به بهانه سالگرد حمله به برج های دوقلوی نیویورکی
وقتی حوالی ساعت 9 صبح 11 سپتامبر 2001 به فاصله یک ربع، دو هواپیما به برج های مرکز تجارت جهانی در نیویورک برخورد کردند و تصاویرشان تا زمان فروریختن دو برج، بر صفحه تلویزیون ها به طور زنده پخش شد، آمریکایی هایی که آن تصاویر را مشاهده می کردند، انگار با یک حادثه تکراری مواجه بودند، انگار که بارها و بارها فروریختن آن برج ها را تماشا کرده بودند و البته این تصور پر بیراهی نبود!
چراکه از تقریبا 20 سال قبل، ماجرای حمله به برج های دوقلوی نیویورکی به اشکال مختلف از زمین و هوا و فضا و حتی با تکرار نماد 11/9، در دهها فیلم و سریال و انیمیشن نمایش داده شده بود؛ از سال 1978، یعنی یک سال پس از آغاز بهره برداری از برج های یاد شده با فیلم "تماس مدوزا" تا سال 1981 و فیلم "مردی که فردا را می دید" که به وضوح نشان می داد موشک مسلمانان، برج های دوقلوی نیویورکی را به دو نیم می ساخت! و تا سپتامبر 2001 و سریال کارتونی "ماجراهای سوپرمن" که در آن برج های مرکز تجارت جهانی نابود می گردید.
این نوع تصویر سازی یا Making Image در طول بیش از 20 سال، باعث شد وقتی برج های مرکز تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001، واقعا مورد تهاجم قرار گرفت و نابود گردید، برای بسیاری از تماشاگران، صحنه آشنایی رقم بخورد و پیش از هر نوع القاء رسانه ای، نتیجه آن نیز با تاثیر از همان فیلم ها و کارتون ها و سریال ها، در اذهان نقش ببندد. تاثیراتی که بیشتر و پیشتر از هر مظنونی، مخالفان ایالات متحده آمریکا، شرقی ها و به خصوص مسلمانان را هدف قرار می داد.
جن گیر و اشغال عراق و افغانستان
یک سال پیش از رخداد حادثه 11 سپتامبر و در 22 سپتامبر سال 2000، فیلم «جن گیر» که 27 سال قبل در سال 1973 اکران شد، تحت عنوان نسخه ویژه کارگردان، با نام «جن گیر 2000» در آمریکا اکران شد و حدود یک سال در 26 کشور جهان به نمایش عمومی در آمد که آخرین آن در 16 اوت 2001 در اسرائیل بود!
در آستانه هزاره سوم و حادثه 11 سپتامبر، فیلم «جن گیر» می توانست واجد پیام های تصویری ویژه ای برای مخاطبانش باشد. در آن فیلم، روح شیطانی و شروری از درون سرزمین عراق و با صدای اذان به آمریکا و شهر جرج تاون و در وجود دختر نوجوانی فرو می رفت. عراق سرزمین شیطان و شرارت جلوه می کرد و همان فحوای کلام جرج دبلیو بوش در آستانه حمله نظامی به افغانستان و عراق پس از ماجرای 11 سپتامبر 2001 را به اذهان متبادر می گردید که آمریکا با یک محور شرارت و قدرت شیطانی مواجه است و اگر آن را در خود مرکز شر (یعنی عراق و خاورمیانه و کشورهای اسلامی) سرکوب نکند، در آمریکا به سراغش خواهد آمد! همان جمله معروف بوش که "اگر شیاطین را در لانه شان سرکوب نکنیم، آنها در خانه مان به سراغ مان می آیند"
به این ترتیب یک فیلم شیطانی، در خدمت میلیتاریسم نوین غرب قرار گرفت و 30 سال بعد، تهاجم به عراق و افغانستان را کلید زد.
توافق برجام 5 سال پیش از توافق
فصل هشتم سریال معروف «24» که در واقع آخرین فصل آن بود، از 17 ژانویه تا 24 ماه مه سال 2010 (28 دی ماه 1388 تا 4 خرداد 1389) مذاکرات هسته‌ای رئیس جمهوری اسلامی "کامیستان"به نام «حسن» با رئیس‌جمهوری آمریکا به نام «تیلور» در نیویورک را نشان می داد. در آن فیلم موضوعاتی مانند مذاکرات رو‌درروی هسته‌ای با ایالات متحده آمریکا (نه در قالب 5+1)، بازرسی‌های سرزده، کاهش سانتریفیوژها در حد کمتر از 6000، نگرانی از عدم تصویب مجلس و ... مطرح می شدند که در آن سال اساسا قابل تصور نبودند.
