سلام، من امیرحسین هستم. الان که دارم این پست رو می‌نویسم دانشجوی ترم آخر مهندسی نرم افزار هستم. به این سوال موقعی میشه جواب داد که بدونید قراره به کدوم دانشگاه برید. چون الان فرق دانشگاه‌های دولتی با دانشگاه‌های پولی زمین تا آسمونه (البته به غیر از دانشگاه فنی و حرفه‌ای که وضعیتش کلا تعریفی نداره از نظر من) باید این دوتا رو جدا از هم برسی کنیم تا بفهمیم باید چه خاکی به سرمون بریزیم.
ببینید همه دانشگاه‌های کشور تو سال‌های اخیر دچار افت کیفیت شدند و دانشگاه‌های دولتی هم از این قائله مستثنی نیستند. این افت کیفیت هم دلایل مختلفی داره من به یکی از مهم‌ترین‌هاش اشاره میکنم. تو سال‌های اخیر متاسفانه یه بخش زیادی از اساتید خوب از این کشور مهاجرت کردند و همین باعث شده که جا باز شه و افراد نالایق صرفا به دلیل اینکه افراد بهتری وجود ندارند به مقام استادی در این دانشگاه‌ها برسند و خب طبیعتا تاثیر اساتید بر کیفیت آموزش بسیار زیاده و ورود همچین افرادی حکم آفت رو برای کیفیت آموزش داره. این افت کیفیت در حدی هست که من جدیدا از بعضی دانشجوهای دانشگاه‌های برتر کشور می‌شنوم که از رفتن به دانشگاه پشیمون شدند!
البته مسئله قبول شدن هم هست و به قول معروف «اصلا کسی شما رو راه داده که حالا میاید در مورد دانشگاهای دولتی نظر میدید؟» متاسفانه تو سال های اخیر به لطف مافیای آموزش و مافیای کنکور عدالت آموزشی به حد خیلی زیادی از بین رفته به طوری که میشه گفت درصد بسیار بالایی از رتبه‌برترهای کنکور، از دبیرستان‌های خصوصی و پولی هستند و دیگه الان مثل قدیم نیست که دانشگاه های شریف، تهران، امیرکبیر و ... پر از دانشجو از شهرستان‌ها و روستاهای مختلف و از طبقه‌های اجتماعی مختلف باشند. الان دیگه تقریبا این دانشگاه‌ها در انحصار پولدارها قرار گرفتند و در مرحله اول شما اگه شما پول دبیرستان غیرانتفاعی رو ندارید کار شما اینقدر سخت میشه که شاید حتی قبل از ثبت نام در کنکور کلا بیخیال دانشگاه های برتر کشور بشید. در مورد عدالت آموزشی هم پیشنهاد میکنم که این دو مقاله دانشگاه‌ها در تسخیر دهک‌های پردرآمد و تربیت لاکچری رو مطالعه کنید.
شاید الان شما جزو اون دسته از کسانی باشید که پول شهریه مدرسه های غیر دولتی داشته باشن پس یعنی حله؟ نه بازم باید پول داشته باشید. در کل باید پول خیلی چیزا رو داشته باشید مثلا کتاب‌های کمک آموزشی، کتاب های تستی، کنکورهای آموزشی و ... .
به غیر از پول زمان زیادی رو هم باید خرج کنکور کنید مثلا برنامه ای که خود من تو دو سال تحصیلم در یک مدرسه غیر انتفاعی داشتم اینجوری بود، ساعت 6 صبح از خواب بیدار می‌شدم می‌رفتم مدرسه و ساعت 16 برمی‌گشتم خونه خب این شد ۱۰ فقط مدرسه و رفت و آماد. بعدش ۱ ساعت حق داشتم استراحت کنم، بعدش باید ۴ ساعت درس میخوندم، بعدش ۱ ساعت وقت داشتم که شام بخورم و برم دستشویی و مسواک بزنم و در آخر هم 8۸ساعت خواب. خب جمع اینا شد ۲۴ ساعت و یک روز گذشت.
این برای چند روز و یا حتی چند ماه نیست این حلقه رو باید حداقل ۳ سال تکرار کنید. روزهای تعطیل هم که یا کلاس فوق العاده میذاشتن برامون و یا کنکور آزمایشی اونم ساعت ۸ صبح جمعه تازه پنجشنبه‌ها هم همیشه کلاس‌ها برقرار بود. زندگی چی میشه؟ هیچی، زندگی شما میشه تمام و کمال درس خوندن. تازه از تابستون باید برید مدرسه و همه تعطیلات عید رو هم باید برید اردو مطالعاتی.
نکته مهمش اینه که بازم هیچ تضمینی وجود نداره که حتما قبول بشید و هیچ کدوم از این دبیرستان‌های غیر انتفاعی تضمین ۱۰۰ درصدی یا گارانتی ندارند و ممکنه که با این همه هزینه بازم قبول نشید. خلاصه که حواستون باید کامل جمع باشه و باید آگاه باشید که کنکور یه قماره و برد و باخت داره.
