?نظم و انضباط بعنوان اساس عدالت?
به زعم علی (ع) عدالت عبارت است از :
هر چیزی را سر جای خودش قرار دادن .
این تعریف از عدالت در نخستین مفهومش عین نظم و نزاکت و نظافت و آرام و قرار در زندگیست.
مثلاً در خانه ای که برای پیدا کردن هر چیزی بایستی ساعتی جستجو نمود بدون شک روابط اهالی آن خانه نیز دچار اختلال و تشنج شده و چه بسا به زور و تهمت و ستم می انجامد .
این قانون در کل جامعه کلان از هر حیث اقتصادی و قضایی و فرهنگی و شرعی نیز مصداق دارد .
در خانه ای که تفاوتی چندان بین آشپزخانه و اطاق خواب و توالت و میهمان خانه وجود ندارد و هر شی ای می تواند هر جائی قرار گیرد هیچیک از افراد آن خانه نیز دارای هویت و وظایف مشخص نیستند و آن خانه دچار سوءمدیریت و هرج و مرج و تجاوز و ستم است و در آن عدالت و تعادلی موجود نیست.
یا مثلاً در جامعه ای که هر کسی می توان هر کاره ای باشد و هیچکس سر جای خودش نیست نه قانونی اجرا می شود و نه عدالتی وجود دارد .
ابتدایی ترین و اساسی ترین تمرین عدالت در خانه آغاز می شود و آن نظم و انضباط در اشیاء خانه و تقسیم کار واضح بین افراد می باشد .
کسانی که دریک خانه بی نظم و کثیف و بی قانون زیست می کننددر جامعه نیز آدمهای ستمگر و ستم برند.
هر شی ای باید کار خاص خودش را داشته باشد و هر فردی باید دارای وظیفه معین باشد. این اساس عدالت است .
لا ابالیگری اساس ستمگری است .
?منبع : دائرة المعارف عرفانی جلد اول صفحه 72 اثر استاد علی اکبر خانجانی♦️
لینک دانلود رایگان بیش از 171جلد کتاب-کتاب صوتی-اشعار عرفانی-معضلات جامعه ما با راه حل و... از همین نویسنده :
https://drive.google.com/file/d/1zXuKPJ1PuKONLewyXIe0huzfIxfU_GmT/view?usp=sharing
https://up.20script.ir/do.php?filename=c861-ketab1401.rar