توافق هسته‌ای تحت عنوان "برجام"در 23 تیرماه 1394 نهایی شد و تقریبا همه آنچه 5 سال قبل در فصل هشتم از سریال «24» نشان داده شده بود (حتی برخی جزییات توافق هسته‌ای مانند تعداد سانتریفیوژها) صورت واقع به خود گرفتند.
ترامپ 16 سال قبل از ترامپ
بخشی از قسمت 17 فصل 11 انیمیشن "خانواده سیمپسون" تحت عنوان "بارت به آینده می‌رود" در 19 مارس سال 2000 به دوران ریاست‌جمهوری پس از ترامپ اشاره می‌کرد، آن هم در زمانی که اصلاً فردی به‌نام «دونالد ترامپ» در محافل سیاسی شناخته‌شده نبود. در صحنه‌ای از این قسمت انیمیشن فوق، لیزا سیمپسون (دختر خانواده سیمپسون‌ها) در نقش رئیس‌جمهوری آمریکا، به ورشکستگی اقتصاد آمریکا در زمان رئیس‌جمهوری قبل خود با نام ترامپ اشاره می‌کرد. دونالد ترامپ در سال 2016 به کاخ سفید رفت.
تئوری جوکریسم در اغتشاشات سال 98
فیلم «جوکر» محصول کمپانی برادران وارنر (از استودیوهای اصلی هالیوود) در 31 اوت 2019 در جشنواره فیلم ونیز اکران شد و جایزه اول این جشنواره را دریافت نمود. جشنواره‌ای که نخستین مرحله از انتخاب فیلم‌ها برای فصل جوایز و نهایتا مراسم اسکار به شمار می رفت.
فیلم «جوکر» درباره شورش طبقه فروددست جامعه علیه طبقه فرادست همراه با تخریب اماکن عمومی و حمله به افرادی که نماد و نشانه برقراری نظم در جامعه هستند، تئوری جدیدی را پس از شورش های جلیقه زردهای فرانسه مطرح ساخت.
یک ماه بعد و در اول اکتبر 2019 اعتراضات در عراق و سپس دو هفته بعد از آن در لبنان علیه فشارهای اقتصادی و بیکاری و مالیات بر بنزین آغاز شد. اعتراضاتی که در ابتدا آرام و بدون خشونت و علیه سیستم نولیبرال سرمایه‌داری بود ولی با ورود عده‌ای «جوکر» به ماجرا به همان خشونت افسارگسیخته کشیده شد و سمت و سویش تغییر کرد. حتی افرادی با ماسک «جوکر» در شورش‌های یاد شده حضور پیدا کردند و تصاویرشان منتشر شد.
سرانجام کمتر از یک ماه پس از لبنان و بعد از اعلام گرانی بنزین، اعتراضاتی در ایران هم شروع شد. و مانند عراق و لبنان با ورود گروه «جوکر»ها به خشونت حداکثری و بی‌سابقه‌ای کشیده شد.
قضیه چیست؟ آیا پیشگویی می کنند؟
آیا تهیه‌کنندگان و تولیدکنندگان هالیوود پیشگو هستند؟
پاسخ قطعا منفی است. همچنان که ماجرای پیشگویی‌های سلف آنها، یعنی کابالیستی به نام نوسترآداموس نیز افسانه‌ای بیش نبود. پس چگونه می‌توان ساخت و تولید فیلم‌هایی را توجیه کرد که تصاویری دقیق از آنچه در آینده سیاسی/نظامی دنیا اتفاق می‌افتد را نمایش می‌دهند؟
پاسخ را می‌توان در فصل مشترک کمپانی‌های هالیوودی و کارخانه‌های اسلحه‌سازی و بانک ها و کارتل‌های اقتصادی و مراکز استراتژیک و تینک تنک‌ها یا اندیشکده‌های سیاسی در ایالات متحده آمریکا جستجو نمود. نگاهی اجمالی به صاحبان این مراکز و کارخانه‌ها و کمپانی‌ها نشان می‌دهد که افراد واحدی در همه این مراکز فعال بوده و هدایت آنها را برعهده دارند. یعنی صاحبان و سران کمپانی‌های هالیوودی در واقع همان‌ها هستند که در بانک‌های بزرگ آمریکا نیز سهامدار اصلی بوده، همان‌ها هستند که در کمپانی‌های اسلحه‌سازی هم شریکند و همان‌ها هستند که در مراکز استراتژیک سیاسی و تینک تنک ها نیز نقش اصلی را ایفا می‌کنند.
