بی وقت نامه ی «پینوکیو» | چند کلام حرف مردانه!

سلام بچه جون خوبی؟ این ورا:) یه سریم به ما زدی:) کلبه ی احزان مارو گلستون کردی بالاخره. خیلی وقته دیگه هیچکی این ورا سری نمی زنه. شدم چوب دو سر نجس! حتی جدیدا حسنم تحویلم نمی گیره. باز با این مسیح اینا پریده روحیه ی وفاداریش تقویت شده. بهرحال بچه جون اومدی بهم سر بزنی، منم نمیرم رو مخت. بیا اصلا راجب من و دردسرام حرف نزنیم. خوبه؟

ببین بچه جون تو هنوز بچه ای! شنیدی میگن بچه دلش پاکه و دعاش می گیره و اینا؟ خوب راست میگن. تو هنوز چیزای کمی رو میدونی و همینه که خوبی. همینه که زیاد نمیدونی و سالمی! اصلا ما هر چی می کشیم از همین زیاد دونستنه! تو نمیدونی طوطی و شب جمعه و آب گرم قطع شدن و غسل با آب سرد و جیغ و خنده و اینا کنار هم چه معنی ای میدن! خوب همین دیگه همینش خوبه! کلا از الفبای تولید و اینا بی خبری. مثل خیلیای دیگه! مثل رئیس جمهورا!

خلاصه این ندونستن چیز خیلی خوبیه. قدرشو بدون پسر! تو دروغ گفتن بلد نیستی. یه جورایی کلا تنظیم کارخونه ای! هیچ اپ اضافه ای روت نصب نشده که بخوای گناه کنی! مثلا دستت هرز نمیره سه میلیارد دلار غیب بشه تو خونه بعد یهو مامانی بفهمه دعوات کنه! یا یهو چند تن کره پاستوریزه غیب نمیشه که بابات سر صبح کره رو چهار تیکه نکنه نده بخوری! گوش می گیری چی میگم؟

مثل دسته ی گل میای می شینی وسط مهمونی. نه میدونی اوکراین کجاست نه میدونی شهریار متولد چه قرنیه، نه میدونی هواپیما رو با کدوم «د» می نویسن! هنوز به ماسک میگی ماکس! هنوز بوی الکل به مشامت نخورده که سیب و هندونه و موز و خیار و پوست گوجه و پلاستیک لواشک و استغفرالله گوشت گاو و گوسفند و مرغ و خر و گربه، مزه الکل صنعتی بده! حتی هنوز نمی دونی 700 چند رقمیه! مونده تا بفهمی هفتصد تا جون آدمیزاد یعنی چی!

جون اسمال بزرگ نشو بچه! بزرگ نشو! آینده انقدرا هم خراب نیست که نیاز به دونستن همچین چرندیاتی باشه! بزرگ نشو!

«زلاتان اسماعیلوویچ»