در زبان گو توابع نقطه مرکزی هستند.ما توابع رو با چند مثال مختلف یاد میگیریم:
package main import "fmt"
اینجا یک تابع داریم که دو تا int
رو میگیره و مجموع اون ها رو به صورت یک int
برمیگردونه.
func plus(a int, b int) int {
گو نیاز داره که در اون به طور واضح بازگشتی تابع مشخص بشه به عنوان مثال اون نمیتونه به صورت خودکار خودش یه عبارت رو برگردونه.
return a + b }
وقتی که شما چند تا پارامتر مشابه از یک نوع رو دارید ، میتونیدنوع پارامترها رو فقط در انتهای معرفی پارامتر ها در تابع بیان کنید و از معرفی نوع برای تک تک پارامترها جلوگیری کنید .
func plusPlus(a, b, c int) int { return a + b + c } func main() {
میتونید تابعتون رو همونطور که انتظار داشتید با (name(args
"(آرگومانها)نام تابع"فراخوانی بکنید:
res := plus(1, 2) fmt.Println("1+2 =", res) res = plusPlus(1, 2, 3) fmt.Println("1+2+3 =", res) }
$ go run functions.go 1+2 = 3 1+2+3 = 6
چند ویژگی دیگر برای توابع گو وجود دارد. یکی از آنها مقادیر چند بازگشتی است که در آینده به آن میپردازیم.
<<تکرار range-------------------------------چند بازگشتی مقادیر>>