تاریخ نگارش ۱۴۰۴/۰۵/۱۶
(رکود تورمی احتضار اقتصاد قبل از فروپاشی اجتماعی است لطفاً این جمله را با دقت بخوانید و درباره آن تحقیق کنید)
اقتصاد مثل هر پدیده ای پویا و زنده است و این پویایی قطعا دارای بالایی و پایینی و چرخش های متفاوت دارد ،همانطور که طبیعت با رسیدن بهار و نوروز زنده شده و فصول مختلف بهار و تابستان و پاییز و زمستان را طی میکند تا دوباره به نوروز و حیاتی جدید برسد این چرخه در همه چیز اگر به دقت نگاه شود وجود دارد
مثلا در طبیعت ،در زندگی آدم از تولد تا مرگ و...
این چرخش های پویا در اقتصاد را چرخه تجاری گویند
چرخه تجاری به زبان ساده همان چرخه ی پویا است که در همه چیز وجود دارد
این چرخه از چهار بخش تشکیل شده که عبارت است از:
۱ـکف(فرود) یا بازیابی
۲ـرونق و رشد اقتصادی
۳ـسقف یا اوج
۴ـرکود اقتصادی
در اقتصاد های سالم و متعارف این چرخه اولا پذیرفته شده و ثانیا همه با آن هماهنگ شده و ثالثا این چرخه را به سمت بهبود مضاعف مدیریت و اصلاح میکنند همانطور که در چرخه حیات آدمی تلاش میکند کمتر مریض شود و بیشتر و بهتر به سلامتش توجه کند و کارهای پرمخاطره و ..انجام ندهد و در آخر کیفیت و کمیت زندگی و حیات(اقتصاد )را افزایش دهد
اقتصاد بر دوران رونق و رکود راهکار دارد و راهکار آن همان چیزی است که همه تا حدودی و اقتصاد دانان کشور به طور اخص به آن آگاه هستند و آن چیزی نیست جز بازی با نرخ بهره این به چه معناست ؟
یعنی در حالت عادی اقتصاد خوانده ها برای چرخه تجاری برنامه ای که ارائه میدهند عبارت است از افزایش نرخ بهره برای کنترل تورم و کاهش نرخ بهره برای درمان رکود و اگر کسی در این بین خیلی نخبه و آگاه (بهترین اشخاص آموزش دیده با بهترین نمرات )باشند به دنبال نرخ بهینه و تعادلی برای نرخ بهره هستند این راهکار در یک ساختار درست مبتنی بر اصول عقلی آنهم به صورت موقت کاربردی است اما نمیتواند راهکار دائمی باشد این یعنی چه؟
اگر در کشور صرفا بر مبنای حفظیات و ظواهر علوم سیستمی شکل بگیرد و ادامه حیات دهد این سیستم به مرور در همه چیز به بن بست میرسد چرا که سیستم خودش هدف نیست بلکه وسیله است برای هدفی بزرگتر و وقتی سیستمی اصل مطلب و حقیقت موجود در یک موضوع را نفهمد چگونه میتواند سیستم بهینه بسازد و چگونه میتواند مشکل را حل و یا بالاتر از آن پیشبینی و پیشگیری و در صورت رخ داد مشکل برای آن راهکار ارائه دهد؟
بیان شد در حالت عادی با بازی با نرخ بهره چرخه تا حدودی و موقتا کار میکند اما بعد از گذر زمان این راهکار جوابگو نیست و به مرور جامعه دچار مشکل ساختاری اقتصادی یعنی رکود تورمی میشود و این جاست که بین افراد دارای مدرک و افراد داری فهم مطلب تمایز روشن میشود زمانی که افراد دارای مدرک و فاقد فهم مطلب سکان دار باشند در هر حوزه ای خصوصا اقتصاد دچار تناقضی به نام رکود تورمی میشود تناقضی که بنا بر قاعده عقلی و منطقی باید شکل نگیرد چرا که جمع نقیضین محال است و این یعنی زمانی که در جامعه ای در بخشی تناقضی وجود دارد ما با یک جهل و حماقت ساختاری ریشه در عدم فهم اصل مطلب روبه رو هستیم
از بعضی از اقتصاددان که بجای فهم مطلب بدنبال حفظ مطلب و گرفتن مدرک و نهایت به دست آوردن شغل و مقامی بوده سوال زیر را می پرسم و خواستار جواب هستم
اگر دچار رکود تورمی شدیم که سالهاست شده ایم راهکار شما چیست؟
به احتمال زیاد جوابی نداشته و ندارند جز همان راهکارهای کلیشه ای نرخ بهره ،چرا که اگر داشتند این همه افراد مدعی با القاب و مدارک دهان پر کن باید مشکل را حداقل تا به امروز حل میکردند
و اما جواب سوال بالا در قالب مقاله زیر
درمان رکود تورمی با سیاستهای هدفمند پولی و مالی
چکیده:
رکود تورمی (Stagflation) وضعیتی است که اقتصاد همزمان با تورم بالا و رکود اقتصادی مواجه میشود. این پدیده یکی از پیچیدهترین چالشهای اقتصاد کلان است زیرا ابزارهای معمول سیاستگذاری اقتصادی برای مهار تورم یا تحریک رشد اغلب متضاد و ناکافی هستند.
