برنامه نویسی کامپیوتری فرآیند انجام یک محاسبات خاص (یا به طور کلی تر دستیابی به یک نتیجه محاسباتی خاص ) معمولاً با طراحی و ساخت یک برنامه کامپیوتری اجرایی است . برنامه نویسی شامل وظایفی مانند تجزیه و تحلیل تولید الگوریتم ها پروفایل سازی دقت الگوریتم ها و مصرف منابع و اجرای الگوریتم ها (معمولاً در یک زبان برنامه نویسی انتخاب شده معمولاً به عنوان کدنویسی شناخته می شود) .
کد منبع یک برنامه به جای کد ماشین که مستقیماً توسط واحد پردازش مرکزی اجرا می شود به یک یا چند زبان نوشته شده است که برای برنامه نویسان قابل درک است. هدف از برنامه نویسی یافتن دنباله ای از دستورالعمل هاست که عملکرد یک کار که می تواند به پیچیدگی یک سیستم عامل باشد روی یک کامپیوتر اغلب برای حل یک مشکل خاص خودکار شود. بنابراین برنامه نویسی ماهر معمولاً به تخصص در چندین موضوع مختلف از جمله دانش حوزه برنامه الگوریتم های تخصصی و منطق رسمی نیاز دارد .
محبوبیت برنامه نویسی در سال‌های اخیر به قدری افزایش یافته است که تقریباً اکثر افراد در مورد آن چیزهایی شنیده‌اند. با توجه به درآمد و حقوق بالای برنامه نویسی و جذابیت‌های متعدد آن ، افراد بسیاری تصمیم می‌گیرند که وارد دنیای برنامه نویسی شوند.
تعاریف بیشماری از برنامه نویسی کامپیوتری وجود دارد ، اما این تعاریف من است . "برنامه نویسی روشی است که رایانه ها را برای حل مشکلات به کار می گیرید." دو عبارت کلیدی در اینجا وجود دارد که مهم هستند: شما : بدون برنامه نویس (شما) کامپیوتر بی فایده است. کاری را که شما به آن می گویید انجام می دهد. حل مشکلات: کامپیوترها ابزار هستند . مسلماً آنها ابزار پیچیده ای هستند، اما مرموز یا جادویی نیستند: آنها برای آسان کردن کارها وجود دارند.
برنامه های کامپیوتری باعث کارکرد کامپیوترها می شوند برنامه های کامپیوتری (یا نرم افزارها) چیزی هستند که باعث کارکرد کامپیوترها می شوند. بدون نرم افزار ، کامپیوترهای مدرن فقط ماشین های پیچیده ای برای تبدیل برق به گرما هستند. این نرم افزار روی رایانه شما است که سیستم عامل، مرورگر، ایمیل، بازی ها، پخش کننده فیلم شما را اجرا می کند تقریباً همه چیز . برنامه نویسی خلاقانه است برنامه نویسی یک کار خلاقانه است: هیچ راه درست یا غلطی برای حل یک مشکل وجود ندارد، به همان ترتیب که هیچ راه درست یا غلطی برای نقاشی کردن یک تصویر وجود ندارد. انتخاب هایی وجود دارد که باید انجام شود ، و ممکن است یک راه بهتر از دیگری به نظر برسد ، اما این بدان معنا نیست که راه دیگر اشتباه است ! با مهارت ها و تجربه مناسب، یک برنامه نویس می تواند نرم افزاری را برای حل تعداد نامحدودی از مشکلات ایجاد کند از زمانی که قطار بعدی شما به شما بگوید که موسیقی مورد علاقه شما را پخش می کند. امکانات فقط توسط تخیل شما محدود می شود. به همین دلیل من عاشق برنامه نویسی هستم.
هنگامی که برنامه ای را برای رایانه ایجاد می کنید، مجموعه ای از دستورالعمل ها را به آن می دهید، که هر بار به ترتیب، دقیقاً همانطور که داده شده است، اجرا می شود. اگر به کامپیوتر می گفتید از صخره بپرید، این کار را می کرد!
