اگر اندکی با دنیای پهپادها آشنایی داشته باشید، قطعاً چند باری نام DJIبه گوش شما رسیده است. برند چینی DJI بزرگ‌ترین برند جهان در صنعت پهپاد‌های غیرنظامی بوده و این شرکت ۷۶درصد بازار پهپادها را به خود اختصاص داده و ۹۶ درصد پهپادها از زیرسیستم‌هایDJI استفاده می‌کنند. در این متن بررسی کوتاهی بر این غول بزرگ دنیای پهپاد خواهیم داشت.
شروع کار در انباری
این بار هم مانند گوگل، مایکروسافت و اپل اولین جرقه‌های شروع کار در محیطی بسیار کوچک (انباری دانشگاه هنگ‌کنگ) در سال ۲۰۰۶ شروع شد. شخصیت اصلی این داستان ونگ فرانک بود که در زمینۀ رباتیک تخصص بالایی داشت و در مسابقات رباتیک هم مقام کسب کرده بود. ونگ پس از کسب مقام بیش‌ازپیش به راه‌اندازی شرکت در زمینۀ بالگردهای بدون سرنشین علاقه‌مند شد و بر خلاف نظر بسیاری از دوستان و استادان خود شرکت خودش را تأسیس کرد. ونگ در این مسیر تنها نبود و با سه همکار قدرتمند شاکلۀ اصلی DJI را شکل دادند، هرکدام از این سه نفر داستان زندگی جذابی داشته‌اند؛ یکی از آنان خودش شرکتی برای ساخت وان حمام الکتریکی تأسیس کرده بود و دیگری در خانوادۀ نظامی بزرگ شده بود و علاقة شدیدی به هواپیماها داشت و برای پیوستن به DJI هزینة زیادی از جهت انصراف در شغل قبلی متحمل شد.
با تکمیل شدن این تیم چهارنفره ونگ به‌عنوان تنها فردی که با پهپادها آشنا بود مهارت‌های خود را به سه نفر دیگر آموزش می‌داد. تا سال ۲۰۰۷ تیم DJI با اینکه شبانه‌روز یکارکرده بود و انواع و اقسام ایده‌ها را برای پهپاد پیاده کرده بود ولی هنوز مشکلات زیادی داشت و هیچ‌گونه خروجی‌ای به‌عنوان پرنده نداشت. در نهایت پس از اولین ورودی مالی که به‌صورت سرمایه‌گذاری بود تیم دچار چالش‌های جدیی شد و ونگ نتوانست تیم چهارنفره خود را حفظ کند. در نهایت در سال ۲۰۰۸ پس از دو سال تلاش یک تیم بسیار پرانرژی از بین رفت و ونگ تنها ماند.
برای ونگ شکست معنی نداشت او بازهم مسیر خود را ادامه داد و در سال ۲۰۱۱ او کم‌کم به نمونه‌های آزمایشگاهی پرنده‌اش نزدیک و نزدیک‌تر می‌شد. لازم به ذکر است که در این بازه شور و هیجان خاصی برای ساخت پهپادها به‌وجود آمده بود. حدود سال ۲۰۰۶ آردوینو پا به قلمرو الکترونیک گذاشته بود و این شاهکار ایتالیایی باعث شده بود تا پهپادها از شر کنترلرهای قدیمی آنالوگ رها شوند و مهندسین و علاقه‌مندان به برنامه‌نویسی و ساخت پهپاد روزبه‌روز در حال افزایش بودند.
در نهایت کمپانی DJIدر سال ۲۰۱۲ با بررسی دقیق نیاز بازار تولید محصول را شروع کرد ولی این محصول یک پرنده نبود بلکه صرفاً یک بدنه پهپاد به نام F330 ARF Kit بود ولی همین بدنه ساده به حدی موردتوجه قرار گرفت که حتی هنوز هم استفاده از این نوع بدنه برای افرادی که تازه به سمت ساخت کوادکوپتر می‌روند رایج است. ۵ روز بعد از معرفی این بدنه DJI یک بدنۀ دیگر برای هگزاکوپتر معرفی کرد. بدنه ای به نام F550 ARF Kitکه این بدنه هم همچنان محبوبیت بالایی میان دانشجویان دارد.
