با توجه به آن که خودم را شخصی سینه فیل می دانم و به شدت نسبت به خنده توسط صحنه ها و نوشته هایی که به قصد خنداندن مخاطب نوشته شده اند مقاومت دارم اما تصمیم بر معرفی سریال های کمدی بر اساس اولویت و سلیقه ی شخصی گرفتم. امیدوارم مطالب جدیدی براتون داشته باشم.
سریال «The office» در واقع ستایش گر روزمرگی در محیط کار است. موضوعی به غایت مهم و پیچیده برای قالب کمدی! از آن جا که بازیگران این سریال خودشان نویسندگان خوبی هستند و در نوشتن سریال شریک بوده اند نتیجه تبدیل به یک سریال برتر کمدی شده است که قطعا نحوه ی شخصیت پردازی در این سریال برای علاقه مندان به فیلم نامه نویسی یا داستان نویسی بسیار مفید خواهد بود.
این سریال در واقع یک «سیت کام ماکیومنتری» است که در ابتدا ممکن است مخاطب در فصل های اول ارتباط کمتری با نحوه ی مستندگون بودن سریال و مصاحبه ی بازیگران با دوربین برقرار کند اما از فصل دو به بعد قطعا این سریال را رها نخواهد کرد.
نسخه ی آمریکایی این سریال از نسخه ی انگلیسی آن کپی برداری شده است که « Ricky Gervais » فقید در نسخه ی آمریکایی این سریال با رئیس دیوانه ولی دوست داشتنی نسخه ی آمریکایی خودش در آسانسور برخورد می کند.
سریال « Seinfeld» نیز روایت گر رابطه ی دوستی بین چند نفر در یک آپارتمان است که خیلی ها در واقع سریال « Friends» را فرزند خلف ساینفیلد می دانند. این سریال برای کسانی که حس وینتیج بودن تصاویر نه تنها آن را کلافه نمی کند بلکه به آن ها آرامش می دهد بسیار پیشنهاد خوبی ست. از آن جا که نویسنده ی این سریال علاوه بر « Larry David » ,« Jerry Seinfeld» بزرگ نیز بوده بنابراین طنز این سریال هم به شدت طنز قوی و به یاد ماندنی شده است.
سریال «Brooklyn Nine-Nine» به طور خاص آرک شخصیتی «جیک» یک کار آگاه جوان است که با ورود «کاپتین ریموند هولت» به زندگی کاری او به مرور زمان مخاطب متوجه ی این تغییر شخصیت خواهد شد. بعد از پایان این سریال هم قطعا دلتنگ برخی از کاراکتر ها خواهید شد.
سریال «The Big Bang Theory» برای علاقه مندان به ریاضیات و فیزیک قطعا جذاب تر خواهد بود. برای کسانی که من مثل من رشته ی مهندسی خوانده اند و هم چنین علاقه مند به هنر نیز هستند. نقطه ضعف این سریال شاید در طولانی بودنش باشد و اینکه فصل های آخر به قوت فصل های ابتدایی و میانی نیست. برخی از افراد نیز به نحوه تعریف اشخاص نرد در این سریال نقد وارد کرده اند. با این حال شخصیت شلدون در این سریال شخصیتی جدید و جذاب است که از دوران کودکی او هم یک سریال ساخته اند.
تعداد فصل ها: 10
امتیاز من: 7/10
سریال «Friends» نیز یک سیت کام آپارتمانی است که حول محور روابط دوستانه ی چند جوان آمریکایی می گردد. این سریال برای کسانی که شاید تازه آغاز به دیدن سریال کمدی کرده اند یا قصد یادگیری زبان انگلیسی را دارند گزینه ی خوبی ست. نقاط ضعف این سریال برای من به شخصه یک بار مصرف بودن سریال و گاهی کمدی های سطحی آن می باشد. گرچه تکه کلام ها و یک سری از صحنه های این سریال هرگز از خاطر بینندگانش از بین نخواهد رفت اما با دیدن سریال هایی با طنز قوی تر کمی نسبت به کسانی که متعصب نسبت به طنز این سریال برخورد می کنند قطعا حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت.
شخصیت جویی در این سریال شخصیت جذابی ست که از او هم یک سریال جدا بعدها به همین نام ساختند. که موضوع آن رفتن جویی بازیگر به هالی وود و دنبال کردن ادامه ی رویای بازیگری اش است. به عقیده نگارنده این سریال با فضای تاریک و داستان و طنز ضعیفش بیننده را اصلا با خود همراه نخواهد نمی کند.
تعداد فصل ها: 9
امتیاز من: 7.5/10
سریال «HIMYM» به طور خاص روایت یک پدر برای کودکانش از داستان آشنایی با مادر آن هاست. تا حدی می توان این سریال را هم در رده ی کمدی ها آپارتمانی دانست. شخصیت های سریال جالب اما شاید از یک جایی به بعد بیش از حد زیاد هستند. طولانی شدن سریال هوادران آن را هم خسته کرده بود و فصل های انتهایی مشخص می شود اصلا فکری به حال پایان سریال نکرده بودند. قطعا این سریال ارزش دیدن دارد ولی عاری از نقاط ضعف نیست که پایان بندی سریال تقریبا جزو بدترین پایان بندی های تمام سریال های کمدی است.
