نقل قول: صحبت کنیم، طرد نکنیم؛ توهین نکنیم.

پیش گفتار: این پست یک نقل قولِ و به همین علت سبک گفتار و دیدگاهش با من متفاوته، من هنوز همون علیرضای همیشگی ام؛ اما این نقل قول میتونه برای متحدین و متحد کردن بقیه ویرگول مفید باشه.

در شرایط فعلی فضای دو قطبی ایجاد شده، نمیگم همه طرفدار یکی از طرف ها ان ولی خیلی ها یا انقلابیِ اسلامی، یا مخالفش. توهین و طرد کردن فرصت حرف زدن رو گرفته، فرصت گفتگو از بین رفته. تا تقّی به توقّی میخوره یه گروه میگن وای آخوندا فلان یه گروه میگن وای معترض ها فلان. چیزی که ما کم داریم مطالعه‌ست، عزیزان کتاب بخونید! از این دو گروه نمیشه چند نفر رو بیاریم و بگیم آقا (یا خانم) شما بدون توهین یک ربع حرف منطقی بزن، حمایت کن یا انتقاد کن؛ ولی بدون توهین یک ربع حرف منطقی بزن. بیا اصلا بگو من دین رو نمیخوام یا میخوام به این دلایل، دلیل بیار! قبل از حرف زدن حداقل 20 صفحه از یک کتاب مرتبط رو خونده باش! آگاهی داشته باش بعد حرف بزن، من الان میگم طرف شما ام؛ شما حرف بزن و درست حرف بزن، من هم گوش می کنم. بله اوضاع اقتصادیمون خوب نیست ولی تا بحث گرونی میشه میگن آی شاه فلان بود بعد از انقلاب اینجوری شد، بعد از انقلاب ما توسعه در صنایع مثل گاز رسانی هم داشتیم، نقطه قوت هم هست، نقطه ضعف (اقتصاد) هم هست. اگر ما اقتصادمون ضعیفه دلیلش اینه که روی علم سرمایه‌گذاری نکردیم، ما تا به حال در ایران یک اقتصاددان تراز اول نداشتیم که شیوه اداره اقتصاد خودش رو به دنیا عَرضه کنه. من دوست ها و رفیق هایی دارم، و حتی آدم هایی که فقط یک بار دیدمشون؛ که میتونیم ساعت ها در کنار هم صحبت کنیم و چای بخوریم ولی دیدگاه هامون از زمین تا آسمون فرق داره، میتونیم صحبت کنیم چون توهین نمیکنیم، چون هم دیگه رو طرد نمی کنیم،چون گوش می کنیم، درباره ی اختلاف نظر هامون حرف میزنیم بدون اینکه کار به کل کل و توهین بکشه، یه تبادل اطلاعاتی صورت میگیره و آگاهی هردو مون افزایش پیدا میکنه. حافظ (یکی از بچه های کلاس): «ولی آقا اسم انقلاب اسلامی و وضعیتِ نامناسب فعلی ذهنیت مردم رو نسبت به اسلام تخریب می کنه». معلم: ببین اسلام به جای خود، حکومت هم به جای خود. من مستقیما از کسی طرفداری نمیکنم ولی با افتخار مسلمون ام، با افتخار دیروز گفتم مرگ بر آمریکا و منظورم هم اینه که مرگ بر تحریم هاش[نویسنده: انصافا جُدا از هر بحثی تحریم ها که دارن همه مونو پاره میکنن، تحریم دارو، تحریم شرکت ها و...]، مرگ بر اقتصادش. یکی از دستاورد های انقلاب اسلامی اینه که نظام ارباب و رعیتی رو از بین برد وگرنه الان شاهزاده علیرضا پهلوی نمی اومد کنار روستازاده ای مثل مسیح علی‌نژاد عکس بگیره. درسته، من انتقادات خودم رو هم دارم به این طرف. حالا شما حرف بزن. ارسلان (یکی از بچه های کلاس): «آقا مشکل مردم به خاطر مو هاشونه [حجاب اجباری]» معلم: بله من از این طرف به یه عده از انقلابی ها هم انتقاد می کنم،میگم گوش بده، تا طرف مقابل مخالفِت بود زود نگو آی تو ضدانقلابی و تو از دین خارجی، لفظ ضدانقلاب رو به این سادگی استفاده نکن، زود نگو منافق. من برای فرزند خودم هم جایگاه معلم رو دارم، میگم راه اینه؛ میخوای برو نمیخوای هم نرو من توو زندگیت دخالتی نمیکنم، نعوذ ب‍‌ الله خدا یا پیامبر نیستم که تعیین تکلیف کنم که.

بقیه حرف ها رو درست به خاطر نمیارم با اینکه با دقت گوش کردم و سعی کردم کلام رو خلاصه کنم همه ی سعی ام بر این بود که بخش اصلی محتوا رو که با مضمون «در کنار هم و نه در مقابل هم بودنِ» رو منتقل کنم.
صحبت های دبیر دینی ما، که البته استادِ دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه فرهنگیان مشهد هم هستند.

این ویدیو رو هم خود دبیرمون گفت ببینید (که کمی هردو طرف رو درک کنیم نه اینکه طرد کنیم)

در پایان: ببینید دوستان، من کاری ندارم حاج قاسم سلیمانی یا دبیر ما چه کسانی بودند و به این اهمیت میدم که چی گفتند؛ هدفم اینه به یک گروه خاص نشون بدم که همه ی طرفدار های حکومت مطلق و مثل هم نیستند. در هر قشری همه مدل آدم هست. امیدوارم کسی بد برداشت نکنه از این پست. من راهم مثل قَبله.