در این دنیای پر ازهیاهو در, این جاده ای که انتهایش نامشخص است , در دنیایی پراز عجایب زیبا ,تنها امید است که میتواند وجودت را آرامش بخشد.
تنها امید است که میتواند تو را از تاریکی برهاند ,تورا در مسیری روشن در دنیایی پراز زیبایی ,پراز مهربانی و آرامش و صلح قرار دهد..وقتی امید باشد آواز اول صبح گنجشگ ها رنگ و بویی دیگر میگیرد بوی بهار برایت معنای زندگی میدهد.
روزهای بارانی برایت تداعی عشق میشود همان روزهایی که اشکهایت در لابه لای مهربانی های خدا پنهان میشود امیدی که دانه به دانه از آسمان برصورتم سرازیر می شود و در بند بند وجودم نقش میبندد.
امید عجیب ترین اکسیر دنیاست در میان تمام دردها و ناملایمت ها عجیب برایت مسکن میشود.
