن زد: «زندگی به سبک من!» نتیجه؟ کلی لایک گرفت، ولی بعدش چنان تو فشار بود که بره لباس برند بخره که وام گرفت و حالا داره قسط میده! این فقط داستان علی نیست. میلیونها ایرانی دارن تو اینستا با ژستهای تقلبی فخرفروشی میکنن، ولی تهش چی؟ افسردگی، جیب خالی، و یه زندگی که فقط تو اینستا قشنگه! چرا ما انقدر دنبال این تئاتر مسخرهایم که زندگی واقعیمون رو نابود کنیم؟
بیاین یه لحظه روراست باشیم: اینستاگرام تو ایران شده یه تئاتر بزرگ پر از بازیگرای تقلبی. از جوونی که ماشین اجارهای قرض میگیره تا جلوی کافه گرونقیمت تهران عکس بندازه، تا دختری که وام میگیره تا تو دبی استوری بذاره، ولی اصلش تو یه کافه تو اکباتانه! اینفلوئنسرها بدتر: ویلای اجارهای تو لواسان، ساعت تقلبی رولکس، و فیلتر اینستا که همه رو مدل میکنه. فکر کردی اینا واقعیه؟ نه! اینا همش یه نمایش مسخرهست که تو رو گول میزنه تا لایک کنی و خودت هم بری تو این بازی سمی.
آمار حرفای منو ثابت میکنه: ۷۰٪ جوونای ایرانی روزانه ۴ ساعت تو شبکههای اجتماعیان، یعنی نصف روزشون صرف ژست گرفتن و فخرفروشی میشه. بدتر از اون، ۶۵٪ جوونا میگن مقایسه خودشون با بقیه تو اینستا باعث حسادت و افسردگیشون شده. این فخرفروشیهای تقلبی داره مغزت رو شستوشو میده! یه لحظه فکر کن: تو داری قسط خونه میدی، ولی اینفلوئنسر تو استوری نشون میده که تو ویلای چند میلیاردی قهوه میخوره. تو حسرت میخوری، اعتماد به نفست میره زیر صفر، و بعد میری وام میگیری که مثلاً توام ژست بگیری. این چرخه سمیه!
قدیمترا، افتخار کردن معنی واقعی داشت. یه کاسب زحمت میکشید، مغازهش رو بزرگ میکرد، همه بهش احترام میذاشتن. یه دانشآموز درس میخوند، شاگرد اول میشد، فامیل براش دست میزدن. حالا چی؟ افتخار یعنی چند تا لایک با عکس تقلبی! یه روز یکی تو استوری نشون میده تو دبیه، ولی حقیقتش اینه که تو کافهای تو تهرانپارس داره چایی میخوره! این فرهنگ فخرفروشی داره همهمون رو مریض کرده. ۵۰٪ جوونای ایرانی میگن حس کمبود دارن چون نمیتونن مثل اینفلوئنسرها زندگی کنن. این زندگیه یا مسخرهبازی؟
بدتر از همه، این فخرفروشی داره جیب و وقتت رو نابود میکنه. وام برای لباس برند، قسط برای گوشی جدید که استوری خوشگل بندازی، یا حتی خرج کافههای گرون که فقط یه عکس بگیری. متوسط هزینه یه قرار تو کافههای لاکچری تهران ۳۰۰ هزار تومنه، در حالی که ۸۰٪ ایرانیها درآمد زیر ۱۵ میلیون دارن. این یعنی تو داری پول غذات رو میدی که ژست بگیری و لایک جمع کنی. تهش چی؟ یه جیب خالی و یه عالمه حسرت.
دیگه بسه این تئاتر مسخره! اینستاگرام یه صحنهست که توش همه دارن ادای چیزی که نیستن رو درمیآرن. تو چرا باید پول و وقتت رو هدر بدی که مثلاً تو اینستا «کلاس بذاری»؟ فکر کردی با عکس بنز اجارهای یا استوری کافه گرون قراره کی بشی؟ اینفلوئنسرها دارن از حسرت تو پول درمیآرن، ولی تو تهش فقط یه فالوئری!
گوشیتو بذار زمین. برو با دوستات گپ بزن، یه کتاب بخون، یا حتی برو پیادهروی. زندگی واقعی اینجاست، نه تو فیلتر اینستا. تو خودت با ارزشی، نه تعداد لایکهات. حالا بگو: آخرین باری که برای فخرفروشی تو اینستا پول یا وقتت رو هدر دادی کی بود؟ هنوز میخوای تو این تئاتر بازی کنی یا وقتشه خودت باشی؟