تنها راه حل مشکلات فی مابین زنان و مردان پذیرش این واقعیت است که نیاز جنسی مردان(و زنان) را باید اولا به عنوان یک حق برای مرد(و زن)پذیرفت و دوما نباید به هیچ توجیهی وسیله ای برای کاسبی زنان باشد چرا که این کار مهر و محبت را به کینه و دشمنی تبدیل میکند و هر گروه (مردان و زنان)با ابزار سازی از توانایی هایش باعث گسترش نزاع و اختلاف و به مرور فروپاشی خانواده و جامعه و در نهایت نابودی آن جامعه و کشور و انقراض نسل بشرحداقل در آن جغرافیا خواهد شد
ناز روش زنان و نیاز خواست مردان به خواست طبع بشری و جبر طبیعی و یک واقعیت عینی است اما اگر ناز بجای عشوه گری عاشقانه تبدیل به تزویر و ریا و نیرنگی شود برای آنکه بر خلاف حق ، مردان را غارت(کاسبی از سکس) کنند آن جامعه در مسیر توحش و نابودی خواهد بود و رندان اهل دل فقط می توانند این نکات ریز را دریابند
(قواعد و سبک زندگی سنت و مدرنیته در این باب روشن است هرکس باید یکی از این دو نوع سبک زندگی رابر اساس خواست خودش برگزیند و وقتی برگزید خوب و بدو منافع و مضرات آن را مسئولانه بپذیرد نه آنکه هر دم بازی جدیدی برای منفعت طلبی درآورد)
چه فایده که نرود میخ آهنین در سنگ(پذیرش و دست برداشتن از کاسبی توسط زنان از نظر حقیر محال است شاید آسمان به زمین برسد شاید شتر از سوراخ سوزن رد شود ولی این مسئله بخاطر منفعت طلبی زنانه هرگز حل نخواهد شد بلفرض که شارلاتانیسم فمنیسم وطنی ادعا کند بخاطر نبود برابری ظاهری محق است هرچند که همان مزایای موجود را نمیبیند(سربازی و مهریه و...) سوالی که پیش می آید مگر در سوئد زنان برابری ندارند؟پس قانون تصویب شده فمنیسم رادیکال(بخشی در مطلب حقیقت رابطه زن و مرد بیان شده) چه چیزی را برای اهل دقت روشن میکند؟؟؟)
این رشته سری دراز دارد
خاتون حُقه را چون راز دارد
در بلاهت زبانی بس دراز دارد
مرد بینوا فقط خواهش رفع نیاز دارد
درک مطلب زانروی سخت است
که فهم مطلب بر خلاف بَخت است
فهم مطلب چنان سخت است
دست خاتون به دعا بسی بلند است
که خدایا شر این نر ز سر من وا کن
مردی بهتر ز این نصیب من کن
مرد بیچاره در پی رفع خواهش
لعنت کند خود را هر دم کند نکوهش
کین خریت چه بود که زمن سر زد
سَر این اژدها را چگونه می توان زد
دیو سیرتی به غایت زشتی
بد خَلقی با خُلقی بدان پلشتی
گره در ابرو و در دست گره در مُشت
به تمام اسلوب ادب کرده است پُشت
هردو بی صبر و بی قرارند
هردو در فکر چاره و فرارند
این ساز هرگز نشود کُوک
تا بی پرده سخن گفته نشود رُک
فربد مخواه این گره شود باز
تا دلبر نخواهد رها کند ناز
ناز هرگز نرود ز زمین بازی
عمری باید با کاسبان بسازی
مرد راهی جز این چگونه جوید؟
استاد سخن به حق چنین گوید
تو هم جور بینی و بارش کشی
گر خواهی شبی در کنارش کشی
نازنین رها کن ناز تا یابی محبت را
دریاب نیاز عاشقان درویش را
رها کن خصلت منفعت طلبی را
بجوی مرام انسان دوستی را
محبت نه دام بهر منفعت است
محبت رسم سرای انسانیت است
