محبت کالائی نیست که در الفاظ شاعرانه یا الطاف جنسی زنانه و یا در هدایای گرانقیمت تاجرانه رد و بدل می شود.
محبت چیزی نیست که در روابط نژادی و چاپلوسی های لحظات خماری و مالکیت های پایین تنه ای مبادله می شود.
هرگز مپندار کسی که عاشق حق نباشد بتواند ذره ای کسی را دوست بدارد حتی در حد عاطفه یک سگ به توله اش.
هرگز مپندار که در والدین نسبت به فرزندان چیزی از جنس محبت است. غریزه ای کور است که بسیار سطحی تر از حیوانات به نوزادان خویش است. کسی که عاشق خالق خود نباشد چگونه می تواند عاشق مخلوقات خدا باشد. در این نکته تا ابد بمان!
استاد علی اکبر خانجانی
اخلاق عرفانی ص ۹