فقط اینجا اشاره کنم که درسته دانشگاه های دولتی در مقاطع روزانه پرداخت شهریه ندارند اما به شما مدرک رو تحویل نمیدن و شما یا باید شهریه دانشگاه رو پرداخت کنید و یا باید از این راه ها مدرکتون رو آزاد کنید.
اول از همه بگم که هیچ کدوم از این دانشگاه‌های پولی برای رضای خدا تاسیس نشده. هیچ کدوم هم شفافیت مالی ندارن تا شما بفهمی این پول شهریه دقیقا خرج چی میشه. خب وقتی صحبت پول میاد وسط شما علاوه بر اینکه دانشجو هستید مشتری این دانشگاه هم هستید و طبق آداب باید به مشتری احترام گذاشت اما متاسفانه مشتری مداری در این دانشگاه‌ها اصلا معنی نداره و شما بیشتر در نقش یه آدمی هستید که داره ازتون زورگیری میشه و دستتون هم جایی بند نیست.
چون دانشگاه سلاح های زیادی برای زورگیر از شما داره که قوی‌ترین‌اش سربازیه. حواستون هم باشه که اگه یه اعتراضی بکنید بدون استثنا یه جواب می‌گیرید: «همینه که هست میخوای بخواه نمیخوای برو انصراف بده».
چیز دیگه ای هم که خیلی شما رو زجر میده اینه که چون می‌خوان بیشترین سود از شهریه رو به دست بیارند معمولا ارزون ترین اساتید رو استخدام می کنند و اکثر این استادهای ارزون آدم‌هایی هستند که یه فوق لیسانس گرفتن و نتونستند جای دیگه ای کاری پیدا کنند، میشه گفت صرفا اومدن استاد دانشگاه شدند تا بی‌کار نباشند.
اگه پسر هستید که میشه گفت آنچنان برای دانشگاه رفتن یا نرفتن اصلا حق انتخابی ندارید، چون تنها کاربرد باقی مونده مدرک دانشگاهی همون درجه های نظامی در طول خدمت سربازی هستند و با مدرک دیپلم به سربازی رفتن یعنی دوسال بردگی تمام عیار و جرئت زیادی میخواد که هر کسی هم نداره. پست زورگیری دانشگاه با قانون سربازی اجباری رو هم درمورد این موضوع نوشتم. اگر هم دختر هستید بنظرم دخترها بیشتر به دلیل اتمسفر جامعه به دانشگاه میرن، بنظرم رفتن به مسیر جدید و انجام دادن کاری که بقیه انجام نمیدن جرئت میخواد و نمیشه از یه دختر 18 ساله همچین توقعی داشت. البته این اتمسفر و جو جامعه داره بهتر میشه.
مهم نیست دخترید یا پسر سعی کنید بهترین دانشگاهی که در توانتون هست رو برید تو انتخاب دانشگاه‌های پولی حتما تحقیق کنید و برید هم از نزدیک اون محل رو ببینید و هم با دانشجوهاش صحبت کنید و با دلیل و منطق و طبق نتیجه تحقیق‌های خودتون تصیمیم بگیرید. به رشته‌ای هم که میرید خیلی توجه کنید و سعی کنید علاوه بر علاقه، انگیزه و استعداد رو حتما در نظر بگیرید.
بهتره که از همون اول هم از دانشگاه خیلی توقع نداشته باشید و بدونید که خیلی چیز بدردبخوری از دانشگاه در نمیاد. بیشتر با این دید برید جلو که بین بد، بدتر و بدترین، بدترین رو انتخاب نکنید. شاید شما بعدا حالتون از دانشگاه به هم بخوره اما وقتی رشته‌ای که انتخاب کردید مورد علاقه‌تون باشه کمتر حالتون بد میشه اصلا یه دوستی داشتم که می‌گفت:«درس خوندن تو ایران یعنی خوردن یه غذای مسموم، هرکی هم که دیرتر این غذا رو بالا بیاره برنده‌ست!»
در آخر هم اینو بگم که به هیچ وجه نگذارید که شخص دیگه‌ای براتون تصمیم بگیره که چه رشته‌ای و کدوم دانشگاه برید، مشاوره از اطرافیانتون بگیرید اما تصمیم نهایی رو به هر قیمتی هم که شده خودتون طبق نتیجه تحقیق‌های خودتون بگیرید. یادتون نره که این جمله «شما برو فلان رشته رو تو فلان دانشگاه بخون در کنارش علاقه‌ات رو هم دنبال کن» زندگی خیلی ها رو با خاک یکسان کرد. هر کسی هم که بهتون توصیه‌ای کرد، اول ازش تشکر کنید و دوم ازش دلایل و استدلال‌های منطقی بخواید و ازش درخواست کنید که شما رو قانع کنه، کلا سعی کنید که هیچ چیزی رو چشم بسته قبول نکنید.
این ویدیو از راوی و این ویدیو از فرزاد بیان رو هم درمورد کنکور ببینید بنظرم به دردتون می‌خوره.
