الان که این متن رو می‌نویسم تازه آموزشیم تموم شده و هنوز خودم رو به یگان خدمتی معرفی نکردم ولی میتونم بگم دوران آموزشی سربازی میتونه یک تجربه ناب باشه که میشه به دست آورد
توی این متن یه خلاصه از دوران آموزشی و چندتا توصیه و یه کوچولو در مورد معاف از رزمی رو میخوام بگم که ممکنه خیلی از دوستان قبلا بهش اشاره کرده باشند میتونید تمام نوشته های مربوط به سربازی که در ویرگول موجود هست از اینجا و اینجا پیگیری کنید
به نظرم دو تا موقعیت خیلی احساسی و سخت برای اکثر پسرها وجود داره: یکی موقعی که درسشون تموم شده و سربازی در پیش رو دارن و دومی وقتی که سربازیشون تموم میشه و دنبال کار میگردن :(
موقعیت اول رو خودم تجربه کردم و با اطمینان کامل میتونم بگم سربازی رو الکی خیلی بزرگ کردیم نمیگم سخت نیست چون سختی‌های خودش رو داره، نمیگم لازمه چون واقعا لازم نیست و مردی هم ربطی به سربازی نداره ولی آسون‌تر از چیزیه که از دور دیده میشه.
سربازی یه غوله که ما فقط سایه‌اش رو می‌بینیم و هرچی نزدیک تر میشیم این سایه کوچیک و کوچیک تر میشه تا وقتی که می‌فهمیم اصلا غولی در کار نبوده
یادمه روزی که تصمیم گرفتم هرچی زودتر باید برم سربازی، روز سختی بود برام و موقعی که برگه‌ی اعزام هم گرفتم همینطور اما روز اعزام هیچ استرسی نداشتم چون می‌دونستم اینم مرحله‌ای از زندگیه که باید ردش کنم
اگه بخوام سربازی رو توی یه جمله خلاصه کنم مثل مسافرخانه‌ای می‌مونه که در ازای اتاق پرجمعیت(واسه ما 150 نفره) و غذا پول دریافت نمیکنه بلکه باید براش کار انجام بدی(رژه بری،اسلحه تمیزکنی،نظافت کنی،نماز بخونی،سر کلاسای تئوری بری و...) اما تجربه زندگی کردن با 150 نفر رو دیگه کجا میشه داشت؟!
توی دوران آموزشی وقت هست که به همه‌ی راه‌هایی که رفتی و نرفتی یا قراره بری فکر کنی،وقت هست چندتا دوست پیدا کنی و وقت برای خیلی چیزای دیگه اما بدترین قسمت سربازی فکر کنم طولانی بودنش هست دو ماه آموزشی سخت میگذره اما زود میگذره مهم 19 ماه بعدشه که چه جوری میگذره
متاسفانه یا خوشبختانه من سرباز نیروانتظامی شدم و 19 ماه بعدی با توجه به اینکه یگان خدمتی کجا باشه میتونه هم خوب باشه هم بد ولی به هرحال در هر خوبی مقداری بدی و در هر بدی مقداری خوبی وجود داره :)))
بگذریم، توصیه میکنم تا فارغ التحصیل شدین بگردین دنبال امریه، مطمئن باشین که گیر میارید ولی باید تلاش کنین و به قول معروف پیله باشید تا پیدا کنید اگه بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی برای پیدا کردن امریه اقدام کنید یکسال وقت دارید و میتونید انواع و اقسام پارتی ها هم توی این یکسال پیدا کنید
معاف از رزم
توی این گروه ها و سایتا خیلی دیدم در مورد معاف از رزمی صحبت میشه گفتم یه توضیح کلی بدم به وسیله‌ی یه سری از بیماری ها که موجب محدودیت حرکتی میشه (مثل پای پرانتزی ، دیسک کمر ، ضعیفی چشم،صافی کف پا و..) اگر شدید باشه معافیت میدن ولی اگر خفیف باشه معاف از رزم میشید.
