این مطلب به نقل از Kerry Stevenson در وبسایت Fabbaloo به فارسی باز نشر شده است:
هفته گذشته با چند پرینتر سه بعدی قدیمی هنگام بازدید از کارگاه یکی از مشتریانم مواجه شدم. در طی یک تور معمولی از این کارگاه، یکسری پرینترهای سه بعدی رومیزی رها شده در انبار به من ارائه شد. همانطور که می توان انتظار میرفت، ترکیب معمولی از دستگاه های FFF (متریال رشته ترموپلاستیک) و MSLA (متریال فتوپلمیر رزین) وجود داشت: یک دستگاه مارک Ultimaker، یک ماشین دلتا و چند دستگاه دیگر، حتی ANET A8. وجود این همه دستگاه تعجب آور نیست، بخاطر علاقه و استفاده روزافزون از چاپگرهای سه بعدی توسط مشاغل کوچک.
و ناگهان یک پرینتر عجیب به من نشان دادند که قبلاً هرگز ندیده بودم. به نظر می رسید این دستگاه یک چاپگر3بعدی رومیزی مینی باشد. اول فکر کردم این کالا از یک مناقصه کالای مازاد جراید بدست آمده؛ جاییکه مالک اصلی آنرا برای استفاده دیگران رها کرده است؛ یک سناریوی معمولی. این یک حقیقت است که برخی پرینترهای سه بعدی رومیزی نسل قدیم برای چندین سال بطرز وحشتناکی غیرقابل اعتماد بودند و بطور مرتب با انواع مختلف خطاها مواجه می شدند. خب، این مشکلات معمولاً برای اکثر اپراتورهای حرفه ای پرینتر که با فناوری آشنا هستند مشکل ساز نیست. چون اگر چیزی اشتباه باشد، آنرا اصلاح میکنند. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی مالک با فناوری راحت نیست؟ شاید آنها چاپگر را از روی هوس خریده‌اند، اما بیش از حد به یک مشکل فنی وارد شده‌اند؟ شاید کسی این پرینتر را به آنها هدیه داده و آنها مهارتهای فنی کافی برای اجرای صحیح آنرا نداشته اند؟ شاید آنرا از یک دستفروشی خریده اند!
البته اعتراف میکنم که من مجذوب پرینترهای سه بعدی قدیمی اوپن سورس هستم (15 سال پیش از آنها بسیار استفاده کرده‌ام) ولی، این روزها هر چاپگر نسل جدید خیلی بهتر از تجهیزات قدیمی است، بنابراین بندرت پیش می‌آید که یکی از آن مدلهای قدیمی را روشن کنم. اما این دستگاه کاملاً متفاوت به نظر می رسید. یک طراحی کنسولی که یادآور Prusa MINI است، اما حجم ساخت بسیار کمی دارد.
این دستگاه بدون مدرک یا مستندات کاربری، خریداری شده و مالک دستگاه باید نحوه اجرای آنرا از ابتدا تشخیص می داد. به نظر می رسید که این چاپگر دارای یک کنترلر داخلی است، اما نهایتا فهمیدم برای تمام اهداف عملی باید از یک رایانه شخصی خارجی که نرم افزار مناسبی را برای ارسال دستورات به دستگاه اجرا کند، استفاده کنید چون خود دستگاه فاقد مغز است (در ادامه توضیح بیشتری میدهم)! عملکرد دستگاه در ژانر کمدی سیاه واقعا منحصر بفرد است و از روشی استفاده می کند که قبلاً با آن مواجه نشده بودم، چرا؟ چون نابغه سازنده این ماشین برای کاهش هزینه، هیچ پنل LCD یا صفحه نمایش لمسی تعبیه نکرده؛ به عبارت دیگر، در معنای واقعی کلمه هیچ راهی برای دریافت بازخورد عملیاتی بغیر از اتصال به یک کامیپوتر واسطه برای مشاهده اقدامات دستگاه وجود ندارد!
به داخل دستگاه نگاه کردم و مشخص شد از یک برد استاندارد Marlin مجهز به کانکتور LCD استفاده می کند. بنابراین، در تئوری، اگر یک سیستم نصب نیز بسازید، شاید بتوانید نمایشگری به مدار خِنگ این پرینتر اضافه کنید. اما در حالت عادی متاسفانه این چاپگر سه بعدی به یک رایانه شخصی خارجی نیاز دارد: هیچ راهی برای نظارت بر دمای فعلی، موقعیت یا سایر اطلاعات مهم وجود ندارد. این داده ها را فقط میتوان در نرم افزارهای خارجی کامپیوتر واسط پیدا کرد؛ پنل کنترلر مضحک این پرینتر، تنها دارای چهار دکمه با برچسب آیکونی (بدون هیچ توضیحی) است و البته بدون دکمه چرخان انتخاب گزینه ها و بدون صفحه نمایشگر لمسی.
سازنده نابغه فکر کرده پرینتر سه بعدی هم میتواند مثل چاپگر جوهرافشان کاغذ بدون پنل نمایشگر و کنترلر داخلی فقط به طریق کامپیوتر کار کند؛ حتی پرینترهای چندکاره جدید کاغذی نیز دیگر دارای پنل لمسی روی بدنه خود شده اند!
خب حالا همین چهار دکمه کذایی چه هستند؟ با سالها تجربه در حوزه 3dPrint عقلم نرسید چه بگویم تا اینکه مالک جدید کارگاه تأیید کرد که دکمه های دستگاه «HOME»، «PRINT»، «PLUS» و «MINUS» هستند. خب، اینها چه کاری انجام میدهند؟!
