خسته

من ی مترسکمـ

ی مترسک زاده ی ذهن آدما

ی مترسک تنها

از پاره پوره های ی آدمـ..

آدمیـ ک ی روز زنده بود...

زندگی میکردـ..

اما حالا

فقط

ی مترسکه

ی مترسک خسته و بی جون

دم کلاغ سیاهه گرمـ

همدممو میگمـ

کلاغم مث خودمه

زخم خوردس...

ن شکل جالبی..

ن صداے زیبایی..

ولی من دوسش دارمـــــــــ

مغرور

صبور

هعی...

مترسک بیچاره..

ی مترسک ک ن دلی داره....

ن حال نابی داره...

فقط ی لبخند دوخته شده رو صورتش داره..

دلخوشیش دل نداشتشه..

اووم بدم نیس

دل ک نداشته باشی...

بهتره

ب این آدما دل نمیبندی..

ب این آدماییی ک ااز خیانت پر شدن..

آدمایی ک از عشق هیچ بویی نبردن..

آدمایی ک..

بازم ی مترسک با ی لبخند گنده ی قلابی:)