سعید مستغاثی
سعید مستغاثی
خواندن ۵ دقیقه·۱ سال پیش

حرف و حدیث های یک ماموریت آخرالزمانی


ماموریت غیرممکن: محاسبه مرگ

Mission: Impossible - Dead Reckoning Part One

"سلام جیم

ماموریتی که برای شما در نظر گرفته شده این است که ....

... اگر طی این ماموریت افراد شما کشته یا دستگیر شوند، دولت ما رابطه اش را با شما تکذیب خواهد کرد.... این نوار در طی 5 ثانیه نابود خواهد شد"

این جملات در ابتدای هر یک از قسمت های سریال "ماموریت غیر ممکن" (1966-1973) شنیده می شد که در اواخر دهه 40 و اوایل دهه 50 با نام "بالاتر از خطر" از تلویزیون ایران پخش می گردید. و یکی از جذاب ترین سریال های آن روزها بود، خصوصا با آن تیتراژ خاص که با روشن شدن یک ریسمان توسط کبریت آغاز شده و بر پس زمینه سوختن آن ریسمان، با موسیقی شنیدنی لالو شیفرین (که هنوز تم اصلی موسیقی متن فیلم های "ماموریت غیر ممکن" است) صحنه های گوناگون آن قسمت از سریال به شکل سریع مرور می شد.

بازیگران اصلی آن سریال، پیتر گریوز به نقش جیمز فلپس، مارتین لندو و باربرا بین (که زوج بودند و بعد به اتفاق در سریال "فضای 1999" هم بازی کردند)، پیتر لوپوس و گرک موریس بودند.

30 سال بعد از آغاز ساخت سریال یاد شده یعنی در سال 1996، براین دی پالما (فیلمساز معروف دهه 80 و 90 و یکی از 5 بانی هالیوود جدید)، نخستین قسمت از فیلم های سینمایی این مجموعه را آغاز کرد که تا همین امسال به هفتمین فیلم خود رسیده است.

بازی تام کروز به جای پیتر گریوز و تبدیل کاراکتر جیم به ایتن هانت و حضور سایمن پگ و وینگز ریمز به جای پیتر لوپوس و گرک موریس و همچنین ربکا فرگوسن در 3 فیلم آخر به جای باربرا بین، تغییراتی بود که فیلم های "ماموریت: غیر ممکن" نسبت به سریالش دچار شدند وگرنه ماجراها همان بود؛

با یک ماموریت که چگونگی آن توسط نواری پخش به اطلاع می رسید و سپس سوختن آن نوار، شروع می شد (اگر چه ابلاغ ماموریت مربوطه در سه قسمت قبلی، ماجرا کمی متفاوت بود: در "پروتکل شبح" در یک باجه تلفن، در "ملت یاغی" توسط خود تبهکاران و در "فال اوت" داخل کتاب ادیسه هومر که توسط یک پیک برای ایتن آورده شده و با نمایش فیلم، ابلاغ ماموریت غیرممکن صورت گرفت)

و البته این فیلم ها نیز با همان حادثه پردازی ها ادامه می یافت با این تفاوت که نه پیتر گریوز و کاراکترش جیم مثل تام کروز و ایتن هانت بزن بهادر و خطر کن و سخت جان بود (و بیشتر با آرامش مقاصد خود را پیش می برد) و نه پیتر لوپوس (که بیشتر از زور بازویش از برداشتن و بلند کردن اجسام سنگین و کارهای سخت بهره می برد) و گرک موریس مانند کاراکترهای وینگز ریمز و سایمن پگ، اهل کامپیوتر و امور دیجیتالی بودند!

