?پیامبر،خودش این گونه عمل می کرد. در ماجرای حدیبیه، وقتی «سهیل بن عمرو» از جانب مشرکین برای مذاکره آمد، رسول خدا گفت: کار ما «سهل» شد، چرا که «سهیل» آمده است. در داستان دعوت نامه پیامبر به خسرو پرویز پادشاه ایران، وقتی خسرو پرویز مشتی خاک در جواب نامه فرستاد، حضرت آن را به «فال نیک» گرفت و گفت: خسرو پرویز خاک کشورش را تقدیم ما کرد، بزودی ندای اسلام به سرزمین ایرانیان خواهد رسید.
?مرحوم علامه طباطبایی می گوید: فال زدن یا «تفال»، به معنای آن است که«حادثه ای را دلیل وقوع حادثه ای که بعدا اتفاق خواهد افتاد بدانیم، هر چند بین آنها ارتباطی نباشد».
?در فال زدن به اشتباه نیفتیم. «فال» خبر از غیب نمی دهد و تفال به معنای پیشگویی نیست.همانطور که علامه طباطبایی می گوید، فال، صرفا اثری روانشناختی دارد. مثلا فال حافظ، خبری درباره آینده به ما نمی دهد؛ بنابراین اگر برای ازدواج یا سفر و یا هر کار دیگر تفالی به حافظ زدیم و اشعاری مطابق میل ما آمد، معنایش این نیست که حافظ، خبری از خزانه غیب برای ما آورده است و نتیجه اقدام ما را پیش گویی کرده است. بلکه اینکه فال حافظ خوب آمده است، ما را به این نکته یادآوری می کند که خداوند همیشه برای بندگانش خیر و نیکی می خواهد، پس امیدواریم که کاری را که در پیش داریم، سرانجامش نیک باشد.
نکات زیر را درباره «فال زدن» به خاطر داشته باشیم:
?همانطور که فال خوب، اثر مطلوب دارد، فال بد نیز اثر نامطلوب دارد. لذا هرگز فال بد نزنیم. بنابر آنچه گفته شد، هیچ خصوصیتی در حوادث پیرامونی ما نیست و فال، چه خوب و چه بد، صرفا اثری روانشناختی دارد. بنابر نظر علامه طباطبایی، فال بد زدن موثر تر از فال نیک زدن است، چرا که انسان از نظر روانی به گونه ای است که بیشتر تحت تاثیر افکار منفی قرار می گیرد. بنابراین فال بد نزنیم تا از اثرات بد روانی آن به دور باشیم.
?امام صادق (ع) می فرماید: اگر فال بدی پیش آمد، به آن بی اعتنا باشید. اگر به آن بی توجه بودید ایام به کامتان خواهد بود. اما اگر به آن توجه کردید و اجازه دادید روح و روانتان با آن درگیر شود، فال بد، کار خودش را می کند.
?هر اتفاق خوشایندی را می توان به فال نیک گرفت. از اشعار حافظ گرفته، تا بارش باران و سرسبزی باغ و بستان و دیدن یک دوست خوب در صبحگاهان. به هر حال انتخاب با ما است. هدف آن است که نسبت به آینده خوشبین باشیم. فقط مواظب باشیم که با دامن خرافات نیفتیم. در آنچه به آن فال می زنیم اثری مستقیم نیست.
?برخی بزرگان دین توصیه می کنند که از فال زدن به «قرآن» پرهیز کنیم. شاید به این دلیل که برای افراد عادی فهم آیات مشکل است و ممکن است اشتباه در فهم ایجاد شود. دلیل دیگرش هم شاید این باشد که چون مردم عادی، معمولا نمی دانند فال زدن برای چیست و به اشتباه گمان می کنند که فال خبر از آینده می دهد و از سوی دیگر چون اعتقاد راسخی به قرآن دارند، وقتی به قرآن فال می زنند، گمان می کنند که قرآن برای آنها خبر از آینده می دهد، و بر همین اساس بر اساس فالی که به قرآن می زنند درباره مسایل زندگی خود تصمیم می گیرند. کاری که هیچ مبنای منطقی ای ندارد.
?فال زدن با «استخاره» فرق دارد. استخاره در مواردی است که فرد کاملا متحیر و سرگردان است و از تصمیم گیری عاجز است، در این موارد فرد استخاره می کند تا از حالت بی تصمیمی و سرگردانی درآید. در حالیکه، به فال نیک گرفتن امور کمکی به تصمیم گیری فرد نمی کند. فال نیک زدن صرفا باعث می شود که انسان نسبت به نتایج تصمیمی که قبلا گرفته است خوشبین باشد.
منبع:یادداشت های یک دلشده ی ولشده (م.نساجی)
