من ی مترسکمـ
ی مترسک زاده ی ذهن آدما
ی مترسک تنها
از پاره پوره های ی آدمـ..
آدمیـ ک ی روز زنده بود...
زندگی میکردـ..
اما حالا
فقط
ی مترسکه
ی مترسک خسته و بی جون
دم کلاغ سیاهه گرمـ
همدممو میگمـ
کلاغم مث خودمه
زخم خوردس...
ن شکل جالبی..
ن صداے زیبایی..
ولی من دوسش دارمـــــــــ
مغرور
صبور
هعی...
مترسک بیچاره..
ی مترسک ک ن دلی داره....
ن حال نابی داره...
فقط ی لبخند دوخته شده رو صورتش داره..
دلخوشیش دل نداشتشه..
اووم بدم نیس
دل ک نداشته باشی...
بهتره
ب این آدما دل نمیبندی..
ب این آدماییی ک ااز خیانت پر شدن..
آدمایی ک از عشق هیچ بویی نبردن..
آدمایی ک..
بازم ی مترسک با ی لبخند گنده ی قلابی:)