زمان چه زود میگذرد، انگار همین چند دقیقهی پیش بود که برای اولین بار در سایت ویرگول مطلبی را منتشر کردم اما تا چشم بر هم گذاشتم، ناگهان شش سال به سرعت نور گذشت و حال که این نوشته را مینویسم وارد هفتمین سالی میشوم که در ویرگول حضور دارم.
سالهای پر فراز و نشیبی را در ویرگول پشت سر گذراندم و میشود گفت در طی این شش سال، در هیچ شبکهی اجتماعی دیگری محتوا تولید نکردهام، این یعنی حضوری تقریباً تمام وقت در ویرگول و همچنین آشنایی نسبتاً کاملی از زیر و بم این سایت.
هدف از این مطلب مرور خاطرات نیست بلکه قصد دارم شرحی مختصر بر عملکرد این سایت از گذشته تا به اکنون را بنویسم و خواننده را با نقاط قوت و ضعف ویرگول بیشتر آشنا کنم. پس در ادامه مستقیماً به اصل مطلب میپردازم.
باید اعتراف کنم که به خاطر برخی حواشی و اتفاقات در سایت ویرگول و یا گاهی به خاطر دلایل شخصی، همیشه دنبال جایگزینی برای ویرگول بودهام اما خوشبختانه یا بدبختانه تا الان هنوز هیچ سایتی مشابه یا بهتر از ویرگول پیدا نکردهام و به نظرم همین موضوع یکی از نقاط قوت این سایت میباشد. البته شاید جایی بهتر هم وجود دارد و من از آن اطلاعی ندارم. لطفا اگر جایی را میشناسید اطلاع رسانی کنید!
ویرگول بستری مناسب، راحت و با قابلیت دسترسی آسان برای مخاطب خود ایجاد کرده است. شما اگر تجربهی حضور در سایر سایتهای وبلاگ نویسی را داشته باشید به این مهم پی خواهید برد که فرق زیادی بین آنها و ویرگول وجود دارد. به بیانی بهتر میتوان گفت نوشتن و کار کردن با این سایت بسیار آسان است و طیف زیادی از افراد میتوانند به راحتی با آن ارتباط برقرار کنند.
ویرگول در طی سالهای گذشته به آرامی قابلیتها و امکانات جدیدی را به سایت خود اضافه کرده است که باعث ایجاد جذابیت و همچنین ارتباط راحتتر بین کاربر با سایت شده است. هرچند در این به روز رسانیها اشکالاتی هم بوده اما بی انصافی است اگر بخواهیم به خاطر آنها عملکرد کلی را زیر سوال ببریم.
هر قدر که ویرگول در طراحی سایت خود خوب عمل کرده اما در نگهداری از مخاطب ضعف داشته است. این را کسی میگوید که مدت زمان زیادی را در ویرگول حضور داشته و سیر ریزش مخاطبین آن را از نزدیک مشاهده کرده است. ویرگول همیشه طی گزارش سالانهی خود اعلام میکند که چه تعداد نفر در سایت ثبت نام کردهاند اما هیچ گاه آمار کسانی که از تاریخ آخرین مطلبشان چند سال گذشته یا حساب کابری خود را حذف کردهاند منتشر نمیکند. اینکه ما فقط ورودیها را مد نظر داشته باشیم و خروجی ها را نادیده بگیریم شبیه این است که سر خودمان را کلاه بگذاریم و به مخاطبین پُز این را بدهیم که ببینید ما چقدر ورودیمان زیاد است، درست مثل دلقکهای اینستا که همیشه تعداد دنبال کنندههای خود را در چشم مخالب فرو میکنند. حداقل شهامت این را داشته باشیم که به مخاطبین خود حقیقت را بگوییم. با فرو کردن سر در برف بیشتر صورت مساله را پاک میکنیم.
بدون تعارف باید بگویم که تیم ویرگول بیشتر به فکر جیب خودشان هستند البته این اشکالی ندارد و یک کسب و کار در درجه اول نیاز به سرمایه دارد تا بتواند سرپا بماند اما اشکال کار آنجایی است که بقای این کسب و کار به مخاطب آن بستگی دارد و هرگاه مشتری نتواند در این سایت کسب درآمدی داشته باشد یا اینکه از آن حمایت نشود، قطعاً تنها کسی که ضرر خواهد کرد خود تیم ویرگول است.
ویرگول بعد از گذشت حدود هشت سال از زمان تاسیس آن هنوز نتوانسته برنامه و طرحی برای کسب درآمد و حمایت از کاربران خود داشته باشد و این بزرگترین نقطه ضعف آن محسوب میشود. تولید محتوای خوب هزینه دارد و هرچه قدر هم که عاشق نوشتن باشیم با داشتن دغدغهی نان خروجی خوبی نخواهیم داشت. کسی که میخواهد محتوای با کیفیتی را تولید کند نیاز به ساعتها مطالعه دارد و از طرفی دسترسی به منابع جهت مطالعه همیشه رایگان نیست و در بعضی موارد باید برای خرید کتاب بهای زیادی را پرداخت کرد.
ویرگول به جای اینکه راهی برای سرمایه گذاری بر روی کاربران خود پیدا کند تا آنها بتوانند محتوای با کیفیتی را تولید کنند بیشتر مسیر ورود تبلیغات را به سایت هموار کرده است تا بتواند فقط برای خود کسب درآمد داشته باشد. آیا تیم ویرگول به این موضوع فکر نکرده است که زمانی تبلیغات دیده میشود که در این بین مطلب مفیدی هم برای خواندن وجود داشته تا بلکه مخاطب رغبت داشته باشد سایت ویرگول را باز کند، درست مثل تلویزیون که در وسط پخش یک فیلم جذاب شروع به پخش تبلیغات میکند . ولی متاسفانه هر روز که میگذرد، حجم محتوای زرد و تبلیغاتی بیشتر از مطالب مفید میشود و از این میترسم روزی برسد که سرنوشت ویرگول را هم مثل بقیه وبلاگهای فارسی به دست فراموشی بسپارد.
در جهان امروز که همه چیز بعد تجاری پیدا کرده است و شبکههایی مثل اینستاگرام و یوتیوب بر همین مبنا پایه گذاری شده و مخاطبین میلیونی دارد و هر کسی میتواند در آنها به راحتی کسب و کاری ایجاد کند، آیا وقت گذاشتن در یک وبلاگ فارسی بدون اینکه منفعتی داشته باشد، توجیه پذیر است؟
من اگر به جای ویرگول شش سال در اینستا و یا یوتیوب برای یک محصول تولید محتوا میکردم الان حتماً به درآمد رسیده بودم البته منتی نیست و اگر تا الان در اینجا ماندهام به خاطر علاقهم اممام به نوشتن بوده و هدفم از نوشتن این مطلب بیشتر به خاطر تعلق خاطری است که به ویرگول دارم و دلم نمیخواد این سایت خوب روزی به فراموشی سپرده شود.
با تمام کاستی ها، نقصها و مشکلاتی که در سایت ویرگول وجود دارد باز میگویم باید برای بقای ویرگول تلاش کرد کاری که متاسفانه تیم ویرگول به روشی غلط آن را انجام میدهند. هر قدر نما و ظاهر یک فروشگاه زیبا باشد تا کالایی برای فروش نداشته باشد، هیچ ارزشی ندارد. در ویرگول هم تا محتوای خوبی وجود نداشته باشد مخاطبین میلی به آن نخواهند داشت.
10 فروردین 1404
