"امسال، کشور با اعتراضی تاریخی، بسیار قدرتمند و یکپارچه نسبت به اصلاحات بازنشستگی مواجه بود. این اعتراض به شکلی تکان دهنده تکذیب و سرکوب شده است و این الگوی فزاینده مهارنشدنی قدرت مسلط، در چندین حوزه در حال رخ دادن است"
این بخشی از سخنان "جاستین تریه" در ۲۷ مه ۲۰۲۳ و در مراسم اختتامیه هفتاد و ششمین دوره جشنواره فیلم کن پس از دریافت نخل طلای این مراسم بود که این فیلمساز ۴۴ ساله در مورد اصلاحات حقوق بازنشستگی، خشونت پلیس و دولت مکرون و ... صحبت کرد.
همین چند جمله کافی بود تا فیلم مهم و مطرحی همچون "آناتومی یک سقوط" که در فصل جوایز 2024 همپای "اوپنهایمر"، "باربی"، "جاماندگان"، "بیچارگان" و "قاتلین ماه گل"، خیل نامزدها و جوایز و متخبین و برگزیدگان را به خود اختصاص داد، و در حالی که هیچگونه نکته سیاسی و یا نکته ای برعلیه دولت فرانسه نداشت
اما از سوی "کمیته اسکار فرانسه" وابسته به دولت مکرون، به عنوان نماینده این کشور به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا معرفی نشد و به جای آن یک فیلم گمنام به اسم "طعم چیزها" از یک فیلمساز ویتنامی تبار را به این آکادمی فرستادند!
حالا متوجه می شویم که چرا در میان تمامی تولیدات این سالهای سینمای جهان حتی یک پلان درباره "جنبش جلیقه زردها" (Yellow vests protests) که از 17 نوامبر 2017 به مدت 3 سال و 5 ماه و یک هفته و 4 روز به خصوص هر شنبه، بخش مهمی از شهرهای فرانسه را در اعتراض به سرمایه داری شامل می گردید و سرکوب آن هزاران کشته و زخمی و بازداشتی و کورشدن در بر داشت، در بین همه آن فیلم ها، حتی یک پلان وجود ندارد!
که چرا درباره جنبش وال استریت یا همان جنبش 99 درصدی آمریکا که بیش از 6 ماه این کشور را درگیر کرده بود یا اعتراضات ضد نژادپرستی که با قتل جرج فلوید در 25 ماه مه 2020 در مینیاپولیس کلید خورد و طی مدتی کوتاه اغلب کشورهای غربی که سابقه استعمارگری داشتند مانند انگلیس و هلند و بلژیک و اسپانیا و فرانسه و .... را دربرگرفت (و دهها هزار مقتول و مضروب و مجروح و بازداشتی بر جای گذارد) نیز ولو یک پلان در هیچ یک از آثار سینمایی به چشم نمی خورد!!
و چرا تقریبا اغلب به اصطلاح سلبریتی های غربی اعم از آمریکایی و انگلیسی و فرانسوی و ... (که بعضا درباره التهابات ایران یقه جر داده و گیسو قیچی کرده بودند) اما برای هیچ یک از وقایع فوق حتی کلمه ای هم بر زبان نیاوردند!!
