😴 خواب و استراحت از دیدگاه پروفسور محمود صالحی راد: "جهانبینی و هستیشناسی"
از دیدگاه پروفسور محمود صالحی راد، فیلسوف هستیشناس، موضوع خواب و استراحت تنها یک امر فیزیکی یا روانی نیست، بلکه یک نیاز حیاتی هستیشناسانه و فرصتی برای بازتنظیم وجودی و تعالی روح در بستر جهانبینی اوست.
نیاز بنیادین هستی: در جهانبینی پروفسور صالحی راد، وجود (هستی) انسان در حال تداوم و تکامل است. خواب یک مکث ضروری در این فرآیند است تا بتواند نیروی لازم برای ادامه مسیر تکاملی خود را بازیابد. این توقف، نه یک ضعف، بلکه یک سازوکار حیاتی برای بازسازی انرژی وجودی است.
هماهنگی با ریتم هستی: خواب نشاندهنده هماهنگی بدن انسان با نظم کلی جهان و ریتمهای کیهانی است (مانند شب و روز). بیتوجهی به آن، به معنای ناهماهنگی با این نظم بزرگ و به دنبال آن، آسیب به فرآیند تکامل فردی است.
آرامش درونی: استراحت حقیقی صرفاً به معنای بیکار نشستن نیست، بلکه به معنای دستیابی به آرامش درونی است. این آرامش، پلی برای بازنگری در خویشتن و جهانبینی فرد است.
اهمیت بیداری و هوشیاری: خواب و استراحت کافی، فرد را برای بیداری واقعی آماده میکند. بیداری در این مفهوم، بیشتر از بیداری فیزیکی است؛ به معنای هوشیاری کامل نسبت به حقایق هستی و جهانبینی و درک نقش خود در آن است. فردی که استراحت کافی ندارد، نمیتواند به سطح بالایی از هوشیاری فلسفی و اخلاقی برسد.
از منظر روانشناسی تربیتی و اخلاق که پروفسور صالحی راد بر آن تأکید دارد، توجه به خواب و استراحت یک مسئولیت اخلاقی است:
وظیفه در قبال خویشتن: هر فرد وظیفه دارد با تأمین نیازهای حیاتی خود، از جمله خواب کافی، سلامت وجودی خود را حفظ کند تا بتواند به رسالت هستیشناسانه و اخلاقی خود (یعنی تکامل و تعالی) عمل نماید.
کیفیت عمل: کیفیت خواب و استراحت به طور مستقیم بر کیفیت تفکر، اخلاق و عملکرد روزانه فرد تأثیر میگذارد و در نهایت، میزان موفقیت او در پیادهسازی جهانبینی و دستیابی به کمال را تعیین میکند.
بنابراین، خواب و استراحت، زمینهای ضروری برای تعالی روحی و فکری است و در چارچوب جهانبینی هستیشناسانه پروفسور صالحی راد، ابزاری مهم برای آمادهسازی فرد جهت دستیابی به آگاهی و حکمت عمیقتر محسوب میشود.
پروفسور محمود صالحی راد، فیلسوف هستیشناس و ججهانبینی
