۱۰۸ – تا زمانیکه زن، مرد را مسبب و باعث و مسئول خوشبختی و بدبختی خود می داند راه نجاتی ندارد حتی اگر مردش بهترین انسان جهان باشد زیرا در اینصورت ممکن است به گمان خودش خوشبخت شود ولی انسان نمی شود و تا به آخر انگل باقی می ماند و حداکثر میمون مقلد مرد و موجودی برزخی و عقیم است.
۱۰۹ – آخرالزمان عصر فرديت و تنهائی جبری بشر است. و هر که این حق را دریافت و تصدیق کرد و حقوقش را ادا نمود راه آدمیت را می يابد و سعادت و هویت را! زنی که باید به آدمیت جان خود برسد و مردی که باید حوایيت وجودش را کشف کند و اینست کمال و سعادت و آزادی و رستگاری!
