عطا (جواد عزتی)، مجتبی (پژمان جمشیدی) و حمید (هادی حجازی فر) 3 دوست هستند که معلوم نیست از کجا دوست شده اند، چرا دوست هستند و کجا زندگی می کنند! حالا یهو همین ها در یک عروسی هستند، یهو سروقت گاو صندوقی می روند، یهو با دختری به نام آزاده (ستاره پسیانی) آشنا هستند، یهو با آدم بیخودی با اسم سیفی (مانی حقیقی) دشمنند، یهو همین عطا مدل عکاسی می شود،یهو یک دختر دیگری به نام مریم در زندگیشان وارد می شود، یهو خودکشی می کند، یهو می فهمند که حامله است، یهو صیغه عطا می شود، یهو شوهر قبلی اش سر می رسد،، یهو سیفی کله عطا را توی شیشه کامیونش می کوبد، یهو بابای عطا (سعید پورصمیمی) انبار کپسول های گاز سیفی را منفجر می کند و یهو حمید با پول های گاوصندوق سیفی به همراه مریم فرار می کند.
این همه داستان فیلم "دوزیست" تازه ترین کار سینمایی برزو نیک نژاد است که قبل از این هم 3 فیلم سینمایی از جمله فیلم "زاپاس" را ساخته بود اما بیشتر با سریال های تلویزیونی اش به خصوص دو سری از مجموعه "دردسرهای عظیم" شناخته می شود که در آن مجموعه نیز شخصیتی به نام "لطیف" با بازی همین جواد عزتی وجود دارد که دچار مسائل مختلف تصادفی شده و در یکی از صحنه ها که درمانده از همه جا با به اصطلاح ریش سفید سریال به نام آقای میرزاده (مهران رجبی) مواجه می شود، همه اتفاقاتی که برسرش آمده را به همین شکلی که در قصه فیلم "دوزیست" آمد، بازگو می کند: "یهو یک بچه ای را گذاشتند توی ماشین من، یهو عکس فردی شبیه من هم در آن ماشین بود، یهو گفتند که من زن دارم، یهو عموی بهار مرد، یهو ...."
فراتر از این نوع روایتگری، فیلم "دوزیست" سرشار از تیپ های بی هویت و مکان های نامعلوم و روابط نامشخص و حوادث بی ربط است با دوربینی که دست از کلوزآپ و اکستریم کلوزآپ های کلافه کننده برنمی دارد و تماشاگر تا لحظات پایانی فیلم گیج و گول و درمانده نمی داند این آدم ها کجا هستند، این مکان دربه داغان زهوار دررفته کجاست، چه ربطی به هم دارند و ...؟ گویا همچنان نیک نژاد مابین فیلمسازی و سریال سازی سرگردان مانده و برای فرار از شیرفهم کردن سریالی، در فیلم "دوزیست" به خودزنی پرداخته و همه معلومات و هویت های کاراکترها و فضا و مکان را حذف کرده تا تماشاگرش را سردرگم سازد.
