رسول اف در جشنواره لندن هم چیزی نشد!
"... برای درک تجربیات کودکان ناشنوا در غزه که 17 سال شکنجه و محاصره طولانی خاموش را درک کرده اند و یورش های پی در پی اسراییل از سال نکبت 1948 که این بچه ها، والدینشان و پدربزرگ و مادربزرگ هایشان، استعمار صهیونیستی را تحمل کرده اند، اشغال و نژادپرستی و آپارتاید را و حالا نسل کشی را و این همچنان هست تا زمانی که کشورهای غربی به مسلح کردن، تامین مالی و حمایت از اسراییل ادامه می دهند..."
این بخشی از سخنان پایانی "رهب نازال" ، کارگردان فیلم کوتاه "لرزه هایی از غزه" بود که یکشنبه شب، بر روی سن مراسم اختتامیه جشنواره فیلم لندن پس از دریافت جایزه بهترین فیلم کوتاه ایراد کرد.
او سپس گفت :
"من تلاش داشتم از خلال این فیلم، انسانیت مان را بیدار کنم در مقابل تحمیل وحشی گری به 2/2 میلیون فلسطینی در غزه و استفاده از قلمرو ساحلی به عنوان آزمایش ماشین کشتار اسراییل شامل سلاح های صوتی. در طی دوران تاریکی مثل امروز باور دارم که هنر می تواند به عدالت و آزادی برای همه کمک کند از نحر تا بحر ...."
فیلم "لرزه هایی از غزه"، فیلمی 16 دقیقه ای است از این کارگردان زن فلسطینی/کانادایی که حکایت کودکان ناشنوا در غزه را روایت می کند، کودکانی که در میان تهاجم ارتش اسراییل و کشتار و نسل کشی و دود و خون و آتش زندگی می کنند و تنها برخی صداها را نمی شنوند!
ضمن اینکه در این بخش از یک انیمشین به نام Drag Fox هم تجلیل به عمل آمد. در بیانیه هیئت داوران در این باره آمده بود:
"... ما باید که اشاره ای ویژه به انیمیشن Drag Fox داشته باشیم که یک فیلم شگفت آور و تحسین برانگیز بود، یک انیمیشن موزیکال به سبک استاپ موشن که فقط در طی 8 دقیقه دل های مان را آب کرد. حتی یک فریم آن بیهوده نبود..."
اما با همه آن شگفت زدگی، هیئت داوران از انیمیشن جذاب Drag Fox با یک تقدیر ویژه عبور کرد و جایزه اصلی خود را به فیلمی درباره کودکان غزه داد.
بیانیه هیئت داوران در این باره اعلام کرد:
"... اما برگزیده ما، فیلمی است که از صدا استفاده می کند تا طنین آن از جسم و روح ما عبور کند. از میان داستان ساده اش، حضور ما را به چالش می کشد و ما را ناگزیر می سازد که تنها شاهد بودن را تاب نیاوریم بلکه عمیق تر به تاثیر رشد ناشنوایی در غزه واکنش نشان دهیم. واقعیتی که بسیاری از ما هرگز به طور کامل نتوانستیم درک کنیم."
اما به جز این، جشنواره فیلم لندن امسال، مملو از فیلم های پر سر و صدا و نام و عنوان بود:
از فیلم "بلیتز" استیو مک کویین با شرکت سیرشا رونان که افتتاحیه جشنواره بود تا "آنورا" شان بیکر ، برنده نخل طلای کن و "کارآموز" علی عباسی که داد و قال ترامپ را درآورد و "ماریا" پابلو لارین با شرکت آنجلینا جولی و "امیلیا پرز" ژاک اودیار برنده جایزه ویژه هیئت داوران کن و "ما در زمان زندگی می کنیم" از جان کراولی با شرکت اندرو گارفیلد و "حقایق پیچیده" مایک لی و "همسایه بغلی" پدرو آلمودوار با شرکت جولین مور و تیلدا سویینتن که شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز را برد،
یا در بخش مسابقه؛ "آنها را پایین بیاور" کریستوفر اندرو و "خانم فلاور غیر عادی" به کارگردانی جین پولارد و "چهار مادر" دارن تورنتون و "آوریل" ساخته دی کولومبگاشویل و "زندگی در دو دنیا" به کارگردانی میپو او و "در زیر ولکانو" ساخته دیمیان کوکور و ....
اما جالب اینکه از میان این همه فیلم، جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره به یک انیمیشن به نام "خاطرات یک حلزون" ساخته آدام الیوت رسید.
بیانیه هیئت داوران درباره این فیلم گفت:
... ما به طرز باورنکردنی تکان خوردیم بوسیله خاطرات یک حلزون آدام الیوت که محصول یگانه ای در فیلمسازی است. به لحاظ احساسی تاثیر گذار و همواره شگفت انگیز. خاطرات، نگرانی های تشدید شونده ای مانند تهدید و قلدری و تنهایی و غم را هدف قرار می دهد تا دیالوگ حیاتی و جهانی در این مورد برقرار سازد که شاید تنها از یک انیمیشن بربیاید. ما خوشحالیم که یک انیمشین را در کنار فیلم های دیگری شناختیم."
جایزه بهترین فیلم اول را هم لارا کریا برای فیلم "در حال سقوط" دریافت نمود
جایزه بهترین فیلم مستند نیز به "مادر ورا" ساخته سیسیل امبلتون و الیس تامبلیسون رسید
قرار است جایزه تماشاگران نیز تا روز چهارشنبه 23 اکتبر اعلام شود.
طبق معمول فیلم "دانه انجیر معابد" رسول اف هم با کلی سر و صدا و قیل و قال شبه رسانه های زنجیره ای و زامبی های گوش به فرمانشان در جشنواره شرکت کرده بود که هیچ هم نشد ؛ و این بار نه دیگر حتی جایزه فیپرشی و کلیسا و از این دست جوایز حاشیه ای و نه ..
