جهان درحال انبساط است. یعنی اگر دیواری فرضی دور کل کائنات و اجرام کیهانی فرض کنیم، این دیوار از تمام جهات درحال عقب رفتن است. این انبساط که شروع و انرژی اولیه اون از بیگ بنگ میباشد موجب شده اجرام آسمانی از ابتدا تا کنون در حال فاصله گرفتن از هم باشن. در اینجا میتونید توضیحات بهتر و تکمیل‌تری از این انبساط دریافت کنید.
حالا انبساط تا کجا؟ تا کی؟ این حرکت اجرام آسمانی و انبساط یک نیروی مخالف هم داره که همون گرانش تک تک ذرات و مخصوصاً سیارات است. جهان در حال بزرگ شدن است و هنوز متاثر از بیگ بنگ. اما نیروی اولیه حاصل از بیگ بنگ که موجب حرکت اجرام و انبساط جهان شده در جایی برابر با نیروی گرانش سیارات خواهد شد. فرض کنید توپی را به سمت بالا پرتاب میکنید؛ پرتاب شما حکم بیگ بنگ را خواهد داشت. توپ به سمت بالا رفته و نیروی گرانش در جایی نیروی اولیه پرتاب را خنثی خواهد کرد که همان لحظه سکون توپ در هوا خواهد بود. اما بعد از اون چی میشه؟ درسته. توپ به سمت زمین برمیگرده. به زبون ساده بگم: وقتی نیروی اولیه بیگ بنگ تموم بشه ناگهان حرکت اجرام از حرکت قبلشون متفاوت خواهد بود و به شروع میکنن به نزدیک شدن به نزدیک ترین جسم بزرگتر از خودشون. این تغییر ناگهانی مسیر برای سیاراتی که بر مدار خود گردش میکنند متفاوت خواهد بود و از سیاره و یا ستاره مرکزی تاثیر خواهد گرفت. خلاصه که این گرانش ها باعث میشه تمام اجسام به هم نزدیک بشن، به هم بچسبن، فشرده بشن، فشرده و فشرده تر تا اینکه اندازه یک توپ میشه. جهانی در یک توپ. آشنا نیست؟ این همون توپی خواهد بود که بیگ بنگ ازش شروع شد. تراکم و گرمای حاصل از اون این توپ رو به یک بمب کیهانی تبدیل میکنه که منشاء کیهان بعدی خواهد بود.
اما سوال اصلی چیه؟ سوال اینجاست که ما تا بحال چند تا از این بیگ بنگ ها داشتیم؟ بعد از ما چند بیگ بنگ و کیهان دیگه خواهد بود؟ سرنوشت موجودات هوشمند در سیارات کیهان های قبلی چه بوده؟ قطعا جواب این سوال ها رو نخواهیم فهمید، اما فکر کردن به اونها و تصور اون میتونه نگاه ما رو به دنیا تغییر بده.
پی‌نوشت: این نوشتارها صرفاً جهت شستشوی چشمان مبارک شماست تا مثل من دوباره با دیدی دیگر به دنیا نگاه کنید. اگر مایل بودید نقد کنید، تایید کنید، بازنشر کنید یا حتی مواردی هم شما اضافه کنید. این‌ها اعتقادات باوری من نیست و فقط تلنگری برای تفکر میباشد.