سریال «Scrubs» هم بی شباهت به سریال Brooklyn Nine-Nine نیست از این جهت که ما شاهد آرک شخصیتی « John Dorian» هستیم. این سریال بیشتر برای کسانی که به محیط های پزشکی علاقه مند هستند شاید جذاب تر باشد زیرا تقریبا چیزی در حدود نود درصد سریال در محیط بیمارستان است. کمدی این سریال و شخصیت پردازی های این سریال نیز آن را دیدنی کرده اند.
سریال «Modern family» همان طور که از اسمش پیداست یک سریال با ایده ی شکستن قواعد سنتی درباره ی خانواده است. از زوج هم جنس گرا گرفته تا پدربزرگ و همسر جوانش همه و همه در کنار هم قرار می گیرند و در این سریال تلاش می شود تا کشمکش های بین آن ها را به نمایش بگذارند. قطعا ریتم این سریال برای اکثر مخاطبان تند و راحت خواهد بود.
سریال «Arrested Development» روایت گر یک خانواده ی مرفه است که حال باید با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کنند. شخصیت های جالب و جدید و صحنه های واقعا خنده دار در این سریال کم نیست اما این سریال با بد اقبالی مواجه شده و اصلا آن طور که باید معرفی نمی شود و تکلیف سریال هم از یک جایی به بعد با خودش مشخص نیست و در سال 2006 این سریال به دلیل بیننده پایین کنسل شد.
سریال «Coupling» یک سیت کام بریتانیایی است که شاید هم وطنان ما زیاد اسم آن برایشان آشنا نباشد.از آن جا که به عقیده ی نگارنده کمدی انگلستان یک کمدی قوی و خاص خودش است این سریال گرچه کوتاه و مهجور است اما ارزش دیدن دارد.
تعداد فصل ها: 11
امتیاز من: 6.5/10
سریال «Curb Your Enthusiasm» با بازیگری و نویسندگی «Larry David» به قطع یک کمدی کامل برای تماشاست اما شخصیت های خشک با میانگین سنی بالای 40 شاید برای خیلی از جوانان جذاب نباشد. شاید دیگر نقطه ضعف این سریال نیز طولانی بودن و ریتم کندش باشد. اما قطعا موزیک این سریال برایتان آشنا خواهد بود.
تعداد فصل ها: 5
امتیاز من: 7.5/10
سریال« Louie » قطعا برای هوادارن خود «Louis C.K» بسیار جذاب خواهد بود. این سریال روایت زندگی خود هنرمند با دو دخترش به تنهایی است که در استندآپ کمدی هایش هم به آن بسیار اشاره می کند. کمدی این سریال هم نیاز به تعریف ندارد و قطعا این سریال ارزش دیدن دارد و زودتر از چیزی که فکرش را کنید تمام خواهد شد.
تعداد فصل ها: 15
امتیاز من: 5/10
سریال «It's Always Sunny in Philadelphia» جزو سریال هایی ست که احتمال زیاد یا موزیکش را شنیده اید یا گیفی از بازیگرانش را دیده اید اما در کل این سریال علی رغم تلاشی که در ایجاد کمدی دارد در یک فضای دارک پیش می رود و مخاطب ممکن است شوق چندانی برای ادامه دادن سریال تا اتمامش را مثل نگارنده نداشته باشد! اما اگر یک روز تمام سریال های طنز را تماشا کردید و گزینه دیگری نبود به این سریال فکر کنید.
تعداد فصل ها: 4
امتیاز من: 4.5/10
سریال «Man With A Plan » شاید یک نسخه ی فیلمی بد از «Family guy» است. و شاید به واسطه ی شخصیت Matt Leblanc بیننده مجاب به ادامه دادن سریال شود اما همین تکراری بودن بازی و شخصیت او یکی از دلایلی ست که باعث می شود بعد از اتمام سریال متوجه شوید با ندیدنش هم چیزی را از دست نمی دادید.
سریال «Episodes» باز هم با وجود بازیگری چون «Matt Leblanc » برای مخاطب شاید جذاب به نظر برسد اما باز هم همان شخصیت تکراری این بازیگر که شخصیتی کم هوش و بی خیال است مخاطب را در آخر دلسرد می کند. هم چنین زوج روبه روی این بازیگر به عنوان یک زوج باور پذیر نیستند. این سریال هم کمتر ارزش دیدن دارد.
تعداد فصل ها: 11
امتیاز من: 8/10
سریال« Frasier» یک سریال کمدی دیدنی ست. شاید ما ایرانیان را به شدت یاد سریال «ساختمان پزشکان» و ایده برداری آن ها از این سریال بیندازد. شخصیت Frasier که یک روانشناس است و در رادیو کار می کند در کنار پدر پیر و برادرش بسیار دیدنی ست. این سریال شاید کمی مهجورتر در کشورمان را حتما پیشنهاد می کنم.
در آخر سپاس فراوان برای وقتی که گذاشتید.سعی من در این نوشته به اشتراک گذاشتن نظرات شخصی خودم درباره ی سریال های کمدی بود که تا امروز دیده ام و سرچ های همیشگی در سایت ها هرگز لیستی به نسبت کامل از مقایسه ی این سریال ها در اختیار قرار نمی دادند. امیدوارم این مطلب به شما در انتخاب سریالی که دنبالش هستید کمک کند. چند سال پیش تصمیم به نوشتن چنین مطلبی داشتم اما صبر کردم تا تمام سریال های مد نظرم را ببینم بعد لیستی جامع تر از قبلی ها برای علاقه مندان درست کنم. امیدوارم موفق شده باشم.
