خالق هستی، هر آنچه در هستی یِ لایتناهی خلق فرموده، همگی را با نظم و ترتیب و قوانینی که بر پایه یِ علم کل است بنا نهاده.
آدمی را در زمین ساکن نمود و آنچه از نعمت های پاکش در زمین و آسمان خلق نمود، مسخر انسان ساخت تا آدمی در روی زمین حرکت کند و در آن تعقل نماید و به حقیقت خود و خالق خود زنده شود .
وقتی آدمی بروی زمین حرکت میکند تنها کافیست به طبیعت پیرامون خود از دریچه یِ چشمان قلبش بنگرد، آنگاه عاشقی را می آموزد .
خواهد فهمید که علم کل تنها نزد خالق هستی است، ولاغیر .