متقاضی می داند که قرار است چه سوالاتی از او بپرسید و جواب هایی را از قبل آماده می کند در نتیجه این سوالات کمک زیادی به شما برای استخدام بهترین فرد نمی کنند. اگر سوال های مشابه را به گونه ای دیگر بپرسید جواب هایی که دریافت می کنید درجه خویشتن شناسی آنها را نشان می دهد و به احتمال زیاد منجر به پاسخ واقعی می شود. برای مثال به جای سوال “نقاط ضعفتان چیست؟ بپرسید بزرگترین تصور غلط مردم از شما چیست؟”
هنگام یک مصاحبه یک مدیر استخدام می تواند با توجه کردن به نکات بین حرف هایش بیشتر درباره ی متقاضی بفهمد گرچه ممکن است کلیشه ای به نظر برسد مدیران استخدام باید هنر نحوه پاسخگویی متقاضی به سوالات مصاحبه را مد نظر قرار دهند. مثلا از متقاضی درمورد یک پروژه در گذشته که به خوبی پیش نرفت بپرسید آنها بیشتر تمایل دارند که خلاصه ای از طرح و نحوه مواجهه خود با شرایط بگویند شما با پرسیدن سوال به گونه ی دیگر بیشتر درباره متقاضی یاد می گیرید.
بخش اول هر پروسه ی مصاحبه باید فرهنگ شرکت را به متقاضی توضیح دهد و از آنها بخواهد که آیا می توانند خود را بخشی از تیم تجسم کنند با سوال “کدام بخش از فرهنگ ما بیشتر مورد توجه شما قرار گرفته است؟” شروع کنید و آنرا دقیق تر توضیح دهید سپس از متقاضی بخواهید که بدترین فرهنگ شرکتی که در آن کار کرده بود را توصیف کند و در مورد چگونگی مقابله اش با آن محیط توضیح دهد. در نهایت بهترین شیوه استخدام براساس تناسب فرهنگ متقاضی با ارزش های شرکت است. فهرستی از مهمترین ارزش ها را تهیه کنید و سوالات را بر اساس آن فهرست بپرسید. برای مثال خود آگاهی یا توانایی کار کردن مستقل و یا کار تیمی
مطالعات نشان می دهند رضایت فرد از شغل خود حتی در هنگام تغییر شغل یا شرکت در طول زمان پایدار است. این بدان معناست که نگرش ذاتیست و می تواند در پروسه مصاحبه دیده شود. اگر متقاضی تجربیات گذشته خود را با دید مثبت به یاد بیاورد به احتمال زیاد کار آمدتر خواهد بود.
مصاحبه کننده می تواند حس مسئولیت شخص را از طریق اینکه آیا متقاضی یک کنترل داخلی یا خارجی را تجسم می کند تعیین کند نظریه غالب این است که کنترل داخلی با عملکرد شغلی رابطه مستقیم دارد (در هر نقش) کسانی که احساس می کنند که کنترل مستقیم بر محیط یا وضعیت خود دارند بهتر از افرادی هستند که نتایج شخصی را به عوامل خارجی مثل شانس یا سرنوشت ربط می دهند در حال حاضر کنترل وظیفه یکی از قوی ترین عوامل پیشبینی کننده موفقیت شغلی است.
گذشته بهترین پیش بینی کننده رفتار آینده است. مصاحبه کننده باید سوالاتی در مورد چگونگی انجام وظایفش که در گذشته انجام داده و در آینده در صورت استخدام باید انجام دهد بپرسد تعیین رفتار گذشته ممکن است دشوار باشد اما موفقیت شغلی مرتبط با گذشته پیشبینی کننده رفتار های آینده است. به عنوان مثال اگر زمینه شغل گذشته فرد به شغل آینده نزدیک باشد در این صورت متقاضی که در گذشته به اهداف رسیده احتمالا در آینده نیز به اهداف مشابهی دست پیدا می کند.
منبع: Inc.com
