معلوم نیست وقتی سِر تیم برنرز لی اون مقاله‌رو با عنوان “Information Management: A Proposal” در سال ۱۹۸۹ نوشت، به بزرگی کاری که میکرد واقف بود یا نه. اما شکی نیست که اون لحظه تاریخ بشریت و نحوه کار و زندگی ما رو عمیقاَ تغییر داده.
۳۵ سال بعد از اون «پیشنهاد» ساده، ما سیستم‌های بهم‌پیوسته‌ای توی کل دنیا داریم که پروژه‌های بزرگ داده‌کاوی (Big Data) رو مدیریت می‌کنن، کامپیوترهای کوانتومی داریم که با تکنولوژی ابری کار می‌کنن، هوش‌های مصنوعی داریم که توی خیلی از نرم‌افزارها به‌کار گرفته شدن مثل ویژگی «Co-pilot» توی مایکروسافت. تازه، با قوی‌تر شدن شبکه‌ها توی سال‌های آینده، بعید نیست دنیای مجازی (متاورس) و تصاویر هولوگرافیک هم حسابی بیان تو زندگیمون.
البته که ایده اینترنت برای اولین بار توسط برنرز لی مطرح شد، اما چند سال قبلش، وزارت دفاع آمریکا سنگ بنا رو با اجرایی کردن پروتکل TCP/IP گذاشته بود. اینجوری شد که آرپانت (Arpanet) بوجود اومد، همون آرپانتی که بعدها تبدیل شد به این اینترنت امروزی. اون موقع‌ها مدل اینترنت ساده بود، ولی الان خیلی پیچیده و پیشرفته شده و هر لحظه داره توی تک تک قسمت‌های زندگی مون نفوذ میکنه.
میزان اطلاعاتی که توی اینترنت هست باورنکردنی شده، مخصوصا همین چند سال گذشته! مثلا یک گزارش پیش بینی کرده بود که تا سال ۲۰۲۵ به ۱۷۵ زتابایت میرسه (حالا زتابایت رو خودتون تصور کنید چیه!) آمارهای دیگه هم هستن که نشون میدن این حجم حتی از این هم بیشتره.
نوع اطلاعات و دیتایی که رد و بدل میشه هم خیلی مهمه. با پرسرعت‌تر شدن اینترنت، میزان فیلم و محتوای ویدیویی هم خیلی بیشتر شده، به حدی که میگن بالای ۵۰ درصد محتوای کل اینترنت الان دیگه ویدیو هست.
تیم برنرز لی اعتقاد داره باید برای آینده اینترنت فکری بکنیم و واسه همین یک پروتکل جدید به اسم Solid رو پیشنهاد میده. این پروتکل با کمک شرکت جدیدش به اسم Inrupt طراحی شده. تاکید اصلیش هم روی حفظ حریم شخصی کاربرهاست. اینکه این ایده بگیره یا نه رو باید منتظر بود و دید…
با این حال ما ممنون برنرز لی هستیم، کسی که یکی از بهترین اختراعات ممکن رو به ما هدیه داد.
