یه روز دوستم اومد پیشم و با عصبانیت گفت:
«آقای اندی، هر کاری میکنم، همه برام نظر میدن… انگار اصلاً نمیتونم تصمیم خودم رو بگیرم!»
حس کردم خیلیها مثل مهسا هستن.
وقتی کسی دائماً به ما نصیحت میکنه، گاهی حس میکنیم دیگه جایی برای خودمون نداریم.
احساس کنترل شدن: وقتی کسی دائماً میگه «این کارو بکن» یا «اون کارو نکن»، ناخودآگاه حس میکنیم آزادی تصمیمگیریمون ازمون گرفته شده.
تفاوت ارزشها: ممکنه نصیحتکننده معیارها و باورهای خودش رو به ما تحمیل کنه، نه چیزیه که خودمون دوست داریم.
ترس از قضاوت: بعضی وقتها، نصیحتها بیشتر از سر قضاوته تا کمک. این باعث میشه خشم و دلخوری جمع بشه.
قبل از اینکه واکنش نشون بدی، یه نفس عمیق بکش.
به خودت یادآوری کن که گوش دادن با موافقت کردن فرق داره.
مهسا یاد گرفت وقتی کسی دائم نصیحت میکنه، میتونه با احترام بگه:
«ممنون، اما میخوام خودم تصمیم بگیرم.»
این جمله کوتاه، قدرتش بیشتر از هر بحثیست.
گاهی لازم نیست فوری جواب بدی یا توضیح بدی.
میتونی حرف طرف رو بشنوی و بعد، در سکوت تصمیم خودت رو بگیری.
از خودت بپرس: آیا این نصیحت واقعا کمککنندهست یا فقط بر اساس ترس و قضاوته؟
وقتی منبعش مشخص شد، راحتتر میتونی خویشتندار باشی.
اصلیترین دلیل عصبانیت یا ناراحتی از نصیحت دیگران، عدم اعتماد به خودته.
یادت باشه: تو بهتر از هر کسی میدونی چه چیزی برات مناسبه.
زندگی پر از نصیحتهای ناخواستهست، ولی مهم اینه که ما کنترل واکنش خودمون رو داشته باشیم.
وقتی خویشتنداری رو تمرین کنیم، نه تنها استرس کمتری داریم، بلکه روابطمون هم سالمتر میشه.
✍️ علی اندی – روانشناس
مشاور در محمودآباد
با هم، راهشو پیدا میکنیم…
