به نام خدا
شاید مقایسه این دو کار اشتباهی باشد و به مذاق عده ای خوش نیاید اما چه اشکال دارد که من هم جسارت کنم و این کار را انجام بدهم، شاید بابی باز شود که بیشتر تفکر کنیم و اینکه در مورد این موضوع یا موضوعات مشابه، خودمان را به چالش بکشانیم و نه اینکه فقط منتظر علمای دین بمانیم تا ببینیم آنها چه می گویند و یا بهانه بیاوریم و بگوییم از علم و دانش ما خارج است که در این مورد اظهار نظر کنیم. خداروشکر خدا به همه ی ما عقل داده است و می توانیم با کمی تفکر، خوب را از بد تشخیص دهیم. اما بعضی در همه حال به دنبال بهانه ای هستند تا از فکر کردن در مورد چنین مسائلی طفره بروند و اگر کسی آنها را به چالش بکشاند، او را متهم می کنند که دارد عقایدشان را تفتیش می کند و قصد دارد به آنها برچسب بزند.
در بعضی از کشورها روسپیگری به عنوان یک شغل محسوب می شود که می بایست مالیات هم بپردازد. تقریبا می توان گفت هر زنی که به سن قانونی می رسد، می تواند وارد شغل روسپیگری شود و کارش هم خدمات جنسی به آقایان در ازای دریافت پول است. به غیر از پرداخت مالیات و رعایت سن، قوانین دیگری وجود ندارد و اگر هم باشد آن قدرها دست و پاگیر نیستند مگر اینکه دولت آنها را موظف به دریافت گواهی بهداشت و سلامت کند. همچنین در بعضی از کشورها از جمله ایران، روسپیگری جرم محسوب می شود اما به مانند همه ی قانون گریزان، روسپیگران هم در خفا به کار خود می پردازند. هر چند که اگر به قسمت های مشخصی از شهرهای ایران سری بزنید، می بینید روسپیان زیاد هم در خفا نیستند و خیلی راحت می توان جلوی یکی از آنها ترمز زد و بعد از توافق بر سر قیمت، آنها را با خود همراه کرد.
بحث های زیادی در مورد شرایط و هدف از ازدواج موقت وجود دارد ولی من صراحتا منظورم همان خدمات جنسی است، چون هر جور که فکر می کنم نمی توانم اسم دیگری برایش پیدا کنم. بهتر می دانم به آن یک ارتباط موقت بگویم زیرا مگر می شود مقدس ترین پیوند بین زن و مرد فقط برای مدتی کوتاه باشد؟
مگر هدف از ازدواج ارتباطی همه جانبه و پایدار نیست؟ یعنی مثلا می شود فردی را برای چند روز یا چند ماه دوست داشت؟ چرا خودمان را با گفتن ازدواج موقت گول می زنیم؟ بهتر نیست از عبارت ارتباط موقت در قالب شرع استفاده کنیم؟
اسلام قوانینی دارد که به نفع خانواده و به خصوص زن است هر چند بستگی دارد ما چطور بخواهیم آنها را تفسیر و استفاده کنیم. اگر بخواهیم بدون تفسیرهای شخصی به آن قوانین عمل کنیم، شاید خیلی سخت بتوان شرایطی برای صیغه گری پیدا کرد اما باز هم برخی هستند که اصطلاحاً از کلاه شرعی استفاده می کنند.
حال اگر یک نفر شرایط لازم برای صیغه گری را داشته باشد با زنی می تواند وارد رابطه موقت شود که شرایط خاصی دارد، از جمله :
این ها معمول ترین شرایط یک زن در اسلام است که در صورت داشتن آنها، می تواند به عقد موقت یک مرد در بیاد و از طرفی وقتی زمان عقد به اتمام برسد، می بایست عده را رعایت کند و بعد از آن مجاز است به عقد مرد دیگری درآورده شود. بعضی از فقها شرایط دیگری هم برای زن گفته اند که می بایست هر کس به مرجع تقلید خود مراجعه کند تا از آن شرایط مطلع شود.
این شاید یک حقیقت تلخ در جامعه اسلامی باشد، اما نمی شود آن را انکار کرد و یا نسبت به آن بی تفاوت بود. باید پذیرفت زنانی وجود دارند که نیاز به حمایت دارند و از طرفی به نظرم صیغه گری خیلی بهتر از روسپیگری و ایستادن کنار خیابان و هر شب در بستر مردی خوابیدن است. چه خوب می شد تا در این مورد در فضایی بدون حاشیه صحبت کردیم و به دنبال آگاهی می بودیم تا اینکه به هر بهانه ای از پرداختن به آن فرار کنیم.
در مورد خدمات جنسی حداقل اسلام حرمت بیشتری برای یک زن قائل شده است، مثلا اینکه در عقد موقت می بایست هر میزان مهریه که مشخص می شود را همان ابتدا پرداخت و این مبلغی جدای از هزینه های دیگری است که مرد باید آنها را به زن بپردازد. از طرفی بعد از پایان زمان عقد، زن می بایست عده را رعایت کند که این بیشتر برای بهداشت و سلامت بدن زن مفید است تا اینکه بخواهد او را محدود کند.
خلاصه اینکه این ها مسائلی هستند که هر موقع با آن مواجه می شویم یا در مورد آن صحبتی پیش می آید ، در بیشتر موارد جدی نمی گیریم و به شوخی برگزار می کنیم و نتیجه این می شود که شاهد مردان متأهلی هستیم که زنی را در عقد موقت خود دارد بدون اینکه اصلا بداند آیا مجاز به این کار هست یا خیر؟
اگر منابعی سراغ دارید تا بر میزان آگاهی می افزاید، خوشحال می شوم آنها را به من هم بگویید.
اول زمستان 1402