در این مقاله، راهکاری مبتنی بر کاهش هدفمند نرخ بهره با انتشار اوراق قرضه مخصوص و منحصر به شرکتهای مولد، افزایش مالیاتهای سوداگرانه و کاهش مالیات بر تولید ارائه میشود که میتواند بهصورت همزمان تورم را مهار و رشد اقتصادی را تحریک کند.
مقدمه
رکود تورمی یکی از بحرانهای اقتصادی پیچیده است که با کاهش تولید و رشد اقتصادی یا حتی رشد اقتصادی منفی و افزایش بسیار زیاد بیکاری در جامعه همراه است
این پدیده که در دهه ۱۹۷۰ میلادی به شکل گستردهای تجربه شد، نشان میدهد که ترکیب سیاستهای پولی و مالی نادرست میتواند اقتصاد را در شرایط دشوار و بدتری نسبت به سابق قرار دهد. در این مقاله، به بررسی راهکارهای نوین و هدفمند برای مقابله با رکود تورمی میپردازیم که همزمان بتواند رشد اقتصادی و کنترل تورم را تضمین کند.
تحلیل وضعیت رکود تورمی
در رکود تورمی، سیاستهای کاهش نرخ بهره که معمولاً برای تحریک رشد اقتصادی استفاده میشوند، میتوانند منجر به تشدید تورم شوند. از طرفی، افزایش نرخ بهره برای مهار تورم، ممکن است رشد اقتصادی را کندتر و بیکاری را افزایش دهد. این تعارض نشان میدهد که راهکارهای سنتی در این شرایط ناکارآمدند و باید سیاستهای هدفمند و ترکیبی به کار گرفته شود.
پیشنهاد راهکار
کاهش نرخ بهره بهصورت کلی ممکن است تورم را افزایش دهد، اما در صورتی که این سیاست با انتشار اوراق قرضه ویژه برای شرکتهای مولد همراه باشد و منابع مالی صرفاً و منحصراً به این بخش اختصاص یابد، نقدینگی هدفمند و بهینه به سمت افزایش تولید و سرمایهگذاری در بخشهای واقعی اقتصاد هدایت خواهد شد. این اقدام میتواند به تحریک رشد اقتصادی کمک کند بدون آنکه تقاضای کاذب و تورم بیش از حد(یکی از بزرگترین مشکلات اقتصادی حال حاضرکشور)ایجاد شود.
افزایش مالیات بر فعالیتهای سوداگرانه مانند سفتهبازی در بازار مسکن، ارز و طلا (بازار بورس و سهام با محدودیت برداشت از حساب بورسی و حذف کارمزد خرید سهام از این مالیات معاف خواهد بود تا نقدینگی سرگردان را جذب و امکان تامین مالی شرکتها خصوصا شرکتهای مولد و بازار اوراق قرضه را تقویت کند)، به منظور کاهش تقاضای کاذب و غیرمولد، میتواند نقش مهمی در مهار تورم داشته باشد. این سیاست باعث کاهش جذابیت فعالیتهای سفتهبازی و هدایت نقدینگی به سمت بخشهای مولد اقتصاد میشود.
کاهش مالیات بر تولید و فعالیتهای مولد و شرکتهای تولیدی میتواند انگیزه سرمایهگذاری و توسعه تولید را افزایش دهد. افزایش تولید کالا و خدمات، علاوه بر تحریک رشد اقتصادی و کاهش بیکاری، میتواند فشار تورمی ناشی از کمبود عرضه را کاهش دهد و در نتیجه با افزایش تولید و عرضه کالاها به کنترل تورم کمک کند.
مزایا و چالشها
اجرای این سیاستها میتواند به تعادل بین کنترل تورم و تحریک رشد اقتصادی کمک کند. با این حال، موفقیت این راهکارها نیازمند مدیریت دقیق و نظارت مستمر بر نحوه تخصیص منابع مالی، جلوگیری از نشت نقدینگی به بخشهای غیرمولد و اصلاحات ساختاری برای افزایش بهرهوری است(که قطعا وجود نداشته و ندارد و نخواهد داشت چون کار دیوها واژگونه است). همچنین، هماهنگی بین سیاستهای پولی و مالی و حمایت دولت از بخش مولد اهمیت ویژهای دارد.
نتیجهگیری
رکود تورمی نیازمند رویکردی فراتر از سیاستهای معمول است.
کاهش هدفمند نرخ بهره همراه با امکان انتشار ویژه و انحصاری اوراق قرضه برای شرکتهای مولدجهت حمایت و تامین مالی بخش تولید، افزایش تعداد پایه های و نرخ های بالا بر مالیاتهای متنوع سوداگرانه و کاهش تدریجی تا حذف کامل مالیات شرکتهای مولد و فعال خصوصا شرکتهای کامودیتی محور بورسی میتواند چارچوبی کارآمد برای مهار رکود تورمی باشد.
این ترکیب سیاستی، با تمرکز بر تقویت بخش عرضه کالاها و مدیریت تقاضای کاذب خصوصا تقاضای کاذب غیر مصرفی و غیر تولیدی، میتواند به ایجاد رشد پایدار اقتصادی و کنترل تورم کمک کرده و در یک بازه کوتاه مدت رشد اقتصادی و میان مدت اصلاح ساختار اقتصادی و در بلند مدت به توسعه کامل اقتصادی منتهی شود اما به شرطها و شروطها.
شما چه فکر میکنید؟؟؟
آیا امیدی هست ؟؟؟
آیا راه درست را خواهیم رفت؟؟؟