اس - ۸۰۰ اولین پهپاد DJI
بالاخره در اواسط سال ۲۰۱۲ و پنج ماه پس از عرضه اولین محصول ونگ به آرزوی خود نزدیک شد و اولین پهپاد خود را روانه بازار کرد. شاید اولین حدس ما برای اولین پهپاد DJI فانتوم باشد. پرنده‌ای کوچک و سفیدرنگ که ظاهرش را بارها در قالب هلی‌شات دیده‌ایم. ولی این‌گونه نیست و اولین محصول شرکت DJIپرنده‌ای بزرگ، سنگین و مشکی رنگ به نام اس - ۸۰۰ است. این پرنده یک هگزاکوپتر است که عمدتاً برای فیلم‌برداری استفاده می‌شود. این پرنده ظاهری بسیار ساده دارد و بدنۀ آن بر پایه F550 ARF Kit می‌باشد از مهم ترین ویژگی‌های این پرنده می‌توان به قابلیت جداشدن قطعات و جابه‌جایی راحت آن اشاره کرد و البته نباید از تکنولوژی بالای کنترلر این پرنده غافل شد. ونگ با معرفی این پرنده نشان داد که در طی این ۶ سال بیکار نبوده. اصلی‌ترین عامل پیشرفت DJIهمین اهمیت‌دادن به تحقیق و توسعه است.
یک روز بعد از معرفی اس - ۸۰۰ این شرکت از اولین گیمبال[1] خود، زِن‌میوز[2]، رونمایی کرد. گیمبال ابزاری ضروری برای ثابت نگه‌داشتن دوربین است، قطعاً اگر یک دوربین را به‌صورت مستقیم به بدنۀ پهپاد متصل کنیم تمام لرزش‌های پهپاد به آن انتقال می‌یابد و فیلم‌برداری دچار مشکل می‌شود. اینجا است که گیمبال با استفاده از دو موتور و یکسری فنر و دمپر دوربین را در یک حالت مطلوب قرار می‌دهد. گیمبال زن‌میوز مخصوص اس ۸۰۰ طراحی شده و روی آن نصب شده تا برای فیلم‌برداری مورداستفاده قرار گیرد.
فانتوم
در ابتدای سال ۲۰۱۳ DJI از شاهکار مهندسی خود رونمایی کرد پهپادی دوست‌داشتنی به نام فانتوم که هنوز پس از ۸ سال مدل‌های مختلف آن استفاده می‌شود. فانتوم را می‌توان نقطه عطف DJI دانست زیرا این محصول یک پرنده کاملاً سربسته بود و مشتری را درگیر قطعات مختلف خود نمی‌کرد و از طرفی دیگر امنیت پروازی و سیستم‌های کنترلی به حدی باکیفیت بود که خلبانی پرنده را در حد بازی با یک اسباب‌بازی ساده کرده بود.
پایداری فانتوم بسیار بالاست شاید در نگاه اول به‌عنوان کسی که اولین‌بارکوادکوپتر از نزدیک می‌بیند، این پایداری عادی به نظر برسد ولی کسی که خودش تجربه کار پیکس‌هاوک و یا دیگر کنترلرهای متن‌باز را داشته باشد قطعاً این تغییر پایداری را حس می‌کند.
جدای از سیستم کلی پرواز پرنده سیستم فیلم‌برداری هم در فانتوم پیشرفت چشم‌گیری داشت. گیم بال استفاده شده در فانتوم به‌تنهایی یکی از برترین مکانیزم‌های لرزش‌گیر بوده و تکنولوژی بالایی دارد و نسخه‌های جدید این گیم بال‌هابه‌تنهایی یک محصول کامل برای فیلم‌برداری می‌باشد.
حسن شهیدی
ورودی ۹۷ کارشناسی هوافضا
[1]gimbal
[2]Zenmuse