اما هفتمین فیلم از مجموعه "ماموریت: غیر ممکن" که در واقع قسمت اول از داستان "محاسبه یا شمارش مرگ" است، ایتن هانت را با یک ماجرای آخرالزمانی و یک منجی آخرالزمان به نام گابریل رودرو کرده که در واقع تحت مدیریت شبکه فوق پیشرفته و هوش مصنوعیِ ماتریکس مانندی به نام "انتیتی" است و شیوه اش براساس یک نوع جنگ دیجیتال و از کار انداختن یا مهار و کنترل همه شبکه های دیجیتال جهان قرار دارد که در واقع کنترل تمامی امور اقتصادی و سیاسی و نظامی و فرهنگی را در اختیار گرفته، برهمه نفوذ پیدا کرده، اطلاعات همه را بدست آورده و همه تصاویر را جعل نماید. چنانچه سرویس های جاسوسی و امنیتی در پی کاغذی و به اصطلاح آنالوگ کردن همه اطلاعات و کنترل ها هستند!

حالا ایتن هانت و نیروی ماموریت غیر ممکن (آی ام اف) که مانند سلطه روچیلدها، یک نیروی فراملیتی و ورای همه دولت ها و حاکمیت ها محسوب می شود، به جنگ این به اصطلاح ضد مسیح یا آنتی کرایست و یا دجال آخرالزمان رفته که از قضا خود را "مسیح تاریکی" خوانده و در قسمتی از کارش مانند دراکولا با تابوت سفر کرده و از درون آن بیرون می آید.

دیگر بقیه کار مانند فیلم های قبلی این سری است؛ ایتن هانت انواع و اقسام حرکات محیرالعقول و آکروباتیک را انجام می دهد؛ از موتور سواری و پرش آزاد و کایت سواری و از کوه و صخره بالا رفتن و و جنگ درون و برون قطار و .... که البته به دلیل ویژگی های تام کروز، بسیاری از این حرکات را بدون بدل انجام داده و می دهد تا گذاردن و برداشتن انوع و اقسام ماسک ها که به چهره افراد مختلف درآید. اگرچه در اینجا همان سیستم شبکه های انتیتی، با نفوذ در شبکه های مختلف رایانه ای و هک کردن آنها، برای انحراف و جعل جستجوها، چهره های افراد را به آنچه می خواهد تغییر می دهد و حالا در این جنگ تغییر چهره ها کدام طرف برنده می شود؟ ایتن هانت یا انتیتی و گابریل؟

پشت صحنه ساخت و تولید فیلم هفتم از مجموعه "ماموریت: غیرممکن" هم شاید به اندازه خود فیلم حرف و حدیث و حاشیه داشت. از اینکه موقع کلید خوردن فیلمبرداری در ایتالیا، پاندمی کرونا اوج گرفت و خصوصا در ایتالیا مقررات سختی اعمل می شد و خود گروه سازنده برای حفظ سلامت بازیگران و دست اندرکاران فیلم، برای حضور عوامل تازه در صحنه، آنها را ابتدا 15 روز قرنطینه کرده و سپس سر فیلمبرداری می فرستاد. یک فایل صوتی هم از تام کروز انتشار یافت که با عوامل ناقض اصول قرنطینه و شرایط پاندمی ، به شدت برخورد می کرد و آنها را به عقب انداختن کار و اضافه نمودن هزینه ها متهم می نمود.

به هر حال از اواسط سال دو هزار و بیست که فیلمبرداری این فیلم در ایتالیا کلید خورد، چندین بار تولید با وقفه مواجه گشت و اتمام کارهای پسا تولید هم تا تابستان گذشته ادامه یافت اما سازندگان به دلیل رونق نگرفتن سالن های سینما، برای اکران فیلمشان، یکسال دیگر صبر کردند تا تابستان امسال که نمایش عمومی فیلم به اکران دو فیلم پروپاگاندایی "اوپنهایمر" و "باربی" خورد و تحت تاثیر فضای نمایشی آن دو فیلم بازهم نتیجه ای که می خواستند را از اکران عمومی آن نگرفتند!

تام کروزهالیوود
مستندساز و کارشناس سینما
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید