این اولین باری نیست که استقلال را اینگونه بازی میدهند، به آن سنگ میزنند و قهقهه سرمیدهند.
اولین بارشان نیست که تبعیضهای میلیاردی را عیان نشان میدهند تا بخشی از بدنه جامعه را تخریب و تحقیرو سرکوب کنند.
این اولین بار نیست که زیر پای کسی چون استراماچونی را خالی می کنند. این اولین بار نیست که دویست و پنجاه هزار دلار را تقدیم بازیکن تیم محبوبشان میکنند و هفته بعد از آن چیزی حدود یک هشتم مبلغ را از سرمربی آبی ها دریغ میکنند تا بگذارد و برود و خیال خیلی ها راحت شود. برود تا محمدحسن انصاری فرد و حسین هدایتی و علی پروین و محمدحسین میثاقی و از همه مهمتر پسر وزیر ورزش و مازیارجان ناظمی، نفس راحتی بکشند و برای چهارمین بار جام را تقدیم خودشان کنند.
این اولین بار نیست. سالهاست اوضاع به همین منوال است. سالهای سال است ثبات را از استقلال میگیرند و تقدیم دیگری میکنند. فقط این اولین بار است که صدای هوادار درآمده که آن هم خاموش میشود.
لعنت و نفرینهای ناتمام بر مافیای سرخ
