اگر از اون دسته افرادی هستین که در مقابل درخواست آدم‌ها برای سرعت بالای اینترنت میگین (میخوای چیکار!!؟)، (مگه چیکار میکنی!!؟)،(همین خوبه دیگه) و هزاران جمله، مشابه جمله معروف ۱۲۸ برای کاربر خانگی بسه، فکر میکنم خوندن این مطلب خیلی براتون لذت بخش نباشه.
کلا سرعت برای من لذت بخشه، سرعت در رانندگی، سرعت اینترنت و سرعت کامپیوتر;یعنی در اصل معتقدم وقتی میتونه سریعتر باشه چرا ما خودمون را با هزار بهونه مسخره محدود کنیم.
چه اون اولین باری که از Dial-up استفاده کردم و چه این ماه اخیر که درگیر گرفتن حداکثر سرعت فیبر نوری یا طرح تانوما مخابرات بودم، همیشه دغدغه اصلی برای من سرعت و کیفیت اینترنت بوده، یعنی حداقل برای یه سری کار ساده، سرعت کافی و خوب و بهتر بگم؛ حداکثر سرعت رو داشته باشم.
اولین بار سال ۹۵ بود که فهمیدم مخابرات داره فیبر نوری با سرعت ۵۰ مگابیت ارائه میده، از همون روزی که فهمیدم، کلیه شماره های مخابرات و ارتباطات زیرساخت رو گرفتم به امید اینکه بتونم برای خونه هم این سرویس رو بگیرم تا همین مرداد امسال که دیدم تکنسین های مخابرات باکس FAT (Fiber Access Terminal) رو دارن تو کوچه نصب میکنن.
از اینجا به بعد داستان فیبرنوری گرفتن و رسیدن به سرعت ۴۰۰ مگابیت رو میخوام براتون تعریف کنم:
همون روز یعنی مرداد ۹۹ وارد سایت شدم، اطلاعات رو وارد کردم و منتظر موندم تا خبر بدن. شنیده بودم که ۱۰ روز زمان می‌بره تا خبر بدن، ۱۰ روز گذشت و خبری نشد.
به ۲۰۲۰ زنگ زدم، کارشناس ثبت نام گفت سایت خرابه و باید اینجا ثبت کنین. ثبت نام کردم و به فاصله دو هفته تلفن ها شروع شد، تماس اول مربوط به ثبت نام از سایت بود که یه شماره حساب و شناسه واریز به همراه مبلغ اعلام شد. سه روز بعد دوباره تماس و این بار به خاطر ثبت نام از ۲۰۲۰. به نظر میومد حداقل تا اون موقع، اطلاعات ثبت نام سایت و ثبت نام ۲۰۲۰ به دوتا مرکز مخابراتی جداگانه میره.
واریز کردن پول از طریق هیچ درگاه اینترنتی و دستگاه خودپردازی امکان پذیر نبود، باید حتما توی بانک فیش پر میکردی که خوب تو این شرایط کرونایی یه مراجعه غیر ضروری بود.
حدود ۱۰ روز بعد از واریز و اعلام به کارشناس مربوطه، یه نفر با لحن عصبانی و شاکی تماس گرفت و اومد از جعبه FAT توی کوچه کابل کشید تا داخل جعبه تقسیم مخابرات داخل خونه و رفت.
تعهد مخابرات برای کابلکشی تا درب منزل و بعد از اون(یعنی کابلکشی داخل ساختمان و توی واحد) به عهده خودتونه. پیمانکار مخابرات به من گفت براتون کابلکشی میکنم متری ۷ هزار تومن (متری۶۰۰۰ تومن کابل و متری ۱۰۰۰ تومن هم دستمزد) که خب من به این خاطر که شک کردم، نپذیرفتم.
با یه پرس و جوی ساده فهمیدم میتونم کابل فیبر نوری 2 Core Outdoor رو به متری ۳۵۰۰ تومن بخرم، یه فنر سیم‌کشی برق هم خریدم به ۱۵ هزار تومن، که البته فنر یه چیز یک بار مصرف نیست و اگه درست استفاده بشه و نشکنه، تا مدت ها میشه ازش استفاده کرد.
(اگر آدم دست به آچاری هستین بهتون توصیه میکنم این کارو خودتون انجام بدین یا حداقل به یه برق کار بگین براتون انجام بده، از نظر قیمت خیلی تفاوت داره)
کابل های فیبر نوری باید برن داخل یه باکسی به نام OTO (Optical Termination Outlet) یا پریز فیبر نوری که ساختار خاصی نداره، یه جعبه پلاستیکی که از یه سمت کابل بدون محافظ های فلزی وارد میشه و به یک کانکتور فیبر، اصطلاحا مادگی متصل میشه.
مخابرات یه عدد باکس OTO و یه سوکت رو توی تعهدش برای کابل کشی داره و این باکس رو دم در اجرا میکنه و تحویل میده. اما هزینه این جعبه و سوکت برای داخل واحد دیگه به عهده خود شخصه که حدودا ۱۰۰ هزار تومن میشه و اون کارشناس نصب براتون انجام میده.
زمانی که من ثبت نام کردم، سرویس فیبر با مبلغ ۷۴۰ هزار تومن که شامل کابلکشی تا درب منزل به همراه
۱ جعبه و ۱ سوکت، مودم فیبر نوری، یه سرویس ۵۰ مگابیتی ۷۵ گیگ سه ماهه و یه خط تلفن بود که به خریدار داده میشد.
مودم هایی که مخابرات در اختیار مشتری میذاره میشه گفت از ضعیف ترین دستگاه های موجود در دنیاست. یک دستگاه به اسم Fiber Home و یه Huawei hg8245h.
