در عرض 2 یا 3 سال وضعیتم کاملا تغییر کرده.. من و یکی از دوستام ک یجورایی صمیمی ترین دوستای منه... داستان مربوط به وضعیت تحصیلی ما بود .. اینجوری که من تا چند سال پیش من شاگرد اول بودم و بش کمک می کردم بیاد بالا یا مثلا اگر تو جایی مشکل داشت بش کمک می کردم.. بش یاد می دادم در حد سوادم.... خوبشو می خواستم لعنت به منکرش....
ولی امسال که سال آخرمه جای منو اون عوض شده یعنی اون از اول سفت گرفت خوب اومد جلو ولی من از اول شل گرفتم و هنوز هم دارم شل میرم.(صد رحمت به ژله!) . خلاصه امر اینکه الان قصد دارم که ازش کمک بخوام و بش بگم که کمکم کن که بیام بالا ولی می ترسم! می ترسم ک ن بشنوم یا اینکه تحقیر شم! دلم نمیاد پا رو غرورم بزارم.... فک می کنم باعث حقارتم میشه... این حس رو دارم که دارم خودم رو کوچیک میکنم... ولی از ی طرف هم می دونم که تنهایی نمی تونم.... خلاصه ک گفتم اگه کسی تجربه یا پینهادی داره ممنون میشم کمکم کنه.