بیشتر علاقه من در مورد این پرینتر سه بعدی عجیب غریب آن بود که دقیقاً مشخص شود این دستگاه چند ساله است. کی وارد بازار شده؟ حدس اولیه من به سال 2010 یا قبل‌تر رفت، زیرا هر ماشینی بعد از آن سالها شامل یک نوع کنترل پنل لمسی یا دکمه ای مناسب بود.
منبع تحقیقاتی من در این مرحله وبسایت Internet WayBack Machine بود که آرشیو صفحات وب قدیمی‌تری را نگهداری می‌کند و به راحتی میتوان آنها را بررسی کرد. من در این وب سایت، کلمه LABISTS (مارک روی بدنه دستگاه) را جستجو کردم و شوکه شدم از اینکه فهمیدم دستگاه برای اولین بار در سال …
2021 ساخته شده!!
بله شما هم تعجب کردید؟
مالک فعلی دستگاه آنرا در سال 2022 پیدا کرده (کارگاه به تازگی توسط مشتری جدید خریداری شده بود)، بنابراین ظاهراً مالک قبلی حتی یک سال هم با آن دوام نیاورده، یه جورایی تعجب نمیکنم و به آن بیچاره حق میدهم!
با نگاهی به صفحات آرشیوی وبسایت waybackmachine، محتمل است که این چاپگر با نام labists مدل SX1 برای اولین بار با قیمت 169 دلار آمریکا در سال 2021 عرضه شده. قیمتش خیلی بالاست چون می توان ماشینهای بسیار توانمندتری را با قیمت 200 دلار یا کمی بیشتر خریداری کرد.
سپس من یک سورپرایز دیگر داشتم:
شما می توانید LABISTS SX1 Mini Desktop 3D Printer Kit را همین امروز هم بخرید! سایت LABISTS هنوز فعال است و آنها بیشتر روی فروش کیتهای Raspberry Piمتمرکز هستند، اما هنوز چاپگر SX1 را در سایت خود میفروشند.
با قیمت 199.99 دلار آمریکا و حتی با سایر واحدهای پولی!
لینک زیر صفحه فروش دستگاه است؛ اگر بنرهای ویژگی دستگاه را نگاه کنید، حالا واقعا خنده دار بنظر میرسند؛ عکسهای دستگاه فاقد یک نمونه کار واقعی است و قطعات پرینتی درون دستگاه خیلی ناشیانه با فتوشاپ قرار داده شده اند! عجیب آنکه در هدر سایت و زیر منوی 3dPrinter، هیچ محصول پرینتر سه بعدی مشاهده نمیشود و فقط صفحه 3d filament قابل دستیابی است:
https://labists.com/collections/3d-printing/products/sx1-mini-desktop-3d-printer-kit
حیف پول برای چنین دستگاه بی کیفیتی که تازه مجبورید خودتان آنرا مونتاژ کنید (آنهم بدون نمایشگر)!
واقعا توهین آمیز است؛ پولتان را هدر میدهید و اعصابتان هم خراب میشود.
نتیجه گیری:
واقعیت تلخ اینکه چنین پرینترهای سه بعدی بی کیفیتی همچنان در سال 2023 برای خریداران نابلد در اینترنت در دسترس است یک نکته آموزنده دارد:
هرگز به سازندگان گمنامی که قیمت ارزان وسوسه کننده‌ای دارند اعتماد نکنید؛ سازندگان معتبر مستندات و راهنمای واضح محصولات خود را منتشر میکنند (بر خلاف LABISTS که هیچ داکیومنت جامعی درباره اسمبل دستگاه خود در وبسایتش منتشر نکرده و فقط چند ویدئو و مطلب پراکنده درباره پرینتر دیگری بنام ET4 و محصولات برد مداری رسبری پای دارد)، بخوبی درباره کیفیت دستگاه سازندگان متفرقه تحقیق کنید، درباره بازخورد کاربران از محصولاتشان در فرومهای اینترنتی جستجو کنید. اگر یک فرد با مهارت فنی نیستید بی خیال خرید چاپگرهای سه بعدی کیت مونتاژی " DIY 3D Printer Kit " شوید (دستگاههای آماده کارخانه ای برندهای معروف را جایگزین کنید) یا حداقل فرد قابل اعتمادی در کنار خود داشته باشید که به شما در انتخاب و راه‌اندازی کیت مونتاژی مناسب کمک کند.
فلسفه کیت اوپن سورس 3DPrinter زیبا و تحسین برانگیزست؛ سبب شده قیمت محصولات در بازار جهانی کاهش یابد، خلاقیت سازندگان بهتر شود و این فناوری در جامعه، عمومیت بیشتری پیدا کند اما خُب افراد سودجوی فرصت طلب هم بیکار ننشسته اند.
معرفی یک مرجع آموزشی برای یادگیری و مونتاژ کیت ساخت پرینتر سه بعدی:
پایگاه داده ManualsLib شامل بیش از 7494649 فایل pdf است و هر روز بزرگتر می شود. فقط کلمات کلیدی را در قسمت جستجو به انگلیسی وارد کنید و آنچه را که به دنبال آن هستید بیابید. نتایج جستجو شامل نام دستی، توضیحات، اندازه و تعداد صفحات است.
توجه کنید که این مخزن منحصر به کاتالوگ پرینتر سه بعدی نیست و دستورالعمل انواع دستگاههای مکانیکی و الکترونیکی مرسوم را شامل میشود. منتها برای این مطلب ما 3DPrinter را مثال زدیم.
می توانید کتابچه راهنمای کاربر را بصورت آنلاین بخوانید یا آن را در رایانه خود بارگیری کنید. علاوه بر این، اسناد را می توان در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشت.
نظر شما درباره این مطلب چیست؛ برایمان کامنت بگذارید.
