شوق دیدار خداوند

۱۰۱۵. رسول اكرم(ص) می‌‌‌‌فرماید: «خداوند با هرکسی بسته به نوع باورش درباره­ی خدا، رفتار می‌‌‌‌کند». یعنی کسی که دیدارش را در همین دنیا جدّاً باور دارد، او را دیدار می‌‌‌‌کند. و با کمتر از این دیدار، آدمی امکان نجات از شرک و ظلم و جنون و جنایات را ندارد.

۱۰۱۶. ما پیرو مذهبی هستیم که پیشوایش على (ع) می‌‌‌‌فرماید: «خدای نادیده را نپرستیده­ام». این، پیام او به شیعیان است، نه خودستایی.

۱۰۱۷. ما پیرو دینی هستیم که پیامبرش به معراج رفته است و خدایش را به جمال امامش على (ع) دیدار کرده است.

۱۰۱۸. مگر نه اینکه نماز را به نیت تقرب الى‌الله اقامه می‌‌‌‌کنیم؟ نزدیک‌شدن به خدا یعنی چه؟ این نزدیکی چگونه درک می‌‌‌‌شود؟

۱۰۱۹. تا باور به دیدار الهی در دنیا تبدیل به ایمان نشود، نیت تقرب الى‌الله در نماز هم نیتی مهمل و سهوی است یعنی نمازمان باطل و بازی است. و این است «فویل للمصلین : وای بر نمازگزاران».

۱۰۲۰. «نماز نور چشم من است». این سخن رسول خدا چه می‌‌‌‌گوید؟ یعنی در نماز، چشم شما به نور چشم من بینا می‌‌‌‌شود و با این نور، جمال نور را دیدار می‌‌‌‌کنید؛ همان‌طور که من در معراج دیدار کردم. این، نور معراج است که از آسمان هفتم به زمین آمده است؛ به شرط آنکه انسان نمازگزار اصل واقعه را که «نماز معراج مؤمن است»، قلباً باور داشته باشد. قرآن از قول حضرت هود (ع) می‌‌‌‌فرماید: «پروردگارم بر صراط مستقیم در انتظار من است». این همان مصداق «اهدنا الصراط المستقیم» در سوره­ی حمد است.

۱۰۲۱. به‌راستی کدام‌یک از نمازگزاران با چنین باوری اقامه­ی صلوة می‌‌‌‌کنند؟ پس به‌راستی همه‌ی ما مخاطب «فویل للمصلین» هستیم. آیا نه این است؟

۱۰۲۵. خداوند علناً می‌‌‌‌فرماید: «هر رزقی که در حین استفاده­اش یاد خدا نباشد، فسق و حرام است». پس وای بر نمازی که در آن، شوق دیدار خدا نباشد، که فاسقانه­‌ترین اعمال است.

(استاد علی اکبر خانجانی، توحید عملی)

۱۴۰۹. به‌راستی چرا انسان مایل به دیدار خدا نیست؟ آدمی عمری جان می‌‌‌‌کند تا پول فراهم آورد و سفر کند تا کوه­ها و دریاها و بناها و شهرها و آدم‌ها را تماشا کند، ولی میل به تماشای خالق جهان ندارد. چرا؟

(استاد علی اکبر خانجانی، توحید عملی)