معاف از رزمی روی کارت پایان خدمت درج میشه و یک سری میگن برای استخدام های دولتی مشکل به وجود میاره (حالا کو کار دولتی ؟!) کسانی که معاف از رزم باشن سختی کمتری میکشن و نسبت به مشکلی که دارن از انجام یک سری از کارها معاف میشن مثلا کسایی که دیسک کمر دارن یا چشمشون ضعیفه میدان تیر نمیرن و تیراندازی نمی‌کنن یا رژه برای معاف از رزما خیلی آسون تر میگیرن و تقریبا بعد از میان دوره دیگه رژه نمیرن اون اوایل هم چون کلاسای تئوری هنوز دایر نشده مجبوری میبرن رژه که وقت بگذره و هیچ معاف از رزمی اردوگاه نمیره اما در عوض این راحتی‌ها، کف درجه هم بهشون تعلق میگیره برای مثال افراد لیسانس اگر معاف از رزم نباشن حدود 20 درصدشون ستوان سوم، 40درصد سربازا استوار یک و 40 درصد هم استوار دوم میشن اما اگر معاف از رزم باشن بدون هیچ تبصره‌ای استوار دوم میشن (پایین ترین درجه با توجه به مدرک تحصیلی)
برای دوران آموزشی چه وسایلی لازم داریم :
1. دارو (مسکن، ضد تهوع، پودر ORS،سرما خوردگی، آنتی هیستامین، مکمل های غذایی)
حتما حتما دارو همراتون داشته باشید که لازم میشه چون حداقلش سرما خوردگی رو شاختونه حتی اگه تابستان اعزام بشید
2. نخ و سوزن
3. وسایل استحمام(دئودرانت و اسپری بدن حتما ببرید که خیلی واجبه)
4. ساعت مچی (ترجیحا دیجیتالی و زنگ دار و اگه ساعت مارک دارید به هیچ وجه نبرید که خطر گم شدن،ضربه دیدن و دزدی زیاده)
5. شورت و زیرپوش آستین دار سفید (حتما چند دست ببرین)
6. قاشق و لیوان نشکن
7. پول به مقدار لازم
این 7 مورد رو حتما حتما با خودتون داشته باشین چون اساسی ترین چیزایی که لازمتون میشه همیناس بقیه وسایل برای رفاه و راحتی بیشتره
8. خوراکی کم حجم و مقوی
غذای پادگان معمولا کمه و اگر کم هم نباشه برنج هندیه که کالری مورد نیاز بدن رو تامین نمی کنه و به دو ساعت نکشیده شما دوباره گرسنه میشید به نظرم بادام زمینی هم از نظر هزینه و هم از نظر مقوی بودن بهترین گزینه اس
9. قفل کوچیک
برای قفل کردن در کمد یا کوله لازم میشه اما بوفه‌ی پادگان هم داره
10. ساق بند، کش معمولی برای گتر کردن شلوار، دفتر و یک عدد کتاب(معمولا وقت برای همین یک عددش هم نیست اما بعضی وقتا خیلی بیکار میشین)، سنجاق قفلی ترجیحا بزرگترین سایز، ضد آفتاب، ماژیک(برای نوشتن اسم روی وسایل)
مورد 10 رو هم میشه از خونه برد و هم میشه از بوفه‌پادگان خرید البته به غیر از ضد آفتاب
چند توصیه:
اگر مشکلی دارید و امکان معافیت براتون وجود داره قبل از اینکه دانشگاه برین برای معافیت اقدام کنید چون مشکلی که برای لیسانس به بالا منجر به معاف از رزمی میشه برای دیپلم ها معمولا منجر به معافیت دایم میشه مثلا کف پای صاف برای لیسانس به بالا معاف از رزم، اما برای دیپلم معافیت دایم در پی داره یا اگر بخواهید به خاطر پای پرانتزی برای معافیت اقدام کنید برای افراد دیپلم فاصله‌ی بین دو زانو باید 12 سانت باشه اما برای لیسانس به بالا باید 14 سانت باشه
تا قبل از دوران آموزشی به نظرم این مورد خیلی بدیهی بود ولی بعدا فهمیدم خیلی هم بدیهی نیست :)) اگر ضد آفتاب خواستین ببرین ضد آفتاب مخصوص آقایان ببرین که مثل دلقکا سفید نشن خیلی تفاوت قیمت وجود نداره
شلوار راحتی ببرید که شبا راحت بخوابید، خیلی ها با همون شلوار نظامی می‌خوابیدن که از نظر بهداشتی درست نیست و وقت زیادی هم ازتون نمی‌گیره نهایتا یک دقیقه
حتما مکمل غذایی ببرید به علت فعالیت زیاد و غذای نامناسب بعد از مدتی بدنتون کم میاره و انرژی اصلا ندارین و جدا از این، برای وضعیت مزاجی هم حتما لازمه
سعی کنید زیاد پول خرج نکنید من یه موقع به خودم اومدم دیدم تو دوماه آموزشی نزدیک به یک و نیم میلیون خرج کردم که بخش قابل توجهیش صرف آب معدنی و رفت و آمدها توی مرخصی شده بود ( لعنت به اون که عابر بانک و اختراع کرد داغی نمی‌فهمی همینجوری کارت میکشی :( )
موبایل با خودتون نبرید یه سری از پادگانها میشه تحویل دژبان داد و توی مرخصی ها تحویل گرفت اما سری که درد نمیکنه رو دستمال نبندین تلفن کارتی هست میتونید راحت با هرکی خواستید صحبت کنین
آخرین نکته این که به قول دوستمون: اگر قانون های کوچیکشون رو با وسواس اجرا کنی،به راحتی میتونی قانون های بزرگشون رو دور بزنی
به امید روزی که سربازی اجباری توی ایران منحل بشه
