تگزاپن یک سورفکتانت آنیونی است. آنیونی ها را نمی توان با سورفکتانت های کاتیونی استفاده کرد. به همین دلیل یک شامپو نمی تواند هم نرم کننده و هم یک شامپوی معمولی باشد. (آنیونی ها خاصیت نرم کنندگی ندارند ولی شوینده و کف کننده بهتری هستند اما کاتیونی ها نرم کننده هستند مثل ستریمونیوم کلراید و بهتریمونیوم کلراید)
به طور کلی، سورفکتانت های آنیونی دارای بار منفی و سورفکتانت های کاتیونی بار مثبت دارند. آنیونیک ها باعث ایجاد بار منفی روی مو می شوند، یعنی الکتریسیته ساکن روی مو ایجاد می کند و به اصطلاح باعث پرواز مو میشود. (یعنی موها بالا می رود و روی هم قرار نمی گیرد)
در اکثر شوینده ها (شامل مایعات دستشویی و شامپوهای سر و بدن)، معمولا در کنار تگزاپن، از لورامید و بتایین هم استفاده می شود.
بتایین، آمفوتریک است، مقداری خاصیت نرم کنندگی دارد و کمک می کند تگزاپون مقداری ملایم شود.
به طور کلی مکانیسم کار سورفکتانت ها و مخصوصا تگزاپن به این صورت است که وقتی روی سطحی که آلودگی یا روغن دارد، قرار گیرد آنها را از روی سطح جدا می کند (حل‌کننده نیست) و اگر بعد از آن از آب استفاده شود، آب آن را با خود می برد. (یعنی آب مکملی برای شوینده است)
