بعد از گذشت نزدیک به 15 سال از شروع ساخت دانشکدۀ جدید مهندسی هوافضا (که گویا همین نام هم برای دانشگاه سنگین و سخت بوده‌است) حالااز همیشه به انتقال به دانشکدۀ جدید نزدیک‌تر هستیم؛ اما چرا نباید ذوق‌زده شویم؟و چرا باید مصرّانه در کاخ سفید بمانیم؟
اجازه‌دهید از کمی عقب‌تر برای‌تان بگویم. بعد از این که پروژۀ ساختمان جدید برای سال‌ها متوقف شده‌بود و همچنان امیدی به تکمیل آن نبود، به یک‌باره، به همت معاونت پژوهشی بودجه‌ای کلان برای تکمیل این ساختمان مهیا شد.
اما هر کمکی هزینه‌ای هم دارد؛ این طور نیست؟
بنابراین با توافق دانشگاه، معاونت پژوهشی و مسئولین وقت دانشکده تصمیم بر این شد که دانشکده هوافضا نیازی به هر ۸ طبقۀساختمان جدید نخواهیم‌داشت و 3 + 1 طبقه از طبقات اصلیو دو طبقه آزمایشگاه مجهز برای هوافضا کافی خواهدبود و بدین ترتیب ایده‌های اولیۀ گسترش رشتة هوافضا در دانشگاه شریف و صحبت‌هایی مبنی بر افزایش افراد هیئت علمی و دانشجویان آن وسیاست‌های کلان مربوط به رشد و توسعۀ این رشته همگی تغییر کرد. (شاید هم تغییر این سیاست‌ها اصلا ربطی به دانشکدۀ جدید نداشته‌باشد.)
بعد از این توافق،حداقل نتیجۀ بدست‌آمده این بود که به جای بزرگ‌تر و تجهیزشده‌تری از دانشکدۀ فعلی خواهیم‌رفت و از رکود چندین‌ساله به‌دلیل عدم وجود امکانات مالیخارج خواهیم‌شد که خود این نیز یک پیشرفت نسبت‌به وضعیت فعلی خواهدبود؛به امید آن که روزی آن‌قدر پتانسیل و نیاز خود را برای منبسط‌شدن به دانشگاه نشاندهیم تا بتوانیم با مذاکره با دانشگاه طبقات دیگری را نیز از آن خود کنیم. در نتیجۀ این توافق، متاسفانه چه دل‌مان بخواهد و چه نخواهد، بعد از آن اسم ساختمان در تمامی مکتوبات موجود در دانشگاه به نام ساختمان شهید ستاری نوشته‌شد؛ با این حال در آن مذاکرات ذکرشده که سردر جنوبی ساختمان دانشکدۀ جدید باید دانشکدۀ مهندسی هوافضا باشد و نه هیچ اسم دیگری. (شایان ذکر است که بعد از اعتراضات مسئولین دانشکده و دانشجویان نام قبلی از سردر ساختمان دانشکدۀ جدید کنده‌شد و هنوز نام دیگری جایگزین نشده‌است؛ یک ساختمان بی‌نام!)
اکنون ساختمان جدید به مراحل آخر تکمیل رسیده؛ اما تکمیل برای چه کسی؟
تا به حال شنیده‌اید که بگویند ساختمانی را از بالا به پایین تکمیل و تجهیز می‌کنند؟ شاید با گذر از کنار ساختمان دانشکدۀ جدیدو دیدن تعداد زیادی صندلی در لابیآن، دل‌تان را برای یک دانشکدۀ مجهز و نو صابون زده‌باشید و با ذوق برای افتتاحش لحظه‌شماری کنید؛ باید خدمت‌تان عرض کنم که هیچ‌کدام از وسایل جدید برای دانشجویان و کادر دانشکده نخواهد بود. تا اینجا اشکالی ندارد، شاید با خود فکر کنید که حتما تجهیزات دیگری برای طبقات پایین در نظر گرفته شده و خریداری خواهد شد؛ اما این‌گونه نیست! به مسئولین گفته شده همین وسایل کهنه، خراب‌شده و اسقاطی دانشکدۀ فعلی را برای طبقات پایین منتقل کنید و خبری از بودجه برای وسایل نو نخواهدبود! این که چگونه ۳ طبقه وسایل کهنۀ ساختمان کوچک فعلی قرار است ۴ طبقه به‌علاوه لابی دانشکدۀ جدید را پر کند خود یک سوال مهم است!حتی اگر فکر می‌کنید طبقات پایین تکمیل شده‌است هم در اشتباه هستید! آمفی‌تئاترها اصلا گچ‌کاری نشده‌اند، طبقۀ منفی دو اصلاً آماده نیست، طبقۀ منفی یک هنوز مشکلاتی دارد و خدا می‌داند چندین و چند عیب و ریزه‌کاری در طبقات پایین وجود دارد. با این‌حال باید بگویم که دوستان معاونت پژوهشی در حال انتقال و اسکان در طبقۀ ۸ هستند.
حال سوال اینجاست که برای این نقض آشکار حقوق دانشجویان توسط دانشگاه صنعتی شریف باید هورا بکشیم یا بی‌تفاوت از کنار آن عبور کنیم؟
تجهیز و تکمیل دانشکدۀ جدید هوافضا وظیفۀ طبیعی و مشخص دانشگاه است و این تبعیض دردآور و عدم احترام به دانشجویان هوافضا باید پایان یابد. می‌گویند به ساختمان جدید بروید، ان‌شاء‌الله تکمیل می‌شود! این را بدانید که اگر مسئولین دانشکده و دانشجویان در این زمینه متحد و کنار هم نباشند، هرگز تجهیزاتی در کار نخواهدبود. نیازهای دانشجویان از قبیل تجهیز کامل کلاس‌ها با وسایل نو، گروه و انجمن‌های دانشجویی، اتاق‌های کارگروهی و مطالعات، آزمایشگاه‌ها، آمفی‌تئاترها، لابی و راهرو‌های دانشکده باید صورت‌پذیرد و باید همه یک‌صدا و کنار هم از پذیرفتن این بی‌عدالتی بپرهیزیم و تا پایان تجهیز و تکمیل دانشکدۀ جدید نباید به این ساختمان برویم.
پارسا اینانلو
ورودی 97 مهندسی هوافضا
