این جمله ای است که مرحوم محمد علی فردین (بازیگر معروف سینمای فیلمفارسی) در گفت و گوی مفصلش با عباس بهارلو درباره بهروز وثوقی گفت. گفت و گویی که به طور کامل در کتاب "سینمای فردین به روایت محمد علی فردین" به چاپ رسید و در سال 1379 توسط نشر قطره منتشر گردید.
در بخشی دیگر از آن گفت و گو مرحوم فردین درباره ارتباط بهروز وثوقی با اشرف و دربار و تاثیر آن ارتباطات در رشد وثوقی گفته بود:
"... اشرف خواسته بود که مرا ببیند... گفتم به اشرف بفرمایید من زن و بچه دارم و اهل این حرف ها نیستم ...یک روز بهروز وثوقی پرسید که من چنین برخوردی با اشرف داشته ام ... هشدار دادم درست است که او در زندگیش، مسئولیتی ندارد ولی آنها او را آلوده می کنند ... مدت زیادی بهروز با اشرف بود و با دربار ارتباط پیدا کرد... اسم بهروز را از این به بعد سر زبان ها انداختند. همینطور در فستیوال هایی که بهروز جایزه می گرفت بدون ارتباط با این ماجرا نبود... "
فردین در ادامه خاطره ای از ارتباط وثوقی و اشرف نقل کرده:
"... یک روز صبح ساعت چهار و نیم، پنج صبح از جلسه فیلمبرداری برمی گشتم، اتومبیلی جلوم بود که بهروز در آن نشسته بود و سرش را از پنجره بیرون آورده بود. پس از یک شب زنده داری با سر و وضعی آشفته رهایش کرده بودند تا به خانه اش برود(!) یک شب دیگر در یک میهمانی او را در وضعی آشفته تر دیدم. اگر انقلاب نشده بود شاید بهروز از دست رفته بود..."
مرحوم فردین درباره فرار بهروز وثوقی در همان مصاحبه گفته:
"... سینمایی هم که در قلهک داشت با تبانی اشرف به وزارت فرهنگ و هنر فروخت. بهروز چهارماه قبل از انقلاب ... همه ما تعجب می کردیم با وجود اینکه کار او در سینما در حال اوج گرفتن بود، زندگیش را فروخت و رفت (!)"
خود بهروز وثوقی هم درباره رابطه اش با اشرف و دربار شاه در کتاب خاطراتش می نویسد:
"...آن زمان به عنوان یک بازیگر معروف و محبوب به دربار دعوت می شدم .من همیشه آنجا مهمان بوده ام..."
اما رسوایی ارتباط میان اشرف و بهروز وثوقی آنچنان در میان جامعه ایران آن روزگار پیچید که شخص محمد رضا، دستور به پایان آن داد و در این مسیر ساواک و حتی نخست وزیر وقت، هویدا به میدان آمده و قرار شد با همکاری برخی عوامل سینمایی و با بوجود آوردن زمینه های ارتباط بهروز وثوقی و گوگوش، پای او را از دربار و خلوت اشرف پهلوی ببرند. عباس شباویز مدیر "آریانا فیلم" و از عوامل سینمایی که در جریان این ماجرا بود، در مصاحبه با نگارنده در این باره گفت:
"... قضیه زوج هنری شدن بهروز وثوقی و امثال گوگوش، برمی گشت به روابطی که بهروز درون دربار پیدا کرده بود. او با اشرف رابطه داشت و مرتب به دربار رفت و آمد می کرد. افتضاحش بالا آمده بود و دربار می خواست که این ماجرا یک جوری تمام شود که به حیثیت دربار شاه لطمه نخورد. گویا خود شاه هم وارد قضیه شده بود. قرار شد که یک جوری رابطه بین بهروز وثوقی و گوگوش برقرار شود و آنها در فیلم های مشترک بازی کنند. فیلم هایی مانند "ممل آمریکایی" و "ماه عسل" و "همسفر" و ...تدارک دیده شد. کم کم به هم علاقمند شدند در حالی که گوگوش، هنوز به طور رسمی همسر محمود قربانی، صاحب کاباره میامی بود. برای اینکه این وصلت صورت بگیرد هویدا نخست وزیر هم وارد میدان شد و طلاق گوگوش از قربانی گرفته شد تا روابطش با وثوقی عملی تر شود! به این ترتیب پای بهروز وثوقی هم از دربار و اشرف کوتاه شد. اما به قیمت معروف تر شدن و توی بوق رفتن بیشتر او..."
خود بهروز وثوقی هم در کتاب خاطراتش در این باره نوشته:
" ...روحیه گوگوش اصلا خوب نبود...درگیر طلاق گرفتن بود و شوهرش رضایت نمی داد .جراید هم مرتب می نوشتند که آنها دارند ازهم جدا می شوند ..گوگوش ناچار دست به دامن نخست وزیر (هویدا) شد .تا این که بلاخره با وساطت هویدا ، قضیه فیصله پیداکرد ...البته شوهرش فکر می کرد من باعث جدایی شان هستم..."