بسته به شانس شما و ذخایر مودم مرکز مخابراتی، یکی از این دو مودم به شما داده میشه.
هر دوی اینها از نظر امکانات نرم افزاری ضعیف هستن و هیچ قابلیت خاصی به شما نمیدن.(هیچ کدوم توسط فریمورهای متن باز پشتیبانی نمیشن). قسمت بدتر اینکه هر دوی این مودم ها ارتباط بی سیم (WIFI) تک باند و به شدت ضعیفی دارن و حداکثر میتونن در فاصله ۳ متری سرعت ۵۰ مگابیت رو به شما بدن که هرچقدر فاصله و موانع بین شما و مودم بیشتر بشه سرعت به شکل چشمگیری کم میشه. اما با استفاده از Lan میتونین حداکثر سرعت رو داشته باشین.
در نهایت شما مجبور هستین یه روتر خوب و دو باند تهیه کنین که بتونین حداکثر سرعت رو به صورت بی سیم همه جای محیط داشته باشین.
اولین واکنشی که همه ما در اولین برخورد با یه اینترنت پرسرعت انجام میدیم تست سرعته که ببینیم چه عددی رو ثبت میکنه.
زمانی که کارشناس نصب، اینترنت رو تحویل داد، به توصیه خودش من در نزدیک ترین فاصله با مودم تونستم پینگ ۱۰ و سرعت دانلود ۱۰۰ مگابیت و آپلود ۲۰ مگابیت رو ثبت کنم.
شرکت مخابرات، سرعت آپلود رو برای سرویس های خونگی روی ۲۰ مگابیت بسته و من هرچی تلاش کردم تا این لحظه نتیجه ای نداشته.
با سرویس خوشآمد و سرعتی که بالا دیدین من از سرور ایرانی با حدود ۶ تا ۸ مگابایت دانلود میکردم.
از اونجایی که من اصولا میخوام از حداکثر توانایی هر چیزی استفاده کنم از هفته دوم تماس های من با پشتیبانی ۲۰۲۰ شروع شد که با هر ترفندی که هست به حداکثر سرعت این سرویس برسم.
دفعات اول با بداخلاقی پشتیبانی که مگه میخوای چیکار کنی و چه خبره و همین بسه مواجه میشدم، بار آخر یه پشتیبان خوبی گفت سرویس خوشآمد، بیشتر از این اجازه افزایش پهنای باند رو نمیده و بعد از پایان این سرویس هر سرویسی که بگیرین حداکثر پهنای باندی که مرکز مخابراتی توانایی داره براتون فعال میشه اما در مورد آپلود، باید شرکت ارتباطات زیر ساخت تایید کنه تا باز کنیم و برای کاربر خانگی امکان نداره.
زمان تمدید سرویس، شما با پیچیده ترین معمای قرن مواجه میشین، اونم اینکه وقتی پشتیبانی میگه هر سرویسی بگیری با هر سرعتی، پهنای باند حداکثر داری؛ یعنی به اندازه سرویسی که خریدی یا به اندازه ظرفیت شبکه؟؟ ۴ مگ بگیرم که پول کمتری بدم بازم با حداکثر سرعته؟
من در نهایت سرویس ۵۰ مگابیتی ۶ ماهه رو خریدم، که بعد از خریدش با یک تماس با پشتیبانی، پهنای باند سرویس من روی حداکثر باز شد، البته اینم باید اضافه کنم که برای سرویس های خانگی سرعت آپلود تا ۱۲ مگابیت محدود کردن و اعتقاد دارن این سرعت برای کاربر خانگی کافیه.
برای شرکت ها و کلا هرجایی غیر از خونه میتونین سرعت آپلود رو تا ۱۰۰ باز کنین، با این استدلال که میخوایم دوربین ها رو چک کنیم و غیره.
سرعتی که تونستم ثبت کنم با SPEEDTEST بعد از افزایش پهنای باند حدود ۳۰۰ مگابیت دانلود و ۱۲ مگابیت آپلود بود و رو یک سرور خاص داخلی سرعت ۴۰۰ مگابیت با پینگ ۱۱ بوده.
دانلود از روی سرور خارجی و داخلی تفاوتی نداره و حدود ۲۶ و ۲۷ مگابایت دانلود میده.
ویدیو های یوتیوب رو با کیفیت 4K به راحتی استریم میکنم و روی این کیفیت، عقب جلو کردن فیلم در حد ۲ ۳ ثانیه بیشتر طول نمی‌کشه.
با فیلتر شکن هم که خب به نسبت پهنای باند سروری که ازش استفاده میکنین سرعت کم و زیاد میشه; محدودیتی هم روی پورت ها نداره، به جز محدودیت هایی که یهو همه ی سرویس های اینترنتی به صورت مقطعی یا دائم پیدا میکنن.
در نهایت این هفت خوانی که خوندین حاصل ۲ ماه کلنجار رفتن من برای استفاده از این سرویس بود که خوب با همه سختی ها و مشکلات واقعا ارزش داشت و داره. البته بماند که همچنان سد بزرگی مثل فیلترینگ هست ولی خوب اینطوری با سرعت بیشتری به سد برخورد میکنین:)))))
کل هزینه هایی که من تا این لحظه پرداخت کردم یه ۷۴۰,۷۵۰ برای کابلکشی تا درب منزل به همراه ۱ جعبه و ۱ سوکت، مودم فیبر نوری، یه سرویس ۵۰ مگابیتی ۷۵ گیگ سه ماهه و یه خط تلفن، ۸۷ هزار تومن برای کابل، ۱۰۰ هزار تومن هم هزینه باکس و کانکتور اضافه داخل واحد
