بار دیگر سخن از گورهای دسته جمعی کودکان بومی در کانادا به میان آمده و نشانه های موارد جدید آن و تلاش هایی که برای یافتن آنها به عمل می آید، گوشه ای از اخبار سانسور شده را اشغال کرده است.
پیش از این جامعه بومیان کانادا در آوریل 2019 و ماه مه 2021 خبر از کشف گورهای دسته جمعی دیگری از کودکان بومی با حدود ۶۰۰ جسد و ۲۱۵ جسد در کرنبروک، ۸۴۳ کیلومتری شرق ونکوور (بریتیش کلمبیا) و همچنین در اوایل جولای 2021 در نزدیکی در یک مدرسه سابق کلیسای کاتولیک ۱۸۲جسد دیگر داده بودند. همه این اجساد و گورهای دسته جمعی در کنار مدارس شبانه روزی کانادا یافته شدند.
قابل ذکر است سیستم مدارس شبانهروزی که بین سالهای ۱۸۳۱ و ۱۹۹۶ فعالیت میکرد، با هدف جداسازی کودکان بومی از خانواده و تدریس زبان انگلیسی به آنها به جای زبان مادری و فرهنگ بومی، حدود ۱۵۰ هزار کودک بومی را از خانوادههای خود جدا کرد و به مدارسی که مهاجران بریتانیایی پس از قتل عام گروه کثیری از بومیان در آمریکای شمالی برای کودکان بومی بوجود آورده بودند، انتقال داد. این مدارس از سوی دولت فدرال اداره میشدند و برخی از آنها به کلیسا واگذار شدند.
گزارش یک کمیسیون فدرال نشان میدهد که سیستم این مدارس شبانهروزی "نسلکشی فرهنگی" را برای مردم بومی کانادا وضع کرده بود.
در اواخر دهه ۶۰ میلادی نظارت بر این مدرسه شبانهروزی به طور کامل به دولت کانادا محول گردید. اکنون بعد از دو دهه تعطیلی، جسد نزدیک به 1000 نفر از آن کودکان بومی محصل این مدارس کشف شده که برخی از آنها سه ساله بودهاند، بیشتر از افراد جامعه بومی «سِپواخِمپ» به شمار می روند.
وب سایت رادیو فردا طی گزارشی نوشت:
"... سال ۲۰۱۵ «کمیسیون حقیقت و اصلاح» کانادا گزارشی درباره مدارس اجباری برای بومیها منتشر کرد که میگوید هزاران کودک از خانوادههایشان جدا شده و مجبور به ماندن در مدارس شبانهروزی شده بودند. این گزارش از آزار جسمی، جنسی و روانی کودکان بومی در مدارس شبانهروزی بومیان، هم در دوران کنترل کلیسای کاتولیک و هم دولت فدرال کانادا، خبر داده بود..."
این رادیو افزود:
"... تا دهه نود میلادی در مجموع حدود ۱۵۰ هزار تن از کودکان مردمان بومی کانادا به زور در ۱۳۹ مدرسه شبانهروزی در سراسر کانادا نگهداری میشدند. آنها از تماس با خانواده و فرهنگ خود محروم بودند و در موارد بسیاری مورد آزار و سوء استفاده جنسی آموزگاران قرار میگرفتند. طبق گزارش نهایی تحقیقات گستردهای که در این زمینه صورت گرفته، بیش از چهار هزار نفر از این کودکان در دوران اقامت در این مدارس درگذشتهاند..."
کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که کانادا علیه مردمان بومی این کشور مرتکب «نسلکشی فرهنگی» شده است.
در سال 2019 نیز براساس یک گزارش 1200 صفحه ای از سوی یک مرکز دولتی کانادا که حاصل تقریبا سه سال جمع آوری اسناد و مدارک و صرف هزینه ای بالغ بر 92 میلیون دلار بود، دولت کانادا شریک جرم نسل کشی زنان بومی این سرزمین معرفی شد.
قابل ذکر است که حکومت کانادا تحت حکومت سلطنتی بریتانیا قرار داشته و قبلا ملکه و در حال حاضر پادشاه چارلز رئیس این کشور بوده و فرماندار کل کانادا، اعضای مجلس سنا و در نهایت نخست وزیر آن را تعیین می کند. این سلطه همچنان از زمان اشغال انگلیسی ها در اواخر قرن پانزدهم بر این سرزمین برقرار مانده است.
نسل کشی در کانادا تنها منحصر به کودکان بومی این سرزمین نبوده و از سال ۱۴۹۷، که"جان کابوت"دریانورد ومکتشف ایتالیایی حاضر در دربار هنری هفتم پس از رسیدن به سواحل "نیوفاوندلند" واقع در شمال شرق کانادای امروزی، یک مستعمره «بریتانیایی» ایجاد کرد، در این سرزمین آغاز شد.
اگرچه حدود ۴۰ سال بعد، "ژاک کارتیه" فرانسوی به دهانه رود «سن لوران» (در نزدیکی شهر مونترال) قدم گذاشت، مستعمرهای فرانسوی بنا کرد و مهاجران بریتانیایی بیشتر در سواحل دریا و خلیج «هادسن» مستقر شدند، اما فصل مشترک هر دو گروه، خشونت با بومیان و قتل عام مالکان اصلی این سرزمین بود.