مثلا فردی همچون "تد ترنر" بانی غول‌های رسانه‌ای همچون CNN، TCM وAOL ، در عین حال مشاور اندیشکده CSIS از مراکز استراتژیک سیاسی آمریکا هم بوده، در بزرگترین بانک‌های منهتن نیویورک و وال استریت هم سرمایه داشته و در کارخانه‌های اسلحه‌سازی مانند "لاکهید"هم سهیم است.
روپرت مرداک یهودی، صاحب غول رسانه ای FOX با شبکه‌های تلویزیونی آن FOX NEWS و FOX MOVIES تولید‌کننده سریال‌هایی مانند «24» که در فصل هشتم خود توافقات هسته‌ای با ایران را 5 سال قبل از رخداد آن به تصویر کشیده بود، در بسیاری از کارخانه‌های اسلحه‌سازی و بانک‌های بزرگ و مراکز عظیم اقتصادی آمریکا صاحب سرمایه و سهام بوده، همچنین «جرج سوروس» یکی دیگر از صاحبان عمده رسانه در آمریکا که ریاست بنیادهای استراتژیک سیاسی مانند بنیاد "جامعه باز"(Open Society) را برعهده داشته و عامل طراحی کودتاهای رنگی و مخملی در برخی کشورهای جهان مانند اوکراین و گرجستان به شمار فته، صاحب بزرگترین کارتل‌های اقتصادی در غرب محسوب می گردد!
دولت واقعی در ایالات متحده آمریکا امثال همین تد ترنر و جرج سوروس و روپرت مرداک و سایر صاحبان رسانه‌ها و استودیوهای سینمایی و کمپانی‌های اسلحه‌سازی و تراست‌های اقتصادی و اندیشکده‌های سیاسی بوده و هستند، نه امثال جرج بوش و باراک اوباما و ترامپ و بایدن و ...
همین دولت واقعی است که منافع سیاسی و امنیتی آمریکا را تشخیص داده و از سال‌ها قبل برای آن برنامه‌ریزی کرده و این برنامه ها را در تولیدات سینمایی و سریال ها و انیمیشن ها، همچون تیزر و آنونس اعلام نموده تا اذهان و افکار عمومی را درگیر سازند. اطمینان داشته باشید که پای هیچ پیشگو و پیشگویی هم در میان نیست!
از یک سو مراکز استراتژی و اندیشکده‌ها برنامه ریزی می کنند، از دیگر سوی، پول و هزینه‌ها را از کارتل‌ها و تراست‌های اقتصادی و سلاح لازم را از کمپانی‌های اسلحه‌سازی تامین نموده و سرانجام زمینه‌سازی فکری و القاء ذهنی را برعهده رسانه‌ها و استودیوهای سینمایی قرار می دهند.
نشد آنچه می خواستند!
براساس اسناد و شواهد معتبر، چنین مجموعه ای از سال‌ها قبل، پروژه 11 سپتامبر را برای بهره‌برداری‌آخرالزمانی کلید زد که به دنبال آن جنگ‌های 33 روزه لبنان و 22 روزه غزه را به راه انداخت تا به هدف اصلی خویش یعنی جنگ‌های آخرالزمانی در آغاز هزاره جدید برسد. اما به خواست خدا و اراده ملت‌ها نشد آنچه طرح ریزی کرده بودند و می‌خواستند را اجرا کنند.
طراحی 30 ساله آنها برای تسخیر بابل یا عراق امروز نیز با شکست مفتضحانه‌ای مواجه شد که امروزه خود آمریکایی‌ها نیز بدان معترفند و طرفه آنکه برنده همه این میادین از پیش طراحی شده، مسلمانان انقلابی و طرفداران انقلاب اسلامی بودند.
قضیه تحریم‌های اقتصادی و توافقات هسته‌ای و ماجرای برجام و اغتشاشات نیز (براساس شواهد موجود) اگرچه یکی دیگر از میادین طراحی شده نظام سلطه برای به زانو درآوردن انقلاب و نظام اسلامی بود اما همچنان که تا امروز نیز روشن گردیده بنا بر وعده و اراده الهی و با رهبری هوشمندانه مقام معظم رهبری و ایستادگی ملت ایران، این میدان نیز به یکی دیگر از ورطه‌های شکست استکبار و اعوان و انصارش بدل شده و خواهد شد.
