اینگیجمنت( Engagement )معمولا با معنایی متعددی، در ادبیات مدیریت همراه است اما در این یادداشت به عنوان تعلق و دلبستگی سازمانی در نظر گرفته شده است. معمول‌ترین تعریف آن، فعالیت با انرژی اشتیاق و تمرکز بر روی کار است. تعهد مشتاقانه به کار و اهداف شرکت، جایی که ما احساس میکنیم انرژی، اشتیاق و تعهد برای انجام کار وجود دارد.
سازمان ها در سراسر جهان تلاش میکنند تا یک فرهنگ همراه با تعلق به کار، در میان کارمندان ایجاد کنند.
تحقیقات انجام شده در موسسه گالوپ در سال ۲۰۱۹ نشان میدهد فقط 13 درصد کارمندان دارای تعهد و دلبستگی بالایی هستند
این سوال که چگونه engagement را بالا ببریم به یک سوال متداول و گاهی خسته کننده برای شرکت ها و مشاوران تبدیل شده است.
وقتی صحبت از تعلق بالا( انرژی، اشتیاق و تمرکز در کار ) میشود بیشتر به عوامل سازمانی توجه میشود مانند طراحی شغل، رهبری، فرهنگ، پاداش، به رسمیت شناختن، آموزش و توسعه، سلامتی ، حمایت سرپرست به همراه تقاضای شغلی، که لازمه کسب مشارکت بیشتر کارمندان هستند. البته اجرای برنامه هایی برای ارتقای تعلق کاری با خطاهایی همراه است.
اخطای اول اینکه در اغلب سازمان ها برآوردی از میزان تاثیر هر کدام از عوامل بالا بر روی تعلق کاری، افراد سازمان خود ندارند و گاهی به برخی از عوامل توجه کمتری میشود. مثلا حمایت سرپرست از کارکنان وجود دارد ولی همین سرپرست نقش کمتری برای فرد در گروه قائل است یا مثال دیگر، این که برنامه آموزش و توسعه در سازمان وجود دارد، ولی به رسمیت شناختن نظرات کارمندان در سطح بالایی قرار ندارد یا بالعکس.
مورد دوم تفاوت قائل نشدن بین رضایت از شغل و تعلق کاری است که خطای دوم محسوب میشود، بسیاری از شرکت ها بدنبال افزایش مشارکت و تعلق کاری کارکنانشان هستند ولی معمولا اموری را در دستور کار قرار میدهند که باعث افزایش رضایت شغلی میشود.رضایت شغلی یک معامله بین فرد و سازمان است که فرد در برابر امکاناتی که دریافت میکند سعی میکند که کارش را به نحوه احسنت اجرا کند ولی ممکن است انگیزه و روحیه همکاری پایین تری داشته باشد و در انجام امور داوطلبانه کمتر مشارکت کند. و بدنبال یادگیری مباحثی باشد که بطور مستقیم باعث پیشرفت شرکت نمیشود.
هر چند برنامه‌های شرکت‌ها برای افزایش تعلق کاری مهم است اما فاکتور های مذکور خارج از کنترل کارکنان است و بستگی به مدیران و جو حاکم بر کار و محیط سازمان دارد. ولی یک راه حل ساده وجود دارد تا از کار کردن لذت ببرید بدون اینکه منتظر راه حلی از سمت سازمان خود باشید. داشتن برنامه روزانه در این مواقع پیشنهاد میشود. زیرا تعیین اهداف روزانه به صورت شخصی کمک میکند تا تمرکز بر روی زمان و اهدف مان بالاتر رود که خود موجب افزایش حس پیشرفت در کار میشود. در واقع وقتی انجام تسک ها را بصورت شفاف میبینیم باعث افزایش انگیزه خواهد شد. بنظر این خود انگیزگی هم باعث لذت بردن از کار میشود و هم خصوصیت مورد علاقه سازمان‌هایی است که در محیطی پویا فعالیت میکنند.
