با برگزاری مراسم گلدن گلوب، فصل جوایز 2024 وارد مرحله اصلی خود شد.
از نخستین سالهای پس از حادثه 11 سپتامبر، تم و درونمایه ای که همواره در ایام موسوم به فصل جوایز "Awards Season" هر سال (از اوایل نوامبر تا اوایل مارس) ارائه می شد، به روشنی رویت گردید.
تم و درونمایه ای که تقریبا در برگزیده های دهها انجمن و حلقات نقد فیلم از نیویورک و واشنگتن تا لس آنجلس و بوستون و تورنتو و لندن و ... و همه کانون ها و اتحادیه های هنری اعم از تهیه کنندگان و کارگردانان و نویسندگان و بازیگران و ... و تمامی مراسم سینمایی مانند بفتا و گلدن گلوب و .... و اسکار به چشم می خورد.
تم و درونمایه ای براساس چالش های هر سال غرب صلیبی/صهیونی به خصوص درگیری ها و مسائلی که آمریکا و اسراییل دچارش هستند. به گونه ای که هر چه به سالهای اخیر نزدیک و نزدیکتر می شویم، این تم و درونمایه در رابطه با سیاست های روز آمریکا و هم پیمانانش بیشتر و بیشتر معلوم و مشخص می گردد.
مثلا سالی که جنبش وال استریت اوج گرفت، تم سرمایه داری و دفاع از سرمایه داران در فیلم ها برجسته شد، سال دیگر، تم"میراث پدران" در فیلم ها، مورد توجه قرار گرفت یا سالی که هژمونی رهبری آمریکا در دنیای غرب زیر علامت سوال رفت، تم "نیاز به قیمومت و حمایت" در فیلم ها عمده شد و سالی که انزوای اسراییل بیش از پیش در جهان فراگیر بود، تم "قهرمان منزوی" در فیلم ها به تصویر کشیده شد و سال بحران جلیقه زردها در فرانسه و شورش های لبنان و عراق و ایران، تم "جوکریسم"، ملاک برگزیدگان فصل جوایز بود.
از همین روی همواره آثار سینمایی و فیلم های بسیار قوی و جذاب تر از آنهایی که برای مراسم اسکار و فصل جوایز نامزد و کاندیدا شده و یا برنده جوایز می گردند از راهیابی به این حلقات پیرامونی اسکار محروم هستند.
چنانچه نگاهی به لیست و فهرست نامزدها و کاندیداها و برگزیدگان فصل جوایز هر سال، نشان می دهد از میان 800-900 فیلم تولیدی در آن سال، تنها 15 الی 20 فیلم مورد توجه همه این لیست ها قرار گرفته اند.
امسال تم فصل جوایز طبق معمول اغلب سالها با برگزیده جشنواره کن یعنی فیلم "آناتومی یک سقوط" ساخته جاستین تریه و فیلم بسیار مهم آن یعنی "قاتلین ماه کامل" (مارتین اسکورسیزی) آغاز شد و در یک اتفاق نادر به جای ماه های آخر سال یعنی نوامبر و دسامبر، در تابستان که معمولا فصل فیلم های پاپ کورنی است با دو فیلم "اوپنهایمر"(کریستوفر نولان) و "باربی" (گرتا گرویک) خود را به طور خیلی ملموس و با تبلیغات سرسام آور نشان داد.
جشنواره ونیز و آثاری مانند "بیچارگان"(یورگن لانتیموس) و"آدمکش" (دیوید فینچر) و ... هم همین تم را داشتند:
تم "جنایت موجه و ناگزیر"؛ همان که رابرت اوپنهایمر در پاسخ ابراز نگرانی همکارش در کاربرد بمب اتم اظهار داشت که نمی داند صلاحیت داشتن بمب اتم را دارند یا خیر اما قطعا می داند هیتلر این صلاحیت را ندارد! و همین موضوع او را درگیر ساخت مهیب ترین سلاح ضد بشری گرداند.
همان که در فیلم "آناتومی یک سقوط"، زنی نویسنده را وادار به قتل شوهرش کرد و در "قاتلین ماه کامل"، مردان سفیدپوست را به قتل زنان و کودکان و موکلان سوخپوستشان وا داشت! و در "آدمکش"، مخاطب را در کنار قاتل قراردادی گمارد!!
در مراسم گلدن گلوب امسال هم که دیروز برگزار گردید، براساس همین تم، فیلم های "اوپنهایمر"، "قاتلین ماه کامل"، "آناتومی یک سقوط"، "بیچارگان" و ... برندگان اصلی شدند.
