آیا تا حالا سعی کردین وارد دنیای برنامه‌نویسی بشین؟!
معمولا اولین عبارتی که برنامه‌نویس‌ها با ورود به این دنیا باهاش روبرو میشن، عبارت "سلام دنیا" هست.
شاید به این دلیل، این عبارت به وجود اومده که با ورود به برنامه‌نویسی قراره پاهاتون رو فراتر از مرزهای کشورتون بذارید و وارد جامعه‌ی جهانی برنامه‌نویسان و ارتباط با اونها بشید. برنامه‌ای بنویسید و کل دنیا بتونن اونو ببینن!
اما حرف اصلی من اینه که "سلام دنیا" فقط برای دنیای برنامه‌نویسی نیست! وقتی که متولد میشیم، سلام دنیای اول رو میگیم.
بعدها وارد مدرسه و دانشگاه میشیم و باز هم، سلام به یه دنیای جدید! می‌بینید؟! هرکس در طول زندگیش به دنیاهای جدیدی سلام میکنه بدون اینکه متوجه باشه!
حالا چی میشه که یه انسان سال‌ها به دنیای جدیدی وارد نمیشه؟ سال‌ها مهارت جدیدی رو برای یادگیری انتخاب نمیکنه؟ جواب ساده است: انتخاب زندگی یکنواخت!
فکر کنم بهتر باشه مدام دنیاهای جدیدی رو برای ورود انتخاب کنیم و با ورود به اونها یه "سلام دنیا" به خودمون هدیه بدیم.
با ورود به دنیاهای جدید، تصمیم بگیریم محدوده‌ی فکریمون از مرزهای کشورمون فراتر بره؛ البته بگذریم که یه عده هرگز فکرشون از یه متر مربع زمین زیرپاشون تجاوز نمیکنه.
چند وقته وارد دنیای جدیدی نشدید؟ آخرین دنیایی که بهش وارد شدید چیه؟
آخرین دنیایی که من واردش شدم ویرگول هست! سلام دنیا؛ سلام ویرگول!
پیج اینستاگرام و کانال تلگرام من: mMahdi_mahmoodi
