اسرائیل با ترور شهید اسماعیل هنیه در خاک ایران، منطقه منا را در آستانه یک جنگ تمام عیار قرار داد. وقت آن است که شورا امنیت سازمان ملل و تمام قدرت‌های بزرگ جهانی شامل امریکا، چین، روسیه و اتحادیه اروپا و هم‌چنین تمام سازمان‌ها و کشورهای بزرگ منطقه شامل سازمان همکاری اسلامی، شورای همکاری خلیج فارس، ایران، عربستان، ترکیه، مصر و سایران نه تنها در دام بازی اسرائیل در نیفتند، بلکه طی یک اجماع و همکاری بین‌المللی علیه تروریسم دولتی، جهان را از مخاطره درغلتیدن در یک جنگ تمام عیار رهایی بخشند.
اسرائیل مسئولیت این عملیات را تاکنون نپذیرفته است. لیکن کیست که نداند تنها رژیمی که به‌طور مستمر از زمان تاسیس تاکنون طراح و مجری مستمر عملیات تروریسم دولتی بوده‌است، تنها اوست. این رژیم در نه ماه گذشته به‌طور هولناکی درگیر پاکسازی نژادی در غزه بود و آشکارا ایده‌ی نابودی حماس و سران آن را اعلام و پی‌گرفته‌است. بی‌گمان، مسئولیت اسرائیل در این باره مورد پذیرش تمام سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی جهان است.
اینکه ج.ا. ایران در اقدامات تلافی‌جویانه، پشیمان‌ساز و امنیت‌آفرین چه پاسخ درخوری به این تجاوز و اقدام هولناک بدهد در صلاحیت فرماندهی کل قوا و نیروهای امنیتی آن است و این قلم نمی‌تواند به آن بپردازد. از این‌رو، تمرکز این یادداشت بر اقدامات سیاسی ممکن است. شایسته است در این ارتباط، به شرایط سیاسی جهان در زمانی که در آن به‌سر می‌بریم توجه کنیم.
نخست آن‌که اسرائیل در یک سال گذشته بیش از هر زمان در افکار عمومی جهانیان منفور شده و پرده از نقاب انداخته است. اگر نسل جدید واجد هیچ خاطره‌ای از جنایات این رژِیم در دهه‌های 40 تا 70 قرن گذشته میلادی نیست، این‌بار با مشاهده‌ی آشکار نسل‌کشی، زن و کودک کشی این رژیم، به ماهیت نژادپرستانه، آپارتایدی و تروریستی آن پی‌برده است. و سازمان‌های بین‌المللی از جمله دادگاه کیفر بین‌المللی بر آن صحه گذاشته است. افزون بر این، مقاومت نه ماهه ملت فلسطین تمام افسانه‌ی شکست‌ناپذیری این رژیم را به باد داد. و این رژیم بیش از هرزمان ضعیف و زبون شده‌است. و طرح‌های توسعه‌طلبانه آن در منطقه و عادی‌سازی روابطش با سایر کشورها در محاق قرار گرفته‌است. از این‌رو، تنها راه نجات خود را در شروع یک درگیری و جنگ تمام عیار در منطقه می‌بیند. احتراز سایر کشورها از جنگ را نباید حمل بر ترس آنان کرد. بلکه آن تدبیری خردورزانه از سوی سایر کشورها در برابر گرازی زخم‌خورده و وحشی است. باید آن را مهار کرد. نه آن‌که با سرشاخ شد.
تلاش‌های گسترده‌ای جهت مبادله اسیران در غزه در حال انجام بود که در صورت موفقیت، می‌توانست آتش جنگ‌افروزی اسرائیل در منطقه را تاحدی کنترل کند. از قضا شخص شهید هنیه نیز در آن نقش موثر و مثبتی داشت. اغلب تحلیل‌گران بر این باورند که زندگی برای شخص نتانیاهو پس از خاتمه درگیری‌های غزه سخت ناگوار خواهد بود. چون زمان پاسخگویی او به جنایات جنگی که تا کنون مرتکب شده‌است فراهم می‌آید. از این رو است که او مهم‌ترین مانع هرگونه مذاکره و کاهش درگیری و تنش در منطقه است.
تحولات سیاسی در امریکا پس از کنار کشیدن بایدن در انتخابات ریاست جمهوریِ پیشِ رو و آمدن خانم کاملا هریس به‌نظر می‌رسد که چندان به سود نتانیاهوی جنگ‌طلب نیست. از این‌رو به نظر می‌رسد که وی در پی اقدامی است که امریکا را در عمل انجام‌شده قرار دهد. قاعدتا آن گروه از سیاست‌مداران امریکا که موافق درگیر شدن امریکا در یک جنگ جدید در منطقه نیستند، متوجه اقدامات تحریک‌آمیز اسرائیل با رهبری نتانیاهو هستند، هرچند اگر آشکارا بیان نکنند. کشورهای متعددی در اتحادیه اروپا از جنایات اسرائیل تبری جسته‌اند و مسوول سیاست خارجی این اتحادیه بارها در برابر اقدامات ضدانسانی اسرائیل موضع‌گرفته است. چین اخیرا به منطقه ورود کرده و تا حد ممکن در کنار جبهه‌ی مقاومت قرارگرفته است. روسیه نیز به‌صورت آشکاری از اسرائیل فاصله گرفته‌است. همه‌ی اینها نشانه‌ی موقعیت ضعیف سیاسی اسرائیل در جهان است. کف‌زدن‌های مکرر مردان کنگره در امریکا واقعیت خارجی را تغییر نمی‌دهد. اقدام‌های متهورانه نتانیاهو نیز تنها بر وخامت اوضاع می‌افزاید.
ج.ا. ایران در آستانه‌ی شکل‌دهی دولت جدید خود با شعار تعامل و تعادل در سیاست خارجی است. آشکار است که یکی از اهداف عمده‌ی این عملیات، افزون بر ضربه‌زدن به رهبری مقاومت در فلسطین، رودررو قراردادن ملت ایران و فلسطین و خارج‌ساختن دولت درشرف تاسیس ایران از سیاست تعامل و تعادل بین‌المللی است. از این‌رو، فارغ از عملیات تلافی‌جویانه، ایران باید در پی دیپلماسی فعال بین‌المللی و درخواست کمک از تمام نهادها و قدرت‌های جهانی و ایجاد اجماع علیه تروریسم دولتی باید باشد.
سیاست جهان در وضعیت تعادل ناپایدار کم‌سابقه‌ای است. هر لحظه امکان دارد که کوچک‌ترین بی‌تدبیری منجر به شکل‌گیری یک جنگ تمام‌عیار در منطقه و یا حتی فراتر از آن، به بهای جان میلیون‌ها انسان شود. به‌هوش باشیم که بازیچه دست جنگ‌افروزان قرار نگیریم. پیشنهاد این قلم، ثبت این جنایت در سازمان ملل، و درخواست از تمام نهادهای رسمی بین‌المللی مسوول، سازمان‌های همکاری بین دولتی، دولت‌ها و نهادهای جامعه‌مدنی در سطح جهان و منطقه برای شکل‌دهی یک حرکت منسجم علیه تروریسم دولتی است.
