خوب همین طور که توی قسمت قبل دونستن اصطلاحات توی هر کاری به شما کمک می کنه دامنه درک خودتون را بهتر و سریعتر کنید توی مقاله 10 از اصطلاحات دیگر برنامه نویسی را مینویسم (:
کد یا کد منبع اصطلاحی است که برای توصیف مجموعه دستورالعمل های مکتوب استفاده می شود و با استفاده از پروتکل های یک زبان خاص مانند جاوا ، C یا پایتون نوشته می شود. این کد همچنین می تواند به طور غیررسمی برای توصیف متن نوشته شده به یک زبان خاص استفاده شود. مواردی وجود دارد که ارجاع به کد برای زبانهای مختلف انجام می شود ، مانند "کد PHP" ، "کد HTML" ، "کد جاوا" یا "کد پایتون"
رابط خط فرمان یک رابط کاربر است که بر اساس متن ساخته شده است. UI برای مشاهده و مدیریت پرونده های رایانه استفاده می شود.رابط های خط فرمان کاربر ، رابط های کاربر کنسول و رابط های کاراکتر نیز نامیده می شوند. در اوایل دهه 1960 و تا اواخر دهه 1980 ، رابط خط فرمان اصلی ترین ابزار تعامل با اکثر رایانه ها بود.
فرآیند ایجاد یک برنامه اجرایی از طریق کدی که به زبان برنامه نویسی کامپایل شده نوشته شده است ، کامپایل نامیده می شود. از طریق کامپایلر ، کامپیوتر می تواند بدون استفاده از نرم افزار برنامه نویسی که برای ایجاد آن استفاده شده است ، برنامه را درک و اجرا کند. کامپایلر برنامه ای است که برنامه های رایانه ای را که با استفاده از حروف ، اعداد و کاراکترها نوشته شده اند ، به یک برنامه زبان ماشین ترجمه می کند.
عبارات شرطی و شرطی ها از ویژگی های زبان برنامه نویسی است که به کد کمک می کند تا انتخاب کند و منجر به درست یا غلط شود. اینها بسته به نیاز برنامه نویس اقدامات مختلفی را انجام می دهند و چندین شرط را می توان در یک شرایط واحد ترکیب کرد ، به شرطی که مقدار نهایی شرط درست یا نادرست باشد. نمونه هایی از عبارات شرطی عبارتند از: "IF" ، "while" و "Else-If".
ثابت (همچنین به عنوان Const شناخته می شود) اصطلاحی است که برای توصیف مقداری استفاده می شود که بر خلاف یک متغیر در طول اجرای برنامه تغییر نمی کند. ثابت قابل تغییر نیست و ثابت باقی می ماند و یک ثابت می تواند یک عدد ، کاراکتر و رشته باشد.
در واقع (Data types) طبقه بندی نوع خاصی از داده است. ما به عنوان انسان می توانیم تفاوت بین یک نام و یک عدد را درک کنیم ، اما کامپیوتر نمی تواند. رایانه از کدهای داخلی ویژه ای برای تشخیص تفاوت بین انواع داده های دریافتی و پردازش آنها استفاده می کند. متداول ترین انواع داده ها شامل عدد صحیح (integer) اعداد اعشاری (decimals)هستند ، مقادیر بولی درست یا نادرست (boolean)و حروف الفبا (string)هستند.
آرایه ها لیست ها یا گروه هایی از انواع مشابه مقادیر داده هستند که گروه بندی می شوند. تمام مقادیر موجود در آرایه از نوع داده یکسانی هستند و فقط با توجه به موقعیت آنها در آرایه متفاوت می شوند. به عنوان مثال ، سن همه دانش آموزان در یک کلاس می تواند یک آرایه باشد زیرا همه آنها عدد خواهند بود. به همین ترتیب ، نام هر دانش آموز در یک کلاس آرایه ای خواهد بود زیرا همه آنها از نوع داده کاراکتر هستند.
گزاره ای که متغیر ، عملکرد یا هر شناسه دیگری را توصیف می کند ، (Declaration) نامیده می شود. یک Declaration به کامپایلر یا مفسر کمک می کند تا کلمه را شناسایی کرده و معنی آن را بفهمد ، و اینکه چگونه این روند باید ادامه یابد. حتی اگر مهم باشند اختیاری هستند و ممکن است بسته به ماهیت زبان برنامه نویسی مورد استفاده قرار گیرند.
یک شرایط خاص ، غیرمنتظره و غیر عادی که در هنگام اجرای یک برنامه به وجود آمده است به عنوان یک (Exception) شناخته می شود. همچنین می تواند به عنوان یک خطا یا شرایطی تغییر یابد که مسیر برنامه یا ریز پردازنده را به مسیر دیگری تغییر دهد. نمونه ای از یک استثنا می تواند در مواردی باشد که برنامه ای می خواهد فایل متنی(txt) را از دیسک بخواند ، اما فایل وجود ندارد. برای جلوگیری از هرگونه خطا، باید موارد استثنایی در کد برنامه کنترل شود.
عبارت (Expression) از یک گروه از حروف ، نمادها و اعدادی که برای نشان دادن مقدار یک یا چند متغیر استفاده می شود. Expression در تعدادی از زبان های برنامه نویسی و بسیاری از برنامه های دیگر بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. هر عبارت شامل یک یا چند عملوند و عملگرها است. به عنوان مثال ، در عبارت A ، B و C عملوند هستند در حالی که + و - عملگر هستند.