1. بچرخید و رو به صخره قرار بگیرید 2. به سمت صخره راه بروید 3. در لبه صخره توقف کنید 4. از صخره بپرید
برای جلوگیری از سقوط مداوم رایانه ها از صخره ها، آنها همچنین می توانند در مورد کارهای بعدی تصمیم بگیرند: اگر از سقوط جان سالم به در نبردم، از صخره نپرید کامپیوترها هرگز خسته نمی شوند و واقعاً در انجام یک کار یکسان و مکرر خوب هستند. دستورالعمل 2 در بالا ممکن است با جزئیات بیشتر شبیه به این باشد:
2a. left foot forward
2b. right foot forward
2c. go back to 2a
این سه مفهوم ساختارهای منطقی اساسی در برنامه نویسی کامپیوتر هستند: دنباله: اجرای دستورالعمل ها به ترتیب انتخاب: انتخاب کردن تکرار: انجام یک کار بیش از یک بار که به آن تکرار نیز می گویند به این مفاهیم توانایی پرداختن به ورودی ها و خروجی ها و ذخیره داده ها را اضافه کنید و ابزارهایی برای حل اکثر مشکلات محاسباتی در اختیار خواهید داشت. زبانهای برنامه نویسی متأسفانه رایانه‌ها زبان‌هایی مانند انگلیسی یا اسپانیایی را نمی‌فهمند، بنابراین باید از زبان برنامه‌نویسی آنها برای ارائه دستورالعمل‌ها استفاده کنیم. زبان های برنامه نویسی مختلف زیادی وجود دارد که همگی مزیت های خاص خود را دارند و زبان های خاصی برای انواع خاصی از وظایف مناسب تر هستند، اما هیچ زبانی وجود ندارد که "بهترین" باشد. در این دوره با زبانی به نام پایتون برنامه نویسی می کنید. پایتون یکی از گروهی از زبان ها به نام "زبان های برنامه نویسی همه منظوره" است که می تواند برای حل طیف گسترده ای از مسائل استفاده شود. سایر زبان های محبوب این دسته عبارتند از C، Ruby، Java و BASIC. این یک برنامه کوچک پایتون است که از کاربر می‌خواهد نام خود را وارد کند و به او «سلام» می‌گوید:
print("Hello and welcome.")
name = input("Whats your name?")
if name == "Martin":
print("Thats my name too!")
print("Hi " + name)
البته برنامه نویسی به سادگی دستور دادن به یک شخص فاقد هوشمندی نیست. دلیلش این است که در برنامه نویسی، نمی‌توان به زبان انسان با کامپیوتر ارتباط برقرار کرد. بلکه، کامپیوتر از زبان ماشین استفاده می‌کند. کدهای ماشین یک نوع زبان عددی به حساب می‌آیند که به آن زبان دودویی یا باینری (Binary) گفته می‌شود.
کدهای باینری به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کامپیوتر می‌تواند به سرعت آنها را بخواند و دستورالعمل‌های تعیین شده توسط آنها را اجرا کند. هر دستورالعمل ارجاع شده به رشته‌ای متشکل از اعداد صفر و یک تبدیل و این رشته سپس برای اجرای وظیفه مربوطه توسط کامپیوتر تفسیر می‌شود.
برای درک بهتر، به مثال لِگو باز می‌گردیم. در مثال ساخت بازی لگو، اگر شخص مربوطه علاوه بر عدم هوشمندی، زبان ما را هم متوجه نشود و مثلاً به زبان چینی صحبت کند، آنگاه شرایط سخت‌تر خواهد شد.
در چنین شرایطی برای اینکه بتوانیم با این شخص ارتباط برقرار کنیم، باید دستورالعمل‌ها را از زبان خودمان به زبانی تبدیل کنیم که این شخص متوجه می‌شود.
انواع زبانهای برنامه نویسی بسیاری وجود دارند که هر کدام دارای کاربرد مخصوص به خود هستند. زبانهای برنامه نویسی مثل پایتون و جاوا زبان‌هایی همه‌منظوره هستند که می‌توان به وسیله آنها وظایف محاسباتی گوناگونی را اجرا کرد. همچنین، زبان‌هایی مثل HTML ،Robot C یا CSS زبان‌هایی هستند که برای مقاصد خاصی مثل راهبری ربات‌های هوشمند یا ساخت وب سایت‌ها طراحی شده‌اند. علاوه بر این، زبانهای برنامه نویسی معمولاً در خصوص میزان قدرتمندی هم با یکدیگر متفاوت هستند.
امیدوارم موفق باشید ??
نوشته شده در تاریخ 1401/11/9 توسط تیم Hellanoy .
